De band start de middag met "Wij zijn Indian Askin, we komen uit Amsterdam, we hebben heel lang gereden en we hebben een kater, maar we zijn er", wat door het publiek wordt ontvangen met applaus en gelach. Deze kater weerhoudt ze er echter niet van om een energiek optreden neer te zetten. Elk bandlid geniet er duidelijk van, wat aanstekelijk werkt op het publiek dat meedanst, lacht en zingt. Het aanvankelijk kleine publiek groeit snel (voor zover de kleine platenzaak dit toelaat) met mensen die door de muziek naar binnen worden getrokken.
Happy hour in De Waterput
Indian Askin laat zich niet stoppen door een kater, Warhaus houdt het kort
Afgelopen zaterdag stonden Indian Askin en Warhaus in De Waterput in Bergen op Zoom. Indian Askin maakt een heerlijke mengelmoes van punkrock en psychedelische sounds en zet daarmee een unieke sfeer weg. Warhaus houdt het kort maar krachtig.
De informele toon waarmee het optreden begon, blijft gedurende het hele concert aanwezig. Dit geeft het aangename gevoel alsof je aanwezig bent bij een repetitie in de garage. De band overlegt wat ze gaan spelen op het podium, probeert nieuwe dingen uit en de muzikanten maken vooral veel grapjes met elkaar. "Zo, dit ding stinkt naar bier, moet je ruiken!" De zanger lijkt echter wel gewend te zijn aan wat meer bewegingsvrijheid dan het kleine podium kan bieden. Het ene moment staat hij voor het podium en het volgende opeens boven op het drumstel.
Tijdens hun set van de wat bekendere nummers speelden ze ook nog een nieuw nummer, getiteld 'Drinking Time'. Dit klonk ontzettend lekker, we kunnen dan ook niet wachten tot december, wanneer het nummer officieel zal uitkomen. Als afsluiting van het kleine uur dat de band mocht spelen wordt de single 'Answer' gespeeld. De uitgebreide live-versie die ze hier met veel enthousiasme spelen, is zo iets waarnaar je de hele dag kunt luisteren. Het was dan ook bijna jammer dat er nog twee bands stonden ingepland voor die middag en de band dus wel móest stoppen. Al met al een geslaagd begin van de zaterdag met een band die toch vrij veel energie over wist te brengen ondanks de kater.
De instore van Warhaus is een vrij korte. In een rap tempo worden ‘The Good Lie’, ‘Machinery’ en ‘Memory’ er door Maarten Devoldere doorheen gejaagd. Dat het kort is, maakt het niet minder krachtig. Hij speelt zonder de band, alleen met begeleiding van collegamuzikant Jasper Maekelberg van Faces On TV. Het is interessant om te zien hoe de op het album zo rijkelijk gearrangeerde nummers nog steeds kunnen raken in kleinere setting. Het meest herkenbare geluid van heel Warhaus is dan ook de stem van Devoldere. De lage, haast Cohen-esque stem van draagt de nummers. Inhoud vóór vorm. Na een bedankje, en een “tot vanavond in Gebouw-T” is de instore al voorbij voor je het door hebt. Maar wát is het toch verdomde goed.