In het voorprogramma staan The Wrong Jeremies. De band timmert al een jaartje of drie aan de weg en kwam vorig jaar nog in de schijnwerpers te staan in het programma Stenders Eetvermaak van Rob Stenders op 3FM. Sindsdien stromen de boekingen binnen en vanavond is het dan de beurt aan 't Beest in Goes.
De zaal is nog maar mondjesmaat gevuld als de band in een keer vanuit het niks alle registers open trekt. De muziek roept onvermijdelijk associaties op met de Queens Of The Stone Age, maar wel met een draai eraan waardoor de band toch een heel eigen, volwassen geluid heeft. Op een gegeven moment haalt de zanger een kleine megafoon tevoorschijn waarmee hij zijn stemgeluid op een aparte en verrassend leuke manier weet te vervormen. Het publiek weet dit duidelijk te waarderen en het is een aangename afwisseling die voorkomt dat het optreden te eentonig zou worden. Hetzelfde geldt voor de stonerrock versie van Justin Timerlake's 'Love Stoned' die voorbij komt. Het optreden is prima en technisch steekt alles goed in elkaar, zelfs wanneer de bassist noodgedwongen bijna een volledig nummer gehurkt moet spelen omdat zijn gitaarband los is geschoten.
In de zaal is het inmiddels wat drukker geworden. De band bedankt en verlaat het podium om na een korte pauze plaats te maken voor Elle Bandita. De vorige keer toen ze in 't Beest was, was ze nog de solo artiest zoals de meeste mensen haar hebben leren kennen. Tegenwoordig is ze een nieuwe weg ingeslagen en heeft ze een voltallige band achter zich staan waarmee ze ongeveer een jaartje geleden de cd 'Queen Of Fools' opnam. In deze formatie was ze afgelopen jaar onder andere te zien op Lowlands en was ze bijvoorbeeld te gast bij De Wereld Draait Door. Een grote naam dus waardoor je zou verwachten dat 't Beest, net als de vorige keer, propvol zou zijn. Dit keer is het helaas wat minder druk, maar goed dat mag de pret niet drukken.
Het optreden begint explosief en Elle Bandita stuitert al even energiek over het podium heen en weer. Ik krijg haast medelijden met de microfoonstandaard die door Elle's ogenschijnlijk ongecontroleerde uitbundige bewegingen scharniert op plaatsen waarvan ik niet eens wist dat zo'n ding daar kon scharnieren. De muziek neigt de ene keer wat meer richting stevige rock 'n roll, de andere keer komen er wat metal of punk invloeden voorbij. Af en toe komt de synthesizer er tussendoor waardoor een nummer gelijk wat meer een electro gevoel krijgt. Hoe je de muziek ook noemt, het is over het algemeen stevig, rauw en bijzonder energiek.
Helaas lijkt de energie niet echt over te slaan naar het publiek en dit valt Elle Bandita zelf kennelijk ook op: “Ik vond het vorige keer veel leuker in 't Beest. Ligt niet aan jullie hoor. Nouja, gedeeltelijk maar.”, zegt ze op een manier waar het sarcasme vanaf druipt. Er volgen nog een aantal nummers waarbij een aantal indrukwekkende gitaarsolo's voorbij komen. Het wordt wel iets drukker met dansende mensen voor het podium, maar tot een echt groot feest komt het niet. Na de toegift vertrekt de band zonder verder nog iets te zeggen de kleedkamer in. Einde voorstelling.
Het was een technisch uitstekend en explosief optreden waarbij de band leden werkelijk alles gaven wat ze hadden. Na het optreden sta ik me dan ook af te vragen waardoor het kwam dat het niet net zo'n feest was als de vorige keer. Kwamen de bezoeker eigenlijk meer voor de 'oude' Elle Bandita? Of was het misschien gewoon nog te vroeg op de avond? Het lijkt in elk geval niet zo te zijn dat het optreden niet werd gewaardeerd, want ik heb het zelden zo druk gezien bij de merchandise stand die na het optreden geopend werd, waar de t-shirts en cd's als warme broodjes over de toonbank leken te gaan.
Twee grote namen afgelopen Zaterdag in 't Beest in Goes: de stonerrock band The Wrong Jeremies en electro/rock-chick Elle Bandita haalden werkelijk alles uit de kast.