Na een geslaagde eerste dag maakt Brogum zich op voor Anywave dag 2. De zaterdag is als vanouds een gratis festivaldag. Met jazz, hiphop, bluesrock en grunge een gevarieerde dag met voor elk wat wils. Dit is ook goed te merken aan het publiek, zowel de tent als de zaal van Brogum is regelmatig afgeladen.

Jimmy Dumbbell mag vandaag openen. De band komt uit Bruinisse en is nog niet heel lang bezig. Een hele eer dus om op het grote podium te staan, de band heeft het ook naar zijn zin en speelt een fijne set. Eerder dit jaar kwam hun demo uit waar oud-lid Richard Krijger nog op toetsen is te horen. Het volle geluid van deze EP missen we een beetje vandaag, wellicht toch de toetsenist die we missen? De band is in ieder geval druk op zoek naar een nieuw bandlid lezen we op de Jimmy Dubbell website. (AJ) 

Dat België meer te bieden heeft dan poprock a la dEUS bewijst de Gentse band Raketkanon vandaag. Op het podium staat een bijzonder gevarieerd en eigenzinnig gezelschap. Een gitarist die lijkt te zijn weggelopen uit System of a Down, een drummer in sport tenue, een bandlid achter de toetsen en elektronica die niet onderdoet voor T.Raumschmiere en een zeer beweeglijke frontman. Allen kijken ze uiterst serieus en enigszins opgefokt. Het publiek wordt door Raketkanon wakker geschud met stevige flinke portie … ja wat is het eigenlijk; hardcore, metal, grunge, rock, alle stijlen worden door de band onder handen genomen en omgevormd tot een eigen geluid. Als het maar hard is. De basis zijn dreunende bassynths, scherpe gitaarrifs, overdonderende drums en een vervormde zangstem (van diepdonker tot aan Donald Duck). Bij deze energieke sound wordt stilstaan ook niet getolereerd. Zelf stuiteren de bandleden over het podium en de zanger duikt al snel de pit in, valt onze fotograaf aan en rolt in een prullenbak over de grond... Nee, door niemand kan dit een saai optreden worden genoemd. (JS) 

Na WAF (klassieke rock) en Six Strings Down (ouwe mannen blues) is het aan Rye om het publiek weer uit de zon en in de donkere Brogum zaal te krijgen. De stijl van Rye is lastig te omschrijven. Met ruige, alternatieve rock en metal kom je het meest in de buurt, maar toch hebben ze vooral een eigen geluid. Stuk voor stuk goeie muzikanten die weten wat ze doen; strakke drumpartijen, opvallende baslijnen en schema's die behoorlijk genuanceerd in elkaar steken. Ze zijn sinds hun debuut afgelopen najaar in podium 't Beest alleen maar sterker zijn geworden en stralen zekerheid uit. Ook tijdens hun optreden op Anywave vallen ze goed in de smaak. De zaal gaat uit zijn dak en laat Rye ook niet vertrekken voordat ze een toegift spelen. (JdN) 

The Bucketboyz hebben helaas moeten afzeggen, maar een vervanger was snel gevonden. Local heroes Zink waren trots deze plaats in te mogen nemen. Vijf jaar geleden stond dit trio nog in de finale van Regioruis, vandaag staan ze in een afgeladen Brogum. Hun grungerock laat de volle zaal dampen. (AJ) 

Def P is in eerste instantie bekend van Osdorp Posse en Beatbusters maar was ook bij vele andere muzikale projecten betrokken. Vanavond staat hij op het podium in de formatie Bl3nder (afkorting van Bas van Lier-trio 'N Die Ene Rapper). Met Bas van Lier op toetsen, Cyril Directie op drums en Harry Emmery op de contrabas. Er wordt voornamelijk jazz gespeeld onder de rappe teksten van Def P, maar de set is qua stijl toch best gevarieerd. Swingende tunes met invloeden van salsa, funk, blues en hier en daar wat improvisatie maken een mooie combinatie. De drummer slaat halverwege ineens z'n drumvel in tweeën, maar de snare wordt zonder veel moeite gewisseld tijdens een ingelaste bass-solo. Net zo relaxed als het optreden zelf op deze zomerse zaterdagavond. (JdN) 

De naam van The Experimental Tropic Blues Band dekt volledig de lading. Het is blues, het is experimenteel en in de zaal rijst de temperatuur tot tropische hoogte. Met een zanger die het hijgen door de microfoon tot een kunst heeft verheven en een energieke podiumact, knallen ze op en soms van het podium af. Twee gitaren en een drummer, dat is alles wat deze Belgen nodig hebben. Wie een standaard bluesband verwacht komt hier bedrogen uit, het ruwe, rauwe vuige bluespunk die naast de geweldige podiumact naar meer smaakt. (BW)

Om het feestje van de Zaterdag compleet te maken sluiten De Stokers af in de tent, met swingende, eh tja… wat is het eigenlijk. Het is van alles een beetje en heel veel van alles. De band speelt zoals programmeur Sjors omschrijft; Balkanhoempaklezmerpunk. Van Smartlappen naar Klezmer, dan weer Ska en Punk. Alles gesmeed in een swingend jasje. De tent staat echt bomvol en ook buiten de tent wordt er gedanst. De frontman, Harm van Putten, staat met zichtbaar veel plezier op het podium en schakelt zo nu en dan over op de overdrive. Is het origineel? Ja en Nee; Zeker de combinatie van de soms totaal verschillende stijlen pakt verrassend goed uit, maar de gekozen stijlen zijn klassiek en standaard. Maar dat maakt eigenlijk niet uit, want het is één groot feest en dit circus vliegt alle kanten op. (BW) 

Onder een dj-set van DJ Sandstorm worden de laatste biertjes getapt en de laatste danspasjes gewaagd. Anywave 2013 zit er weer op. Een editie die het festival weer op de kaart heeft gezet.