Anywave zaterdag van warm naar hittegolf Anywave zaterdag van warm naar hittegolf

De zaterdag begint met de relatief nieuwe metal band Event Horizon. De muzikanten zijn echter geen onbekenden op Schouwen-Duiveland en daarbuiten. De aankleding van het podium ziet er verzorgd uit met verticale banieren en aan weerszijden fraaie verticale prints met de bandnaam. Het begin van de show is dreigend, maar wanneer het losbarst is één ding duidelijk; dit zijn zeer ervaren muzikanten én ze hebben er zin in. De muziek leunt duidelijk op de heavy- en trash metal van eind jaren tachtig en begin jaren 90. Event Horizon heeft er echter een catchy modern sausje over gegoten waardoor het een fris en eigen sound wegzet. Strakke opener voor de zaterdag en een mooie aanwinst in metalland! (BW)

De winnaar van Regioruis lijkt een beetje verloren te staan op het podium in de tent. Het is snikheet en de meeste bezoekers verkiezen de dijk voor een beetje verkoeling. Toch deert dit de mannen van Distinguished niet, en ze gaan er vol voor. Het is even wennen voor degenen die deze band nog niet kennen. Distinguished is een instrumentale progressive djent metal band. De sound gaat toch ook zeker richting postrock. Invloeden van Kyuss, Russian Circles en Kylesa zijn duidelijk hoorbaar. Vooral bij de maatwisselingen en tempoveranderingen is de djent duidelijk hoorbaar. De muziek is niet geschikt voor de toevallige luisteraar. Een aandachtige luisteraar en liefhebber van djent en postrock zal de complexe structuren zeker waarderen. De zaal was voor deze band een betere optie geweest. (BW)

Benieuwd hoe een one-night stand tussen Nirvana en The Doors klinkt? Het resultaat zou best het liefdeskindje Zink kunnen zijn. Het kwartet geeft vol gas in de zaal van Brogum, waar de temperatuur inmiddels ver boven de dertig graden uitstijgt. De harde grunge die doet denken aan Nirvana wordt aangevuld door het vierde bandlid op een lekker rammelig orgeltje en hoorn. (AJ)

The Pheromones trekken de lade met rock-clichés open. Met pink en wijsvinger in de lucht, de gitaar in de nek en de voet op de monitor brengt de band zijn rockmuziek in de Anywave-tent. Gelukkig is de muziek minder voorspelbaar en wordt een lekkere rockshow neergezet. (AJ)

Als om acht uur bFake het podium betreedt lijkt het publiek het even af te laten weten. Een biertje buiten in de schaduw? Of is het de barbier, die op zijn pick-up de bezoekers van een nieuwe coupe voorziet, die de aandacht opeist? Maar rapper DA Bruin doet nog snel een rondje door de tent om de mensen de zaal in te krijgen. Het lukt, bFake start in een goed gevulde zaal. Bfake zijn rappers PinKi en Da Bruin uit Kaapstad die in 2013 door DJ DNA (Arjen de Vreede) naar Nederland zijn gehaald in het kader van het Kaapstad meets Kytopia project. Het trio doet dit jaar diverse festivals aan waaronder Klomppop vorige maand en nu Anywave. Bfake is heel vreemd, maar ook heel lekker. Hoewel het publiek eerst de kat uit de boom kijkt bezwijken ze alsnog voor deze act en is de zaal aan het eind van het optreden een grote heksenketel. (AJ)

De tent vult zich snel zodra zangeres Sinedu de eerste tonen zingt van een uur lang onvervalste Misty Basement reggae. De zes vrienden uit Goes schrijven hun eigen nummers in Basement Style, een uiterst dansbare pakkende sound. Zanger Jan laat iedereen uit volle borst Happy Birthday zingen voor deze uiterst appetijtelijke dame, want zij viert haar verjaardag samen met ons. En een feest is het! Er wordt heerlijk meegezongen en gedanst, ondanks de hitte. De kenmerkende reggaesound, met nadruk op de tweede en vierde tel van de maat door Danny op de gitaar, wordt ondersteund door Harry op keyboard, John op basgitaar en Edgart op drums. Een goed geolied optreden en zichtbaar plezier in hun sound maakt Misty Basement tot een heerlijke ervaring. (JW)

Het onderbuikgevoel van Knarsetand componist, producer en bandleider Martijn Holtslag uit Deventer komt tot uiting via rauwe hypnotische klanken, donkere bastonen en felle teksten. De zeven mannen, met zwarte vegen en handafdrukken op hun gezicht maken met wonderlijk verenigbare sounds een optreden om nooit te vergeten. Vooral blazer Luca Simonelli springt in het oog: met zijn harempak op blote voeten neemt hij heel het podium in beslag met energieke jumps en dramatische gebaren. Martijn vraagt direct het publiek naar voren te komen en dan nóg een stukje dichterbij te komen. “Hebben jullie het warm? Wij gaan het nog heter maken!” Met felle blazers en opzwepende ska technoklanken is de zaal direct volledig in de ban en wordt volop gedanst. Prachtige gitaarsolo’s van Francesko Taranto (met de dreadlocks) wisselen af met solo’s van toetsenprofessor Arjen Houwers. De onder dreigende klanken a capella zang van de Nieuw-Zeelandse Isaac McCluskey maakt iedereen ademloos. Ook op trombone is hij een meester. Drummerbeest Pascal Schouten zit vol vuur en ziet er na het concert uit alsof hij onder water gezwommen heeft. Bijzonder is ook de prestatie van invalbassist Daan Leever: hij heeft alles in één week geleerd! Martijn laat de zaal hurken op de grond om daarna helemaal los te gaan in een moshpit, met daarna twee keer de wall-of-death. De Knarsetandbom vol testosteron laat de Zierikzeese grond schudden. Echt iedereen doet mee, van jong tot oud; de gypsy-energie van de bandleden is compleet overgeslagen naar het publiek. Echt een band die je móet beleven! (JW)