Waakhond
Het begin van de set van Waakhond is heftig. ‘Kleine Viezerik’, de openingstrack van zijn debuut-EP, knalt de zaal in. Naast de muziek is het ook de intense performance van Casper Buijtendijk, de persoon achter Waakhond. In de nummers daarna wordt het iets rustiger. We horen dan r&b, industrial, funk, wat meer verstilde elektronische klanktapijten (‘Geen Gedoe’), een stukje hiphop en dat vaak ook dansbaar. Waakhond zelf kent ook zulke uitersten: soms ingetogen en bijna verlegen en op andere momenten uitbundig dansend. De nummers zijn van Buijtendijk maar voor de live-show heeft hij een sterke band verzameld, die bestaat uit de leden van .multibeat plus Clemens van Laar (Sultan.) op lekker freakerige gitaar. Het is niet te zien dat dit pas hun tweede of derde show ooit is. Het optreden maakt ook nieuwsgierig naar de lichtshow en visuals die Waakhond tijdens zijn releaseshow begin juli bij zich had.
Het Bewind
Het Bewind is een stuk luchtiger. Het vijftal speelt instrumentale garagefunk met af en toe een Noord-Afrikaans randje. De plaats van de zanger wordt ingenomen door saxofonisten Jelle en Ferry, die een prominente rol hebben in het bandgeluid. Soms spelen ze dezelfde partijen en op andere momenten lekker tegen elkaar in. Het luchtige wordt ondersteund door de kleding: vrolijke hemden (bassist Wessel had speciaal een nieuwe blouse gekocht) en het ‘stripverhaal’-pak van saxofonist Jelle de Korte. Het Bewind werkt vanavond ook met publieksparticipatie: een aantal percussie-instrumenten – waaronder verschillende van de dochter van drummer Peer Timmers – zijn door de zaal verspreid en de bezoekers mogen lekker meespelen. Met daarbij het vriendelijke verzoek om ze na afloop wel weer in te leveren, om een verdrietig meisje te voorkomen. Dansen zit er, ondanks een prikkelend oproepje van gitarist Ties Timmers, in deze setting niet in. Dat moet wachten tot een andere keer.