Kabuki – Kabuki

Eerste cd voor ‘Kiss uit de Kanaalzone’

Gijs Kamphuis ,

Nog zonder een toon gehoord te hebben is het al duidelijk hoe deze cd zal klinken. De drie beschilderde gezichten op de hoes spreken wat dat betreft boekdelen. Grootste inspiratiebron: Kiss! De legendarische rockband uit New York staat meer dan alleen centraal in de muziek van Kabuki . De groep uit de Zeeuws-Vlaamse Kanaalzone begon ooit als Kiss-coverband. Wat op hun debuutplaat resulteert in negen ‘eigen’ nummers. Die eigenlijk een schaamteloze kopie vormen uit dertig jaar Kiss-historie. Niets eigen aan dus.

  

Dat betekent niet dat het trio slecht muziek maakt. Integendeel. De stemmen van zanger Ceasar (Cees van Drongelen) en Rock ’N Roll Coby (Jeroen ’t Gilde) lijken ook op die van Gene Simmons en Paul Stanley. Aangevuld met het strakke drumwerk van Jiro (Stefan Verdoorn) zou je bijna denken dat je naar er een oude Kiss-demo zit te luisteren. Wat dan weer een compliment is voor de drie Zeeuws-Vlamingen.
 
De veertig minuten jaren zeventig hardrock op deze cd zijn dus niet wereldschokkend, maar ze luisteren wel lekker weg. Opener ‘Sandman’, een bewerking van Kiss’s‘Love Em, Leave Em’, is direct ook het beste nummer van het schijfje. Lekker uptempo waarbij een subtiel orgel en een vette gitaarsolo het geheel afmaken. Na het eveneens snelle ‘Hell For Free’ is ‘Into My Nightmare’, meer midtempo. Het nummer kent een mooie gitaarpartij maar duurt iets te lang, waardoor de verveling halverwege dreigt toe te slaan. Na ‘Separated’ en ‘Larger Than Life’ is ‘I’ll Be Waiting’ de eerste power ballade. Hierbij valt op dat de (achtergrond)zang een beetje zwabbert en niet overal even strak is. Een kniesoor die er overvalt, maar eenmaal opgemerkt zap ik liever naar de volgende track, ‘Surviving Today’.
 
Kabuki is vernoemd naar het gelijknamige Japanse theaterspel, waarbij de acteurs met geschminkte gezichten hun spel spelen. De gongslag in ‘No Stops’ verwijst onverwacht naar het land van de rijzende zon en de theaterspelen waar naar de band zich naar vernoemd heeft. Afsluiter ‘Don’t Come Near Me’ is een lekker rocknummer met mooie close harmony zang.
 
Dit laatste nummer vat de hele cd eigenlijk goed samen: Drie goede muzikanten hebben een prima cd ingespeeld. Geen ups, geen downs. Geen vernieuwing, wel een constant niveau. Kabuki is een beetje als oploskoffie. Het blijft surrogaat, maar het is zeker niet vies. Daarbij: als ze live net zo uitpakken als hun Amerikaanse helden, moet het wel feest zijn.
Dus Kiss-fans in den lande: kunnen jullie niet wachten op de aanstaande nieuwe Kiss plaat ‘Monster’, haal dan deze plaat in huis. Te bestellen op www.kabukirocks.com