Half 2006 was het, toen ik met een stuk of drie vriendinnen naar 2nd Influenz ging. Speciaal voor The Nuclear Brothers. Het bandje van een klasgenoot. Ze bestonden nog niet zo lang, hadden vooral een grote bek en schreven liedjes over necrofilie. Tot onze grote verbazing won het drietal de avond. Uiteindelijk werd een half jaar later ook de eindprijs gepakt. Het jaar daar op moest Regioruis er aan geloven. Na het uitbrengen van een EP en het platspelen van Klomppop, viel het doek 17 oktober dan toch echt.

Emiel, Michiel en Daan gaven hun laatste optreden op de plek waar het uiteindelijk ook écht begon: De Klomp in Ovezande. De verbouwde zaal was maar matig gevuld, in tegenstelling tot de aanwezige bar. Na wat gepruts met de monitoren en warmspelen onder het genot van ACDC starten de heren met het instrumentale ‘The Selffulfilling Prophecy.’ Het is te merken dat er de afgelopen weken nog flink geoefend is. De set klinkt lekker strak en ze hebben er zelf ook duidelijk plezier in. Jammer genoeg loopt het grootste gedeelte van de bezoekers niet echt warm voor speedrock en consorten zo lijkt het. We staan met z’n tienen vooraan, maar daar lijkt het ook wel bij te blijven.

Wat het trio ook te voorschijn trekt, Ovezande is niet te vermurwen. Daan speelt bass op de bar en drumt mee met Michiel. Emiel legt zijn gitaar in zijn nek en gooit er nog maar eens een solo uit. Gelukkig hebben de echte fans het in ieder geval prima naar hun zin, het blijft een leuke band. Maar zoals ze zelf ook al op hun myspace schreven: ergens is het inderdaad wel tijd voor iets nieuws. Afsluiter ‘I want you dead’ kunnen we allemaal dromen en net zoals het meeste werk blijft hij op middelbare-school-niveau hangen.

The Nuclear Brothers hebben zich de afgelopen vier jaar ontwikkeld tot een solide act. Muzikaal gezien was deze avond een waardige afsluiting, al was een kleinere maar volgepropte zaal de heren en hun kwaliteiten gegund geweest.