Alle remmen los bij De Staat

De Spot wordt getrakteerd op knallend optreden

Tekst: Dennis de Waard Foto’s: Willem Schipper ,

De Staat keert na twee jaar weer terug naar de Spot. Met het nog verse album ‘I_Con’ brengen de mannen een dijk van een plaat. Nog groter is het optreden van vandaag. Na het eerst nog rustige voorprogramma volgt een keiharde show

Gentse luisterliedjes
De Spot wordt eerst opgewarmd door Ian Clement. De Gentenaar, die als frontman van de stonerband Wallace Vanborn zijn eigen soloproject is begonnen, maakt - zoals hij zelf aankondigt - rustige luisterliedjes. In zijn eentje betreedt hij het podium. Voor een al goed gevulde zaal weet hij de volledige aandacht te trekken bij het rumoerige publiek. Met zijn warme stem brengt hij muziek waar je lekker bij weg kunt dromen. De echo als geluidseffect is perfect geplaatst om het dromerige gevoel te bestempelen. Zijn te kort optreden eindigt hij met de woorden: “Nu is het tijd om volle pâté te gaan bij De Staat. Zo zeggen jullie Hollanders dat toch, om hard te rocken?”
 
Volwassen band
En volle pâté gaat het. De band die hun instrumenten net in de handen heeft, wordt al vol enthousiasme door de fans aangemoedigd. Een hoek in de zaal is al gevuld met diehard fans, te herkennen aan hun De Staat shirts, en gaan al los bij de eerste noten. De nummers van hun album ‘I_Con’ worden vanavond bijna allemaal ten gehore gebracht. Ook worden er veel oudere knallers, zoals ‘Sweatshop’ gespeeld, waar de zaal graag bij mee schreeuwt. De band die twee jaar geleden nog niet zo bekend was, trekt nu een volle zaal. De bandleden komen nu volwassen over; ieder bandlid weet precies zijn taak om het totaalplaatje compleet te maken. 
 
Een stuur met claxon
Al is het beeld zo nu en dan wat verwarrend, want het ene moment staan er twee gitaren op het podium en een nummer later weer vier. Maar dat geeft het publiek wel gelegenheid om de ogen goed de kost te geven op het vol bezette podium. Na een flinke set muzikaal knallen met het gaspedaal tot aan de vloer, is het geen verrassing dat het smaakt naar meer. “We want more” brult de gehele zaal. “Oke, nu gaat álles kapot”, roept zanger Torre Florim iedereen toe en ‘Witch Docter’ knalt door de speakers. De toetsenist gooit in het laatste nummer hoge ogen door er een stuur met claxon bij te toveren en die volledig af te ranselen terwijl het getoeter in een typisch deuntje wordt meegezongen.
 
De Staat, twee jaar nog onbekend, maar nu voor de liefhebbers al legendarisch. Deze band, met zijn unieke geluid, noemt het zelf funky electro-rock, en brengt zijn beste optreden van het moment. Kortom, De Staat stáát!