Vandaag trekken we naar alweer de derde editie van festival Daer. Het festival is voor de tweede keer neergestreken in het veld achter het Baskenburgplein in Vlissingen. Op het programma staan Hypochristmutreefuzz, La Jungle, lokaal talent en ongewenste windvlagen.

De vrijdag beginnen we met Designer Violence op podium Waar. Het zwart geklede duo steekt wat af bij de kleurrijke voortent van de caravan. Een caravan? Jawel, de vrijwilligers van Daer bruisen van creativiteit en de podia zijn grotendeels zelf gebouwd. Crea-bea houtje-touwtje. Aan de ene kant de kracht van het festival, aan de andere kant bleek op de zaterdag dat dit ook negatieve gevolgen kan hebben.

Designer Violence dus, de band die op Klomppop hoge ogen gooide met hun new wave-industrial- noise combinatie. Maar vandaag dus in een kleurrijke, natuurlijke omgeving. In de volle zon. We horen nieuw werk, zelfs Nederlandstalig werk. De band blijft zich vernieuwen en verbeteren. Volgende keer alleen weer in een donker hol alstublieft.

Ook goed bezig is Marith van Beek. Haar mooie zangstem wordt begeleid door haar piano en door een koor van duizend krekels. Jammer dat de soundcheck van het Daer-podium een stoorzender vormt. Marith trekt zich er weinig van aan een maakt haar set met covers en eigen werk professioneel af.

Het Gentse Future Old People Are Wizards is het Vlaamse broertje van Treehook dat een uur eerder podium Hier onveilig maakte. De band bestaat uit leden van Wallace Vanborn, Elefant en Drums Are For Parades, niet de minste namen dus. Synths en gitaren domineren en trekken het concert alle kanten op. Of je het nu noise, sludge of psychrock noemt, het klinkt gewoon verdomd vet.

Het lijkt onmogelijk, maar hoofdact Hypochristmutreefuzz doet er nog een schep bovenop. Op een volledig donker podium brengen de Gentenaren hun rauwe noiserock. Druk is het niet op het festival, maar het vermaak is er niet minder om. Terwijl zanger Ramses Van den Eede op de luidsprekers klimt, werkt het publiek zich in het zweet. De geflipte noise uit België doet het altijd goed in Zeeland, vandaag kunnen we weer een band aan ons lijstje toevoegen.

Na een onstuimige nacht maken we ons gereed voor de zaterdag. Terwijl we in de krant lezen dat er veel evenementen niet doorgaan vanwege de wind, vrezen we het ergste. Het lijkt echter mee te vallen in het altijd winderige Vlissingen. Dj Rondensoepel mag het festival gewoon openen. Toeval of niet, een paar minuten na zijn laatste nummer, het volkslied van Rusland (wtf?) pakt een windvlaag het podium op. Op dat moment staat Django Boegheim hier zijn liedjes te spelen. Django maakt zijn set af, wel op “eigen risico” aldus de organisatie. Gelukkig maar, want wat een mooie stem heeft hij. Kippenvel. Na zijn optreden geeft hij aan enkele bezoekers nog een privéconcert. Op veilige afstand van het podium.

Helaas blijft het waaien en het podium Hier, niet veel meer dan een party-tent, een steiger en een hoop plastic en tie-wraps, gaat het niet redden. Morjak speelt zijn zeemansblues op het hoofdpodium, maar ook hier wordt het programma stil gelegd. Zodoende geeft ook Trikosis een akoestisch optreden op het veld.

Gelukkig weet de wind het Waar-podium slecht te vinden en kunnen we genieten van Phemian. Met driestemmige zang, viool, cello en ukelele brengen de dames soulvolle folk met een vleugje gospel. De verrassing van vandaag.

De avond valt. ‘Vlissingen ademt zwaar en moedeloos’ zingt BLØF in hun hit, maar ondanks de het stormachtige weer neemt de wind langzaam in kracht af, en kan het programma weer, enigszins aangepast, voortgezet worden. Gelukkig stijgt het niveau van de muzikale acts en lijkt het drukker te worden met publiek. Potential Wonder is ook dit jaar weer van de partij. Nu de wind is gaan is gaan liggen kunnen zij gewoon op het hoofdpodium spelen. En dat komt goed uit, want blijkbaar heeft iedereen zin om te dansen. Nou, dan ben je bij Potential Wonder aan het goede adres.

Doordat podium Hier nog plat ligt, wordt het schema op podium/caravan Waar omgegooid. Ruben de Keijzer en zijn band moeten jammer genoeg zijn show met fijne folkmuziek vroegtijdig stoppen. Jammer, want de liedjes van de Vlissinger doen het goed op het veld waar hij ooit nog voetbalde. Erg lang duurt onze teleurstelling niet, want Convoi Exceptional speelt daarna de luifel van de caravan.

De uit het Belgische Mons afgereisde duo La Jungle gooide vorig jaar al hoge ogen tijdens hun show in Gebouw-T en wilt het Vlissingse publiek nu ook zo gek krijgen. Door alle verschuivingen in het programma staat meerendeels van het publiek nog bij Convoi Exceptional, maar zodra de eerste tonen zijn gezet is het vlammen van begin tot eind. Voor de ‘toegift’ mag iedereen die het wilt het podium op om mee te dansen en een flinke shitload aan energie te ontdoen. De zanger klimt in de lichtinstallatie en landt later weer tussen de menigte. Een waar spektakel en het klusje is voor La Jungle in Vlissingen duidelijk geklaard.

Even ontladen kan op het terrein bij het kampvuur, een optreden van Kaviaar of Spons en Draad. De reggaeband I’m With Stupid sluit het festival af.

Festival Daer heeft de storm overleefd, een mooi aantal bezoekers getrokken en de jonge organisatoren hebben kunnen laten zien dat dit festival langzaam maar zeker aan het groeien is. Festival Daer, tot volgend jaar!