Vanaf het openingsnummer ‘Dial’ is het duidelijk: Bettie serveert wil zich bewijzen. De band knalt erin alsof het om de toegift gaat en houdt dit energieke niveau het hele optreden vast. De tijden van het debuutalbum Palomine herleven en dat is goed nieuws voor een band die steeds onzichtbaarder leek te worden.
De nieuwe CD van Bettie Serveert heet ‘Pharmacy of Love’ en komt uit op 11 januari 2010. Het nieuwe album wordt gevolgd door een uitgebreide clubtour langs 20 podia. Maar de Spot krijgt een exclusieve try-out.die wordt voorafgegaan door The Bohemes uit Den Haag. Een lekker explosief bandje à la The Libertines en Arctic Monkeys.
Ruim 15 jaar geleden kwam Bettie Serveert de Nederlandse muziekscène binnenvallen met het fantastische debuut ‘Palomine’. Een plaat die met onder andere ‘Mental floss for the globe’ van The Urban dance squad en ‘Spritz’ van Herman Brood tot de Nederlandse popcanon behoort.De band speelde het hele land plat en waagde de oversteek naar de VS waar ze op de collegezenders en in zalen van HMH-formaat grote indruk maakten op de Amerikanen. Zo’n vliegende start is lastig te overtreffen en het lukte de groep helaas niet de status als beste Nederlandse band van de hele wereld vast te houden. Bovendien wilden optredens nog wel eens verzanden in stuurloze experimenten en gezwijmel.
´Dit is het hardste album dat we ooit hebben gemaakt´, zegt gitarist Peter Visser, die samen met zangeres Carol van Dyk het hart van de band vormt. En dat is een goede keuze gezien de enthousiaste reacties van het Zeeuwse publiek op het recente werk. Meer dan de helft van de nummers is nieuw. De band maakt zich er niet gemakkelijk vanaf. Geen gelikte set met hitjes als ankerpunten, ‘Tom Boy’ komt pas als iedereen overtuigd is. Het lukt Carol, die naast een loepzuivere stem ook gezegend is met een stevig charisma, de aandacht van het begin tot eind vast te houden. De herkenbare sound van Bettie Serveert is niet verloren gegaan. Die laat zich het best omschrijven als strakke rammelende progrock met onverwachte melodieën en zanglijnen. Vlak voor de toegift wordt ‘Calling’ gespeeld, een nummer dat op de CD ruim 11 minuten duurt. Hier komt alles bij elkaar wat Bettie Serveert tot een grote band maakt: spannend, tegendraads en toch melodieus, dansbaar zelfs.
Tijdens de toegift wordt het uitgelaten publiek beloond met de stuiterende klassieker ‘Kid’s allright’. Vijftien jaar geleden hing Peter van dijk in ’t Beest te Goes al gitaarspelend aan een lichtbalk boven het publiek. Zo gek wordt het in Middelburg niet meer, maar Bettie Serveert is terug bij het begin en gaat met ‘Pharmacy of love’ gegarandeerd de belofte inlossen die ze ooit heeft gedaan.