De foto in de PZC van zaterdag belooft weinig goeds. Een treurige festivalweide in Sas van Gent tijdens Hollands Onder De Brug. Veel modder, weinig volk en slecht weer. Stunned Ziggy kan een dag later echter aftrappen onder een schraal zonnetje op een droog veld, hoera! De Belgen vormen het begin van een lange dag muziek. De eerste bands missen duidelijk wat ervaring en daarmee hebben ze ook geen echt relaxte podiumpresentatie. Ook Zebrapad heeft hier last van. De wat simpele gitaarrock van het viertal wordt daardoor erg statisch. Gork A27 zit gebakken met frontman Tim Roos, die laat zien dat je gewoon lekker je ding moet doen on stage. De band won zo’n beetje alle Zeeuwse popprijzen en staan terecht ook hier op het podium. Alleen jammer dat saxspeler Bas Biesheuvel er vandaag niet bij is. Hij maakt het verschil en zorgt met zijn absentie dat de Zeeuws-Vlamingen vandaag de een dertien in een dozijn gitaarband zijn. De uitvoering is verder prima, dat dan weer wel.   

In 1994 was Mindlink al van de partij ‘onder de brug’. Nu zoveel jaren later staan de Zeeuwse metalpioniers er weer. Wat ouder, wat dikker maar met evenveel plezier als in de begindagen zo lijkt het. De band brengt als opener zijn eigen ‘regenbui’ mee maar ziet gedurende de show de publiekbelangstelling afnemen. Niet terecht want de band geeft een prima optreden weg. ‘Spunge’, ‘Guilt’ of ‘FNM’, de nummers van deze veteranen zijn tijdloos. Eddy de Putter en Renzo van Poecke mogen later op de avond nog eens opdraven met Souljacker. 

Een toch wat vreemde eend in de Sasse bijt is de Amsterdamse surfformatie The Phantom Four samen met The Arguido, beter bekend als Rudeboy van Urban Dance Squad. Het vijftal brengt authentieke surfmuziek die als soundtrack van een Quintin Tarentino film niet had misstaan. De stem van Rudeboy is er een uit duizenden en de combinatie is best te pruimen, al is het nogal een omschakeling met het voorgaande gitaargeweld. De groep wil ook graag de muziek laten spreken en zoekt weinig contact met het publiek. Iets wat ook niet raar is als je het groepje belangstellenden voor het podium kleiner en kleiner ziet worden. De friettent en de bar zijn er goed mee.

De Belgische rocksensatie The Hickey Underworld komt met de grap van de dag door de rookmachine het publiek in te richten. Toegegeven, het is niet heel spectaculair maar op dat moment wel humor. Dader is gitarist Jonas Govaerts, die later nog op erg kunstige wijze zijn gebroken gitaarband weet te wisselen tijdens een nummer. The show must go on weet je. Muziekaal zit het wel snor met deze Antwerpenaren. En wie Studio Brussel luistert kan hun halve repertoire mee blèren. ‘Future Worlds’ en ‘Whistling’ zijn de singles maar ook de rest van de set kan op bijval rekenen. Het word langzaam feest onder de brug. 

Echt los gaat het bij zanger Daniel Stuyven, die met zijn band DAAN een fenomenaal optreden neerzet. Hier zijn de mensen voor gekomen. Zeker de huisvrouwen die ineens de ruimte voor het podium onveilig maken. De beste man is geiler dan Baltazar Boma in zijn beste jaren, maar kan ook veel beter zingen en performen dan de worstenkoning uit FC de Kampioenen. ‘Protocol’ ‘Exes’, ‘Icon’ de set is goed opgebouwd en kent verrassend veel “oh is dat van hem” nummers. Want al is Daan wereldberoep in België, net over de grens houd die roem al op zo blijkt al snel. DAAN blijkt een alleskunner. Pop, rock, dance en filmmuziek het komt allemaal langs. Drumster Isolde Lasoen speelt ook bugel mee en doet achtergrondzang. Ook trompettist Jo Hermans kan zingen en zorgt met zijn instrument voor veel sfeer.  ‘Victory’ ‘Crawling From The Wreck’ en ‘Swedish Designer Drugs’ zijn de opmaat. ‘Housewife’ is de absolute apotheose van Rock Around The Bridge 2012. 

Het zou de perfecte afsluiter zijn. Waar het niet dat de organisatie Souljacker als laatste band heeft geprogrammeerd. Heer heb meelij met Elton Boussen en zijn mannen. Het veld loopt leeg, de bar stroomt vol. Iedereen is nog onder de indruk van Daan of te lam om überhaupt nog ergens op te letten. De vier Zeeuws-Vlamingen doen hun stinkende best. Het volume wordt nog eens extra opgedraaid, iedereen wordt gemaand richting podium te komen, maar het mag niet baten. Hoe goed de groep ook speelt. Hier is geen kruid tegen op gewassen. Het is een klein smetje op een verder goed en droog verlopen festival. Bedankt en tot volgend jaar!