Weitjerock 2022 kan de boeken in als een meer dan geslaagde editie. De kater van de verregende editie van 2019 en twee lege covid-jaren is weggespoeld door een uitverkochte zaterdag en een prima ouverture voor de nieuwe vrijdagavond. Perfect weer, publiek met goede zin en een groot scala aan artiesten met voor ieder wat wils, maken het tot een top tweedaagse.

Wie op zaterdagmiddag de weide opwandelt merkt dat het al vroeg behoorlijk druk is. De hangmatten in het midden zijn gevuld met luiaards die genieten van de sfeer en de warmte. De jongste bezoekers worden geëntertaind in de kidstent zodat papa en mama hun handen vrij hebben om twee biertjes tegelijk vast te houden. En om te kijken en luisteren naar Rites. De opener van de grote tent die De Tivoli gedoopt is. Deze hardcore Zeeuwen timmeren goed aan de weg en rocken het weitje als hardste band van het festival. De rest van de line-up is veel ‘veiliger’. Wat natuurlijk logisch is want Weitjerock is voor iedereen. En de grap is: iedereen is er ook. Tenminste, dat staat een blonde dame toch tegen haar vriendin te verkondigen tijdens het bestellen van een broodje.  Die andere ‘harde’ band levert ook een puik optreden af. Fleddy Melculy is hot en dat is te zien aan het aantal fans voor het podium die er ook gewoon een dikke moshpit uitgooien.  “Deze song gaat over niets” brult frontman Jeroen Camerlynk. Waarmee hij direct zijn complete oeuvre samenvat. Want voor diep filosofische teksten moet je bij de West-Vlamingen niet zijn. Rocken, rammen en een feestje bouwen. “T-shirt van Metallicaaaa!” Missie geslaagd.

Helemaal hip en happening is Goldband die zich samen met Son Mieux kroont tot koningen van het feest. Den Haag beatstad, dat blijkt maar weer. De drie voormalig stukadoors van Goldband pakken het veld in met dikke pot Haagse bluf en een mooi gevoel voor timing. ‘Noodgeval’, ‘Alles kapot’, ‘Dit is Voor Jou’. Hit na hit worden de weide opgeslingerd en meegezongen door de fans. Zanger De Het Boaz (Boaz Kok) zit in een scootmobiel vanwege een gebroken voet, maar dat mag de pret niet drukken. De boyband heeft zelfs danspasjes ingestudeerd. Hun jaren tachtig pop met nieuwewetse electro is erg catchy en dansbaar. Dit is wel muziek met een houdbaarheidsdatum, maar voorlopig is die nog lang niet verstreken. Na het optreden is er vuurwerk. In de lucht, afgestoken door de organisatie, en muzikaal  door Compact Disk Dummies in De Tivoli als afsluitende act. Druiprek zorgt in de silent disco voor een climax waar iets eerder ook Amber Broos de handen op elkaar kreeg met een dikke techno set.

Die andere band uit Den Haag heeft ook geen moeite het publiek in IJzendijke voor zich te winnen. Son Mieux-zanger Camiel Meirsone beweegt zich met Freddy Mercury-achtige bravoure over het podium en zet met zijn band een wereldshow neer. Er gebeurt veel tijdens deze set. Toeters, bellen, violen, samba… alles. Het geheel is zomers uitdagend en klinkt als een klok. ‘Dancing at the Doors of Heaven’,  ‘Tuseday’ en natuurlijk ‘Multicolor’. De kleurige confetti die wordt afgeschoten is het strikje op dit prachtige cadeau. Novastar zet hierna op het hoofdpodium een degelijke best-of set neer. De sympathieke Belg brengt zijn licht melancholische, romantische popliedjes zonder bravoure of opsmuk. Eerlijk en oprecht. Goed in vorm, prima muzikanten rond zich. Joost Zwegers hoeft zich voorlopig geen zorgen te maken. Ook niet over zijn status. De fans staan rijen dik en zingen woord voor woord mee. Een toegift tijdens festivalset? Hier zijn de meningen over verdeeld. Maar de piano-versie van ‘The Best Is Yet To Come’ als zogenaamd extraatje, is werkelijk prachtig. Nog een band van naam is het Vlaamse duo Thibault Christiaensen en Pieter Bruurs dat zich Equal Idiots noemt. De twee raggen hun set stubru-garagerock er op topsnelheid door. Energiek, puntig en fris als de pintjes die gretig aftrek vinden aan de bar. De band bezorgt de elfjarige Vic ook nog de avond van zijn leven door hem op het podium te halen. Zijn bord met de tekst “mag ik mee drummen?” is gelezen. In de beste Green Day traditie gunt de band hem de drumkruk. Sympathieke actie. Goed gedaan Vic, want drummen kan je.

Weitjerock heeft ook altijd wel een paar verrassingen in huis. Het Nijmeegse Waltzburg bijvoorbeeld. Hun zonnige indierock maakt indruk. Niet super origineel, wel gewoon goed gebracht. Leuk zo met dat orgel. Hier wordt aan klantenbinding gedaan. Wel origineel, maar misschien iets te veel opzoek naar authenticiteit is Personal Trainer. De vroege middag van een festival is niet de plaats om tot volle wasdom te komen. De band mengt trommels en trompetten door hun frivole gitaarrock. Een set die in een knusse club waarschijnlijk wel voor een feestje zorgt. Het Groningse The Vices en het Britse The Blinders zaten waarschijnlijk met elkaar op de boot / vliegtuig / trein vanuit Engeland. De Noorderlingen waren er namelijk op een kleine tournee. Muzikaal doen ze ook weinig voor elkaar onder. Dertien in dozijn indierock. The Vices is energiek en werkt hard en dat wordt gewaardeerd. Het publiek laat The Blinders massaal links laat liggen. Eten, bijkletsen, afwateren. Alles is belangrijker dan deze Britten die verworden tot muzikaal behang. Als de laatste klanken verstommen en iedereen huiswaarts gaat is er na anderhalve dag de weide te hebben vertrapt maar een conclusie mogelijk: Weitjerock. Is. Terug.  Alles valt dit weekend op z’n plaats. En die plaats is aan de Mauritsweg in IJzendijke. Dat doen we volgend jaar weer.