De organisatie van WeitjeRock heeft zich door de teleurstelling van vorig jaar, toen vanwege het noodweer op het laatste moment het festival moest worden afgelast, niet uit het veld – ofwel de wei- laten slaan. Dit jaar doen ze gewoon weer mee en de line-up is niet mis. Diverse veelbelovende bands uit Nederland en België en meerdere headliners zijn naar IJzendijke afgereisd. En zowel aan het jonge als het oudere publiek is gedacht. Met een uitverkocht huis is WeitjeRock 3.0 daarom ook meer dan geslaagd te noemen.

Het nieuwe terrein van Weitjerock ligt er goed bij. Twee grote podia, de één net iets groter dan de ander. Alleen de foodtruck hype is in IJzendijke nog niet geland. Eén frietkar en een hamburgerkraam voor 2500 bezoekers is natuurlijk veel te weinig, de rij bleef dan ook de hele dag zichtbaar. Ook op het vlak van de bonnenverkoop is er nog verbetering mogelijk. Muzikaal is er gelukkig meer dan genoeg keuze en kwaliteit.

Twee jonge lokale bands openen het festival: Steenworp winnaar The Bright en de Singer-songwriter zussen van Beek onder de naam Gemina. The Bright is voor een beginnende zeven koppige band al erg goed op elkaar ingespeeld. Het swingt zeker, al is het repertoire wel ietwat oubollig voor hun leeftijd met covers van Bob Marley en Jimmy Hendrix. Bij Gemina strijkt iedereen in het gras voor het hoofdpodium neer om aandachtig te luisteren naar het mooie stemgeluid van de twee zussen, begeleid door subtiel gitaar getokkel. Hun eigen nummers zijn zeker veelbelovend.

RHEA

Vervolgens is het de beurt aan de winnaar van de Weitjerock-bandpoule: het Gentse RHEA. Deze band brengt stevige maar toegankelijke, zelfs aanstekelijke, rocknummers ten gehore. En zoals een echte Rock-band betaamt, mag een goede ballad niet ontbreken. Ze kunnen het allemaal deze heren.

De band die van de hele line-up misschien wel het beste in het huidige tijdsbeeld past is The Brams.  Hun vrolijke indiepop met Afrikaanse invloeden doet denken aan Two Door Cinema Club en Vampire Weekend. De Nederlandse band met enthousiaste frontman weet een zeer overtuigend optreden neer te zetten. Hun cover van Major Lazers 'Lean on' doet het ook goed bij het publiek.

Bij The Black Cult verwacht je een heftige metalact, maar catchy feelgood garagerock is wat het trio de festivalwei in stampt. De nummers hebben net zo veel akkoorden dan dat ze minuten lang zijn, of zoals ze zelf zeggen “Veertien nummers in een half uur, gaat goedkomen!” Dat deze band een klein podium binnenste buiten keert geloven we graag. Maar op het gras van Weitjerock kan de band niet heel lang de aandacht van het publiek vasthouden.

Max Meser ademt britpop. Alsof hij Miles Kane zelf is commandeert hij het publiek naar voren te komen, te dansen en om ook vooral de telefoons op te bergen. De samenzang met vriend en mede-bandlid Isaac Wadsworth klinkt als een klok. De nummers steken goed in elkaar, zeker voor een relatief nieuwe band als deze, al mag de set mag nog iets gevarieerder om de spanning vast te houden

Het blokje cabaret wat hierna volgt is nog een spook uit het verleden. WR wil zo breed mogelijk programmeren en alla Lowlands ook kleinkunst aanbieden. Onze tip. Stop daarmee of richt er een speciale tent voor in. Zet in de tijd die over is op het kleine podium gewoon een leuke band neer. Want Katinka Polderman is de verkeerde grappenmaker op de verkeerde plek. Hierna is de weide toe aan een oppepper. Die komt er in de vorm van The Hickey Underworld. Noem het klere herrie, maar dan wel bijzonder lekkere herrie. De band rekruteerde Tim Vanhamel als extra, niet de minste, gitarist en brachten vorig jaar een nieuw album uit. De zangpartijen komen helaas niet helemaal goed over, of is de gitaarmuur te hoog voor zanger Younes Faltakh? Toch is de show meer dan acceptabel en is het genieten geblazen.

Birth Of Joy heeft zich de afgelopen jaren meer dan bewezen op de vele festivals die Zeeland rijk is. Ook op Weitjerock geeft het drietal weer een geweldige show weg. Het publiek is ook wel in de stemming om even lekker los te gaan op de gierende gitaren en trillende bassen. Je kunt het niet origineel vinden, maar de heren van Birth of Joy zijn absuluut meester in wat ze doen.  

Will and the people

Hoe lang kan je touren op de bekendheid van één hit. Heel lang blijkt. Will And The People hebben sinds 'Lion In The Morning Son' nog geen nieuw materiaal kunnen schrijven vanwege het vele optreden. Live zijn ze dan ook erg sterk, en de ska invloeden in hun muziek zorgen voor wat variatie in het toch wat rock-overheersende programma. “Waaitje”-rock (“Does it mean cow?”) danst lekker mee.

Headliner nummer twee is Black Box Revelation. Deze Belgische Black Keys hebben het afgelopen jaar twee dikke hits gescoord in Nederland en België en timmeren ondertussen ook in Amerika hard aan de weg. Jammer is wel dat één van die hits, 'Gloria', schittert in afwezigheid in de set... Misschien vanwege het ontbreken van een achtergrondkoor? De andere nummers komen wel prima tot hun recht, de twee bandleden hebben het zichtbaar naar hun zin en ook het publiek raakt aardig op dreef, compleet met mosh pit en enkele crowdsurfers.

Koning, keizer Admiral Freebee weet ook hoe je een wei vol volk moet vermaken. De Belg heeft een selectie blazers meegebracht die voor een extra feestelijke sfeer zorgen. ‘Let It Shine’ en ‘Nothing Else To Do’ zijn hoogtepunten in een zomerse set die goed laat horen hoe breed de muzieksmaak is van deze band toch wel is. Daan Stuyven, kortweg Daan mag het popgedeelte van de dag afsluiten. De Vlaamse womanizer en rasmuzikant gooit er een best of set tegenaan en heeft voor ieder wat wils. De huisvrouwen dansen op ‘Housewifes’ de tieners op ‘Swedisch Designer Drugs’, swingen kan op ‘Exes’ en fijn meedeinen doet men op ‘Crawling From The Wreck’.  Daan en band zijn zo goed op elkaar ingespeeld, daar is geen speld tussen te krijgen. De groep brengt een lange dag muziek tot goed einde en ziet de handen over het hele terrein omhoog gaan, en terecht!

Het is hierna aan DJ’s M@gneto en Michael Midnight om de dansende menigte nog een paar uur te vermaken waarna de tweede verrijzenis van WeitjeRock de boeken in gaat als de meest succesvolle van allemaal. Een prestatie van formaat na de tegenslag van vorig jaar. Een dikke pluim voor de organisatie is dan ook op zijn plaats. Tot volgend jaar.

Daan