Eindeloos Eiland Festival beleeft eerste herfst-editie Eindeloos Eiland Festival beleeft eerste herfst-editie

Eindeloos Eiland Festival huisvest zich dit jaar bij Hofstede ’s Gravenhoek. Een grote boerderij omheint door een grote lap grond, met veel natuur en ruimte. Een grote rood-wit gestreepte tent staat vlakbij de ingang. Overige podia zijn te vinden tussen de natuurlijke beschuttingen en op het erf. Verder is er nog veel kunst te vinden in vorm van lichtgevende objecten, gedichten, film en uiteraard veel muziek.

Het vrijdagprogramma kent voornamelijk veel jong talent. Het duo Winson Blue met Zeeuwse roots, opent het ‘Hout’-podium. Winson Blue is een act die vrolijke indiepopliedjes maakt met veel elektronische en organische klanken. Beetje onwennig om zo, na anderhalf jaar, op een podium voor publiek te mogen spelen. Winson Blue brengt veel nieuw materiaal ten gehore. Even later speelt Rommelhond (voorheen Crappydog) in de grote tent. Een act die hier prima past. Het is, zoals de naam doet vernoemen, rommelig, rauw, Nederlandstalig, dansbaar en recht door zee. Even een viool stemmen, maar zoals leadzanger Erik van den Berge zei; “het moet natuurlijk niet te netjes worden en klinken”. Aldus geschiedde.

Niels Geense, artiestennaam Critter, presenteert vanavond zijn nieuwe ep. De singer-songwriter heeft eerder al meegedaan aan diverse bandcompetities en is de studio ingedoken om ‘Chards’ uit te brengen. Critter maakt rauwe luisterliedjes met een rock, blues en countrysound. Vanavond wordt hij muzikaal bijgestaan door Frank Mastenbroek, bassist bij Charades. Ook Rosann Kerckhaert mag twee nummers meezingen. Zo zingt ze de tweede stem onder haar eigen geschreven en uitgebrachte nummer ‘Square’, wat extra krachtig en breekbaar werd gebracht.

Afsluiter van deze vrijdagavond is voor Nina Lynn en haar band. Lieve liedjes met een country en americana-sausje laat ze horen aan het publiek. Een bezoeker roept net wat te hard dat ze op de nieuwe Ilse DeLange lijkt. In haar jongere jaren wellicht. Het is vooral erg binnen de lijntjes. Gelukkig brengt ze haar liedjes lachend, waardooor vrijwel idereen mee klapt en zingt, en de bezoekers dansen in en om de tent.  

In de tent aan de Inlaag bewijst Max Horák dat hij niet stil heeft gezeten tijdens de lockdown. Met zijn band zet de zanger uit Groede een degelijke show neer. Dit jaar is hij geselecteerd voor het landelijk rondreizende Popronde festival en zal de band ook de nodige kilometers kunnen maken.

Dat er nog meer jong talent is in het Zeeuwse bewijst Popaanzee vandaag. De twee podia in Hoek zijn namelijk gereserveerd voor de Popsport selectie. Breakout speelt een mix van hardrock en punk. Sinds kort heeft het viertal een nieuwe zangeres, die als een jonge Avril Lavigne de band naar een hoger plan tilt. Ook St June heeft grote stappen gemaakt met hun happy rock. Maar het zijn vooral de singer-songwriters die vandaag hoge ogen gooien. Rosann en Faure kennen we al langer. Beide geven een fijn concert via de koptelefoons van de silent stage. Domi neemt ons al zingend mee in haar gedachten en ook Naomi vermaakt het publiek met haar frisse popliedjes. De jonge Frederique, verstopt achter haar Fender-petje, verrast met een sound die doet denken aan een mix van Billie Eilish en Miley Cyrus. Gerben brengt zijn teksten met een dosis humor en ontpopt zich als de Zeeuwse Lucky Fonz III. Voor sommigen van de Popsport-selectie is dit het eerste echte optreden dat ze mogen verzorgen. Niets anders dan respect voor de artiesten en voor EEF die deze jongelui een podium wil geven.

Awkward i is de artiestennaam van de Nederlandse singer-songwriter Djurre de Haan. Hij speelt in de Inlaag tent die inmiddels aardig is opgewarmd in het felle najaarszonnetje. Voor velen een rede om de tent te verruilen voor het terras tussen de foodtrucks. Jammer, want ze missen een mooi optreden. Drukker is het bij openluchtpodium Hout, verscholen in grote tuin van Hofstede ‘s-Gravenhoek. Vlaamse troubadour Johan De Pue treedt vandaag twee keer op. Eerst als Shambalajah, waar hij liedjes laat horen die hij schreef na zijn reizen naar Brazilië, New Orleans en Roemenië. Daarnaast zien we hem samen met de Senegalese muzikant Amadu Fadel Ba. Samen brengen ze zonnige Afrikaanse muziek.

Op het binnenplein verzorgen diverse musici een rustpunt van klassieke muziek met een 'piano-estafette'. Dit podium onderstreept maar weer de veelzijdigheid van het festival. Er kan onder andere genoten worden van de schitterende pianomuziek van Ferenc Hannewijk en het betoverende harpspel van Nicki van Popering. De Middelburgse componist Douwe Eisenga sluit de estafette af met een onofficiële release van zijn nieuwe plaat 'Open'. 

De zondag wordt geopend door Potential Wonder. In de tent presenteren zij nieuw werk van hun laatste ep. In de Inlaag maakt Amerikaan Jerry Joseph zichzelf gereed. De zestigjarige zanger brengt liedjes geschreven in alle uithoeken van de wereld. Over het geweld van Mexicaanse drugskartels en de oorlog in het Midden-Oosten. Met een luide rauwe stem weet hij grote indruk te maken.

Vlaming Jan Verstraeten pakt groots uit. Met acht man sterk, inclusief een strijkkwartet, staat hij in de Inlaag. Ze zijn een nieuwe revelatie uit België. De lekkere mix van pop, jazz en indie gaat er in als koek in Wissenkerke. Tijdens één van de liedjes deed de hele band gele poppenmaskers over hun hoofd, en vanuit een speelgoed-cassetterecorder horen we een kinderstem: “I’m scared of the dark…”. Daarna volgt er een bijzondere cover van Destiny’s Child ‘Survivor’. Verstraeten en co moet je beleven.

De Texaanse zangeres Vanessa Peters is op tournee door Europa om haar nieuwe cd ‘Modern Age’ te promoten. Vandaag doet zij ook EEF aan voor een semi-akoestische set. Haar band heeft ze dan ook thuis gelaten, ze speelt samen met haar gitarist. Haar muziek is een mix van americana en country, maar op haar laatste cd verschuift het genre toch wel richting de rock. In deze akoestische set is daar natuurlijk weinig van te merken. Ze verteld dat ze erg onder de indruk is van het festival en noemt het zelfs een mini-Woodstock.

De afsluiters van het festival zijn twee Zeeuwse bands. Little Symphonies verrast ons met nieuw Nederlandstalig werk. De band lijkt de overstap naar de moedertaal gemaakt te hebben. Dit is trouwens een meer dan geslaagde stap, zeker omdat de teksten een belangrijk onderdeel zijn van de liedjes. Uiteraard wordt het Engelstalige werk van het debuut uit 2019 ook nog gespeeld. De band is enorm gegroeid maar blijft zich ontwikkelen, wij zijn erg benieuwd waar dit naar toe gaat.

Dikke drums met een catchy sax, dat zijn de belangrijkste ingrediënten van De Loepers. En als één bandlid niet kan, dan vervangen ze die gewoon door twee anderen. Geen gedoe, gaan met die banaan. Een geweldig energieke afsluiter van drie dagen Herfst-EEF.