Album van de Week (38): Mitski

‘Sometimes, a drink feels like family,’ bekent Mitski op ‘Bug Like An Angel’, de openingstrack van haar nieuwe album. De Japans-Amerikaanse singer-songwriter klinkt pijnlijk onverschillig, haast of het haar niets doet dat ze een alcoholist is en dusdanig eenzaam is dat ze troost vindt in een glas sterke drank. Het is een sombere start van The Land Is Inhospitable And So Are We, en zet meteen de toon voor de rest van het kleine halfuur dat Mitski’s zevende plaat duurt. The Land Is Inhospitable And So Are We is het tragische portret van een vrouw die langzaam aan het bezwijken is onder de zwaarte van haar eigen verdriet. 

De synthpop van haar vorige plaat Laurel Hell maakt op de opvolger plaats voor delicate folk met een vleugje country waarbij haar tedere stem en goudeerlijke songwriting op de voorgrond staat. Ze schroomt op The Land Is Inhospitable And So Are We niet om haar duisterste gevoelens te verkennen. Mitski wordt namelijk enorm geteisterd door zelfhaat. Onder leiding van akoestisch getokkel, krekels en blaffende honden, zingt Mitski op het intieme ‘I’m Your Man’ dat ze niet begrijpt waarom iemand een relatie met haar wil, en dat ze geen liefde verdient. En op ‘The Deal’ wordt ze vergezeld door een onheilspellend orkest terwijl ze hopeloos vraagt: ‘I want someone to take this soul, I can’t bear to keep it.’ Het allerliefst zou Mitski gewoon haar gedachten uitzetten, zoals ze toegeeft op ‘I Don’t Like My Mind’ over een melancholisch strijkersarrangement. Hier vertelt de singer-songwriter dat ze haar pijn niet alleen verdrukt met drank, maar ook door zichzelf te verdrinken in haar werk. Het maakt het leven draaglijker, dus ze smeekt dan ook: ‘Please don’t take this job away from me.’ 

Ondanks al het leed in Mitski’s leven, zijn er ook momenten waarop ze wel het licht aan het eind van de tunnel kan zien. Dit gebeurt wanneer ze zichzelf volledig overgeeft aan de liefde, zoals ze doet op het dromerige ‘My Love Mine All Mine’. Die klinkt als het muzikale equivalent van een slowdance onder een heldere sterrenhemel door die romantische combinatie van de piano en strijkers. Maar soms vindt Mitski ook troost in hetgeen dat ze zo hekelt: haar eenzaamheid. Op albumafsluiter ‘I Love Me After You’, waarop de rockinvloeden van Be The Cowboy (2018) subtiel hun intrede maken, concludeert ze dat het best fijn kan zijn om geen rekening te houden met anderen: ‘I’m king of all the land!’