Liveshow van La Belle Époque is een muzikaal feestje Liveshow van La Belle Époque is een muzikaal feestje

Een liveshow neerzetten met twintig van de grootste namen uit de Nederlandse indiemuziek: “Niemand is zo gek om dat te doen, behalve Danny van Tiggele”, wordt er tijdens de show gezegd door een van de bandleden. Maar toch is het hem gelukt. Van Tiggele zet op 13 december een bijzonder optreden neer waarin hij samen met zo’n twintig artiesten zijn albums La Belle Époque - Volume I en II speelt. De muzikant is de afgelopen jaren druk bezig geweest met het neerzetten van zijn muzikale project, en nu is het dan eindelijk tijd om het resultaat live te laten horen. Ieder nummer komt aan bod en bijna elke artiest waarmee hij heeft samengewerkt is erbij.

“Jullie mogen best weten dat ik slecht heb geslapen de afgelopen nachten”, vertelt Van Tiggele aan het begin van de show. De zenuwen van Van Tiggele zijn geheel terecht: het is niet niks om zoveel artiesten voorbij te laten komen in een show van twee uur. Maar toch verloopt alles zo soepel dat het haast lijkt alsof ze het wekelijks doen. “Ik heb me voorgenomen om geen Henny Huisman te spelen en iedere artiest groots aan te kondigen”, waarschuwt Van Tiggele. “We kijken wel hoe de avond verloopt.” Dat groots aankondigen blijkt ook totaal niet nodig, want iedere artiest komt als vanzelfsprekend het podium op. Zo wordt de avond ingeluid met dezelfde opening als op het album La Belle Époque - Volume II: een intro gevolgd door het nummer ‘The Hoop’ met Bas van Holt. Van Holt maakt vervolgens plaats voor Maurits Westerik. Zo wisselt de ene artiest de andere af en blijven Van Tiggele met zijn band, waaronder mede-muzikant en producer Tom Broshuis, staan.

Sommige artiesten blijven op het podium hangen om mee te spelen met een andere artiest. Op die manier ontstaan er onverwachte combinaties aan artiesten, zoals bijvoorbeeld een duet tussen Marien Dorleijn en Robin Kester. Instrumentaal gezien wordt er ook heel wat afgewisseld. Zo zingt Judy Blank halverwege de avond een nummer onder begeleiding van Ruben Hein en Bas van Holt. Ook Megan de Klerk deelt vervolgens het podium met Hein en Van Holt, wat zorgt voor een energiek feestje op het podium.

(tekst gaat verder onder de foto's)

Veel nummers worden voor de eerste keer live gespeeld. Elk nummer wordt dan ook op een geheel eigen manier neergezet. Sommige groots en bombastisch, andere een stuk intiemer. Emil Landman speelt het ’Our Hearts Are All The Same‘ bijvoorbeeld midden in de zaal, onder begeleiding van Van Tiggele en Jonas Pap. De muziek lijkt op dat moment nog dichterbij het publiek te komen, dat in stilte luistert. Ook liedjes van de artiesten die niet aanwezig konden zijn komen voorbij tijdens de show. Zo neemt Natousch Gerritsen ’Part Time Peace of Mind‘, dat eigenlijk door Camiel Meiresonne wordt gezongen, voor haar rekening. Samen met Pablo van de Poel op gitaar geeft ze er een eigen draai aan.

(tekst gaat verder onder de foto's)

Dat het een bijzondere avond is voor Van Tiggele, blijkt wel uit zijn grote glimlach gedurende de hele show. “Ik ben zo blij dat alle nummers eindelijk tot leven zijn gekomen”, vertelt hij aan het einde van de avond. Aan het uitgebreide applaus is te merken dat het publiek en alle meewerkende artiesten het daar ook mee eens zijn. Mede daarom hopen we in de toekomst nog veel te horen van dit bijzondere en feestelijke project.