Na twee ep’s uitgebracht te hebben besloot het Zeeuws-Vlaamse The Massacrista tot het opnemen van een volledige plaat. De cd, die simpelweg The Massacrista heet, is op de band gezet in The Avalanche studio’s van Nuff Said-drummer Willy Berrevoets. Hij tekende ook, samen met de band, voor de productie van het album. Waar tien nummers op staan.

 

Tot zo ver de achtergrondinformatie. Dan naar de muziek. Daar is maar een label op te plakken: Stoner rock. Natuurlijk zijn er invloeden te horen van andere stijlen maar dat is maar sporadisch. The Massacrista maakt stoner. Stoer en ruig. De formatie heeft er voor gekozen om de luisteraar het album in te trekken doormiddel van een vaag maar stilistisch goed intro. Het leuke is dat delen van dit intro ook subtiel door de rest van de plaat zijn geweven. 

 

Het eerste echte nummer is ‘1984’. Hierin klinkt direct de voorliefde door voor bands als Led Zepplin en Black Sabbath. Een fijn organisch jaren zeventig rockgeluid dus. Een nummer later in ‘Rat King’ laten de heren horen ook nog eens echt goede muzikanten te zijn. De solo van gitarist Martijn Gazan is erg goed namelijk en ook tweede snarenplukker Mehidah Edenburg weet hoe je een gitaar bespeeld. Zanger Koen van Soelen laat in dit nummer horen een begenadigd zanger te zijn. Zijn stem doet af en toe denken aan die van Alter Bridge frontman Myles Kennedy. Daarbij wordt het geheel vakkundig dichtgetimmerd door drummer Marvin Marteijn en bassist Benjamin Moll.

 

 Het hapklare ‘Libas’ zou een single kunnen. Het heeft de juiste lengte (3.39) en het is het meest laagdrempelige nummer van de cd. Het doet soms een beetje aan Motörhead denken, ook al zo’n oer rockband. 

 

Bij ‘Box Cleaver’ wordt er even flink gas terug genomen en ontvouwd zich een typische stonersong met opnieuw mooi gitaarwerk. Ook ‘Minotaur’ is zo’n nummer maar het onderscheid zich door fijn vaag synthesizerwerk van Van Soelen. ‘She Walks The Paths Of The Wicked’is naast de langste titel ook het nummer met de rustigste opbouw. Het nummer ontpopt zich hierna wel in een geluidenspel met aardig wat contrasten. In ‘Solid Sate’ en ‘Skyrider’ gaat de band nog twee keer tot het uiterste om af te sluiten met het ruim zeven minuten durende ‘The Druid’. Een nummer dat klinkt als een lange jamsessie maar dat zeker niet is.

 

Wie van stoner rock houdt of gewoon van de jaren zeventig on speed moet zeker eens luisterbeurtje wagen. The Massacrista heeft met dit debuut namelijk gewoon een goede cd afgeleverd. Muzikaal staat het als een huis. De Zeeuwse Stonerrock staat weer op de kaart.

 

Tracklist:

1: intro

2: 1984

3: Rat King

4: Libidas

5: Box Cleaver

6: Minotaur

7: She Walks The Paths Of The Wicked

8: Solid State

9: Skyrider

10: The Druid