Terzij de Horde neemt intens afscheid van dB’s Terzij de Horde neemt intens afscheid van dB’s

“Bezette Stad begint een kwartiertje later”, klinkt het rond 16.00 uur. De doorgewinterde dB’s bezoeker kan een binnenpretje vast niet onderdrukken. Hoe vaak gebeurde het immers niet, dat briefjes van tijdschema’s met pen werden doorgekrast, steeds weer! De band uit Mechelen laat felle, sociaalpolitieke hardcore horen, die door veel echo op de vocalen een psychedelisch tintje krijgt. Het gebruik van gesproken samples, power electronics en noise versterken dit gevoel.

Mindwar komt uit Lokeren en tapt uit een wat gespierder vaatje. We horen oldskool New York Hardcore. Zware gitaren en lompe breakdowns vliegen je om de oren, waar ook zeker ruimte is voor groove. Soms meer neigend naar metal, maar een flinke scheut hiphop is terug te vinden in de vocalen. Kortom, de liefhebber van deze stijl weet genoeg. Een enkeling probeert zelfs een moshpit in gang te zetten.

Dan verschijnt er een prachtige backdrop achter het podium en breekt het moment toch echt aan: Terzij de Horde speelt voor de laatste keer in dB’s. In de vooraankondiging werd gesproken over “Terzij de Horde balt alle emoties samen in een speciaal samengestelde set hardcore!”. Het is niet geheel duidelijk wat dat daadwerkelijk betekent, maar vocalist Joost Vervoort grapt nog wel even, “deze set bestaat vandaag volledig uit 25 Ta Life (New York Hardcore band, red.) covers”. Veel ruimte voor pauzes en reflectie is er verder niet. Als een bezetene knalt de band hun kenmerkende mix van hardcore en blackmetal de zaal in. Vervoort wellicht net dat beetje theatraler, intenser dan anders het geval is. Vooral wanneer hij op het eind van de show te midden van de fans gaat zingen. Ook de andere bandleden kunnen een schreeuw (weliswaar onversterkt) soms niet onderdrukken. Een nieuwe track wordt nog gespeeld: “Hoe heet ‘ie dan, Joost?”, vraagt bassist Johan van Hattum bijdehand. “Die titel is veels te lang”, antwoordt hij daarop.

(tekst gaat verder onder de foto's)

Bij het publiek gebeurt wat anders!: als in trance laten ze de geluidsmuur over zich heenkomen. Er is niets anders meer te doen dan deze show nog één keer meemaken in deze zaal. Je voelt de emotie, het besef van “dit is het!” Hierdoor wordt het geen uitbundige show, meer een soort sluitingsceremonie. Dan komt ook de realisatie hoe belangrijk dB’s is voor de Utrechtse metal scene en de rol die Terzij de Horde er in had door soms mee te helpen aan de organisatie van dit soort ‘kleinere’ showtjes. Naast hun stonden onder andere acts als Wesenwille (dat leden deelt met Verval en Grafjammer) Grey Aura, Verwoed en Laster. Zo ontstond er al gauw een ’Utrecht scene‘ met een zeer eigen sfeer en geluid, een scene waar ik me als fan al sinds 2009 in begeef en velen met mij in dB’s. Het waren shows waar ik me graag liet verrassen, want naast de headliner stond vaak ook die ene coole band waar ik nog nooit van gehoord had. De genre overstijgende programmering hield daarnaast niet vast aan enkel punk en metal: niche genres als drone, ambient, noise en folk kwamen ook geregeld aan bod. In die zin zijn zowel Terzij de Horde zelf als dB’s medeverantwoordelijk voor de groei en ontwikkeling van mijn muzieksmaak. Deze avond voelde dan ook als een (tijdelijke?) emotionele climax, an end of an era. Met een traantje of twee, dat zeker!