Jermaine Kool geeft op DIARY STORIES: UNTITLED EDITION een nieuw kijkje in zijn dagboek
Het derde album van de Overvechtse rapper kent goudeerlijke lyrics en lieve woorden van familie
“Ben aan het reminiscen”, zo opent Jermaine Kool zijn derde album DIARY STORIES: UNTITLED EDITION. Het is een voortborduring op zijn vorige album, waarin Kool, net als op deze nieuwe plaat, zijn album structureert als een dagboek. Elk nummer is een datum; dat Jermaine gelijk begint met reminiscen is dus geen wonder. Toch is DIARY STORIES meer dan enkel Jermaine’s eigen verhaal, aangezien er veel tracks op dit album staan die eindigen met voiceberichten van mensen uit het privéleven van de Overvechtse rapper.
Het maakt het album een bijzonder geheel. Veel tracks zijn niet meer dan een beat en Jermaine Kool die zijn gedachten van een specifieke dag deelt, die niet altijd positief zijn. Meer hoeft het overigens ook niet te zijn. Jermaine is goudeerlijk over zijn struggles, zowel als persoon als artiest. “Aan het feit dat ik dit drop, is niet veel positiefs”, zo rapt hij op misschien wel het meest duistere nummer op het album, 17 juni 2024.
Degenen die ook Amerikaanse hiphop maar een klein beetje in de gaten houden, zullen met een naam als Jermaine Kool niet verbaasd zijn dat DIARY STORIES: UNTITLED EDITION een introspectieve plaat is. Jermaine is niet bang om zijn invloeden bij de naam te noemen, zelfs in zijn eigen naam. Maar ook artiesten als xxxtentacion en Mac Miller worden genoemd, artiesten van wie de sound en onderwerpen vaak overeenkomen met die van Jermaine Kool.
Gelukkig blijkt uit dit album ook dat Jermaine betere tijden kent. Deze ervaart hij niet alleen, maar ook met de mensen om zich heen. Jermaine’s ouders verschijnen beiden op het album en delen hun verhaal over de liefde die ze ervaren voor de Utrechtse rapper, maar ook andere vrienden en zelfs zijn oma kennen hun plekje op het album. De positiviteit die de mensen om hem heen uitstralen, zijn ook merkbaar op het einde van het album, waar de rapper knap weet te relativeren: “Ik kan niet wachten om terug te kijken en te leren van de les.”
Persoonlijker dan dit wordt het niet, hoewel Jermaine Kool al eerder heeft laten zien op deze wijze introspectief te kunnen zijn. We hopen dus ook dat hij nog even door blijft schrijven aan dit dagboek.