VR17: De hiphop underdog van Vestrock: Hare Squead

Niemand is er speciaal voor naar de Kapel gekomen; voor een lege tent begint Hare Squead hun show, gekleed in dikke winterjassen. De bezoekers die tijdens de eerste twee nummers komen binnenvallen zijn vooral bezitters van de 18- festivalbandjes, maar ze zijn gelukkig al genoeg opgepompt om met vol enthousiasme mee te doen.

 Ze zijn normaal gesproken een hiphop trio, maar helaas is één van de drie, de zanger van de formatie, ziek en kan niet optreden. De twee jonge rappers verontschuldigen zich voor eventuele valse noten die ze zullen zingen, maar gelukkig liggen er nog opnames van de gezongen vocals klaar die op de juiste momenten worden ingezet, en al dan niet geplaybackt worden door de rappers.

Het is duidelijk dat Hare Squead nog jong is: ze hebben het genre nog niet helemaal onder de knie, maar zijn gepassioneerd genoeg om het binnenkort nog ver te schoppen. Niet alle teksten worden even vloeiend en verstaanbaar gerapt, en de inhoudelijke en emotionele lading van het geheel is nog iets te ver weg. De verstaanbare delen van de bijzonder korte nummers geven een indruk van inhoud, maar dit wordt niet bepaald expressief naar voren gebracht.

De oprechte passie is wel duidelijk aanwezig. De twee werken samen en zijn goed op elkaar afgestemd. Hare Squead blijft overigens niet onopgemerkt: de Kapel stroomt al gauw vol. Plotseling wordt het publiek verbluft achtergelaten als de jongens 6 minuten voor de geplande eindtijd ineens van het podium verdwijnen en niet meer terug komen. We zien ze binnenkort nog wel een keer terug.