Met een paarse Renault Trafic touren The Tambles al jaren door heel Europa. Na een spontane afterparty op een parkeerplaats in Tsjechië worden de vier jongens uitgenodigd voor een tour door het land. Een jaar later kunnen ze hun derde album In The Hive opnemen in het Tsjechische Club Cravin.

“Als we met z’n vieren zijn worden we regelmatig herkend als band. Zo van: ‘Die gasten moeten wel een band zijn’.” Zo ook in Tsjechië waar Ruben Drenth, Felix Bruyn, Freek Struijs en Tijs Tonus een vriendenvakantie vierden. Het zijn de lange haren en wilde krullen van de vier die hen een typisch banduiterlijk geven. “Best vaak als wij op toeristische hotspots zijn willen mensen foto’s met ons maken. Zelfs als ze totaal niet weten wie wij zijn”, vertelt Bruyn.  

Het helpt ook wel als de jongens hun gitaar bij zich hebben – en ondertussen zíjn ze ook een band. The Tambles, ooit begonnen als schoolband, bestaat inmiddels al zo’n dertien jaar. Recent brachten ze hun derde album uit, genaamd In The Hive, de opvolger van Scraping By. Wederom met de bekende sixties sound, hoewel er zeker ruimte is voor enige experimenten. De plaat is volledig opgenomen in Club Cravin in Tsjechië. 

© The Tambles

Tsjechië
Bruyn en Drenth vertellen smakelijk over hoe dat opnemen in Tsjechië zo gekomen is. Voor die saga moeten we drie jaar terug in de tijd, naar de zomer van 2021. “Los van de band zijn we ook gewoon vrienden en als het even kan gaan we elk jaar met elkaar op vakantie”, begint Drenth. Tijdens die vakantie in 2021 belandden de vier op een parkeerplaats in Tsjechië die dienstdeed als camping. Er trad een band op en The Tambles besloten spontaan om het naprogramma te verzorgen. Eerst nog verlegen. Bruyn: “We wilden de show van die andere band niet stelen.” Maar het liep per ongeluk toch uit op een compleet feest. 

Feestgangers, campinggasten en de eigenaar van de camping vonden het viertal zo leuk, dat ze direct werden geboekt om op allerlei andere plekken in de omgeving te spelen. Het was vooral de campingeigenaar, businessman, en tegelijkertijd een typische ‘hippie hippie’ Ludek die daadwerkelijk een Tsjechische tour voor The Tambles organiseerde voor de zomer van 2022. Tijdens die tour ontmoette de band Ivan en Anna, die hun koeienboerderij Club Cravin het jaar daarop ter beschikking stelden zodat de band daar hun plaat kon op nemen. 

“We konden de hele nacht herrie maken. Onze gemiddelde werkdagen begonnen om vier uur ’s middags en eindigden om vier uur ’s nachts”, vertelt Drenth. Drenth is opgeleid als jazztrompettist, maar bij The Tambles speelt hij gitaar. Hij had voor de opnames van deze plaat de band-bus volgehangen met opname-apparatuur (“microfoon, mengtafels, statieven, speakers”) en hij heeft zodoende de hele opname, techniek, productie en mixage voor het album verzorgd. “Als je een album op die manier opneemt heb je alles zelf in de hand. Er valt natuurlijk ook veel te zeggen voor opnemen in een professionele studio, maar ik vond dit ontzettend leuk. Je hebt superveel vrijheid.” In anderhalve week stond het album erop.

© The Tambles
© The Tambles

In The Hive
De plaat heet dus In The Hive. ”Dat verwijst naar de heerlijke bubbel waar we die zomer in verkeerden. ‘In the hive’ is een zin die uit het nummer ‘Bumblebee’ komt, het vijftiende en laatste nummer van het album. Het nummer begint met een soort bijengebrom die afkomstig is van een tremolo op de gitaren. Maar als je héél goed luistert, kun je ook een hommel horen”, tipt Drenth. 

‘Bumblebee’ is een schattig, gemoedelijk nummer, waarin Drenth bezingt hoe heerlijk het zou zijn om een bij te zijn. Een beetje rondvliegen, twee rozen bezoeken en je dag zit er alweer op. Als je moe bent, kun je in the hive gaan slapen. 

“Het is een fijn nummer om te spelen na een heftiger nummer”, vult Bruyn aan. “Zoals ‘Tell Me Goodbye’, het eerste nummer van dit album, dat met een hoop enthousiaste koortjes eindigt. Of het nummer ‘Shadow Astray’, wat pas echt hoog tempo heeft. Het publiek staat dan nog een omvergeblazen en dan starten wij zo’n lief klein liedje in. Het is grappig om op die manier te spelen met het verwachtingspatroon van het publiek.”

Experimenteren met de sixties sound
The Tambles toeren ondertussen al jaren door heel Europa. Ze deden meerdere keren Spanje, België, Duitsland en Tsjechië aan. “In Spanje zijn ze enorm sixties-minded, daar spelen ook heel veel Nederlandse sixties bands. In Duitsland is de sixties scene ook heel actief”, vertelt Bruyn uit.

En in Nederland? “Ook wel hoor”, zeggen Bruyn en Drenth bijna in koor. Hoewel de Nederlandse sixties scene kleiner is. Drenth: “In Nederland is het soms een beetje lastig omdat wij meer late sixties muziek maken. We hebben hier en daar ook seventies invloeden, zoals de begin jaren van the Kinks. Dan zijn we net niet sixties genoeg voor een ultiem sixties feestje.”

© The Tambles

Hoewel het album voor de ongeoefende luisteraar inderdaad uitermate sixties klinkt, is In The Hive ook overduidelijk een origineel werk. Drenth: “Ik denk dat we alle vier dol zijn op de tradities van de blues, en de Rolling Stones. Maar dit album is ook weer maffer en interessanter dan de vorige. Met sixties muziek is het heel makkelijk om middle of the road te worden. Maar dat doen wij niet. Ik heb zelf, naast mijn liefde voor sixties muziek, ook een enorme liefde voor abstracte free jazz. En ik denk dat er ook wel iets daarvan in deze plaat zit. Ik probeer met The Tambles altijd voorzichtig aan de free jazz knop te draaien, totdat de rest begint te protesteren en dan draai ik het weer een klein beetje terug.”

Bruyn, die zelf ook jazzgitarist is, houdt wel van die experimenten. “Er zitten ook wat leuke rare keuzes in deze plaat”, vertelt hij met een glimlach. “‘Bursting Clouds’ is het meest ballade-achtig dat we ooit hebben gedaan. En in ‘City Fool’ hebben we geprobeerd om de onrust van de stad te vangen in gesproken teksten. Een beetje zoals op ‘Dark Side of the Moon’.”

Touren 
In augustus speelt de band nog een paar shows. 1 augustus Blue Bayou Zwolle. 4 augustus Den Bosch op het Boulevard Festival. En de bandbus, beter bekend als paarse aubergine omdat het een paarse Renault Trafic is, mag ook weer de weg op als de band 10 augustus in Spanje speelt. 

Daarna is het even rustig voor The Tambles omdat de vier jongens dan de afscheidstour doen van the Jerry Hormone Ego Trip – de act waarbij Drenth, Bruyn, Struijs en Tonus de band verzorgen. In november gaan ze weer de weg op naar Gent, Berlijn, Dresden en op 13 december zullen ze in de So What in Gouda te zien zijn – de stad waar de jongens oorspronkelijk vandaan komen. Wanneer ze weer in terug Tsjechië zijn, is nog even de vraag. Hoewel de eerste demo’s voor nieuwe nummers al weer in Drenths telefoon staan. 

Te zien: vrijdag 13 december 2024 @ So What, Gouda