Als we binnen komen speelt Pony Pack al voor het (nog) mondjesmaat toegestroomde publiek. Hun pop-punk (sorry dames en heer, ik weet dat jullie vinden dat labels voor mensen zonder verbeelding zijn, maar dat spelen jullie nou eenmaal) is simpel en klinkt als het iets bravere broertje van Bikini Kill. Zeker de stem van zangeres Jane Mack zorgt ervoor dat de vergelijking al snel gemaakt wordt. Helaas is de interactie met het publiek minimaal, de nummers worden gespeeld en de band verdwijnt zonder een woord te zeggen van het podium.

Misty Basement pakt het heel anders aan. Al vanaf dat ze het podium opkomen zoekt zanger ”Misty Man” het contact met het publiek: “Are you feeling Irie?!”. Een reggae set volgt die hier en daar wel wat foutjes heeft, maar in tegenstelling tot Pony Pack het publiek wel van zijn barkruk krijgt.

Tussen de bands door laat DJ Hoekmania zich ook van zijn beste schizofrene kant zien. Gogol Bordello,  2many DJ's, Tool; alles komt voorbij en doorelkaar, maar (bijna) allemaal dansbaar.

Als La Panika begint komt het allemaal wat rommelig over. Muzikaal lijkt het allemaal niet zo op elkaar afgestemd ook de sfeer die de groep uitstraalt is bar en boos. Gelukkig spelen de Gentse klezmer-muzikanten na enkele nummers een stuk minder rommelig en lijken ze er ook meer plezier in te vinden. Muzikaal gaf La Panika reden voor een feestje. Goede muzikanten die hun instrumenten overduidelijk beheersen. Toch lukt het niet meer om het beeld van chagrijnige oude mannen af te schudden waardoor ik deze band volgende keer aan mij voorbij laat gaan. Een klezmer band hoort voor mij voor een feestje te zorgen, en dat gevoel kreeg ik nu niet.

Als de band zijn laatste noten speelt kijken we terug naar een avond met drie goede en leuke bands maar toch niet helemaal het zwoele feestje waarop we gehoopt hadden. Het had best wat drukker mogen zijn en iets meer interactie en plezier bij de eerste en laatste band had een hoop uitgemaakt. Misschien leggen we voor de Spot de lat ook wel extra hoog nadat we verwend zijn met Elliot Brood en  Drum 'n' bass in your face. Volgende week verwachten een herkansing bij Anders Nog Iets #3, waar de Spot vast en zeker zal laten zien dat ze ook na een zomerstop het feesten nog niet verleerd is.