Gijs verlaat het geïmproviseerde podium in de kerk en maakt plaats voor twee andere jonge Zeeuwse singer-songwriters Dylan & Niels. Dit duo zingt kleine, gevoelige liedjes in het Nederlands, die heerlijk tot z’n recht komen in de galmende kerkhal. Helaas weet deze tweemanformatie niet altijd de aandacht van het publiek vast te houden. Misschien komt dat door de teksten die bij vlagen wat te eenvoudig zijn, maar het strakke gitaarspel van de twee heren maakt een hoop goed.
Eerste dag van Pastorale Nisse
Heilige grond voor Classic!Fever, Lowland Paddies en Gerard van Maasakkers
De Pastorale in Nisse lijkt wel het festival waar bijna niemand in Zeeland ooit van gehoord heeft. Toch is dit festival inmiddels klaar voor zijn negentiende editie. En voor de eerste in zijn bestaansgeschiedenis is er dit jaar vooral jong talent geprogrammeerd.
Wandelkerk: Classic!Fever 1
Kerk: Lowland Paddies
De Lowland Paddies, een uit de hand gelopen schoolproject dat inmiddels al tien jaar bestaat, is vanavond en morgen de meest feestelijke band die op het programma staat. De Ierse/Schotse folkmuziekband, dat met een hilarisch verhaal begint, brengt weer wat vrolijkheid onder het publiek. Ook de vijfkoppige band, inclusief fluiten, accordeons, violen, gitaren en banjo, lijkt er veel zin in te hebben. Liedjes gaan bijvoorbeeld over dronken Schotten die worden gecheckt of ze wel écht Schots zijn en dus niets onder hun kilt dragen… Afijn, je moet een echte zuurpruim zijn om hier niet vrolijk van te worden.
Wandelkerk: Classic!Fever 2
Tussen de Lowland Paddies en de volgende act, Gerard van Maasakkers, speelt Gijs nog een keer een kleine set. Deze keer wordt duidelijker dat de jongen sterk, misschien iets te, geïnspireerd wordt door de Britse singer-songwriter Passenger. Zijn gitaarspel, zijn stemgeluid, het zijn merkbare invloeden afkomstig van de Brit. Als we langzaam naar de volgende act verschuiven, speelt Gijs twee nummers van zijn held ‘Life’s For The Living’ en ‘Scare Away The Dark’.
Kerk: Gerard van Maasakkers
De Brabander staat hier voor de tweede keer en heeft gitarist Harry Hendriks meegenomen voor de begeleiding. Er is in Maasakkers’ set ruimte voor vrolijke nummers met meezingelementen, maar ook voor wat meer diepzinnigere teksten. De zanger, goed bij stem én humeur, weet het publiek geboeid te houden met verhalen over zijn jeugd, die dan weer mooi een bruggetje zijn naar de nummers die door zijn jeugd zijn beïnvloed. Het op één hand te tellen groepje jongeren geniet, en de oudere jeugd genieten nog meer en krijgt een verzoeknummertje en een toegift gepresenteerd.
Na een zeer goede set, is de locatie klaargestoomd voor de Lowland Paddies: nog één keertje lachen, dus.