Na er even tussenuit te zijn geweest vond op een mistroostige donderdag 30 januari de eerste Club 3oor12 Utrecht van 2020 plaats. Het concept is nog steeds gelijk: we presenteren drie opkomende acts uit de regio, met zo heel af en toe eentje van wat verder weg, uit het buitenland of met wat meer ervaring. Die laatste rol was vanavond weggelegd voor Joan Franka, die bezig is met een doorstart van haar muziekcarrière. Heirloom en Magik Trick waren vandaag de lokale acts. Met zijn drieën zorgden ze voor wat warmte in de zaal van dB’s.

De mensen die gehaast 🐇🥚 uit hun werk komen of net een studieboek hebben dichtgeslagen krijgen even de tijd om te acclimatiseren. Eerste act Heirloom maakt namelijk instrumentale ambient die zowel melancholische als hoopgevende gevoelens oproept. Heirloom is een soloproject van gitarist Tom Broshuis, die voorheen in Mister and Mississippi speelde. Debuutalbum Closure is helemaal door hemzelf geschreven en opgenomen. Live wordt hij begeleid door Samgar Lemuël Jacobs (ook Mister and Mississippi) en stemmige toetsen en elektronica van Laurens Palsgraaf, die eerder bij Blaudzun heeft gespeeld. De langzame nummers van het drietal hebben wel wat weg van Sigur Rós en zouden niet misstaan onder een film. De show is een rustgevende start van deze clubavond.

Het verschil tussen Heirloom en tweede act Magic Trick is behoorlijk fors. In de eerste plaats muzikaal. Het drietal, dat vorig jaar bandwedstrijd Clash of the Titans won, speelt harde rock met verschillende invloeden: blues, hardrock maar ook flarden funk en progrock komen langs. De muzikanten zijn virtuoos en de nummers lijken soms wel uitgesponnen jams, waarin ze verschillende ideeën hebben gestopt. Iets meer focus op een liedje kan soms geen kwaad, maar ze zijn ook nog piepjong. Net als bij Heirloom zijn de songs van Magic Trick ook volledig instrumentaal. Tussen de nummers door heeft bassist Jimmie Feld echter het hoogste woord. Ergens dit jaar komen ze met hun tweede album, een knappe prestatie voor zulke jonge gasten. 

Joan Franka is veruit de meest verrassende act van de avond. Over haar muzikale geschiedenis, die al tien jaar teruggaat, kun je op andere plekken van alles lezen of zien, zoals de documentaire die over haar gemaakt wordt en waar vanavond ook beelden voor worden geschoten. Hier ligt de focus op deze show en de nummers die Franka met haar sterke band speelt. Vorig jaar hebben we al een voorproefje gekregen in de vorm van de sterke single ‘The End’, waarin ze western en oosterse invloeden heeft verwerkt. Vanavond blijkt dat Franka samen met Marnix Wilmink (The Mauskovic Dance Band) nog meer goede liedjes heeft geschreven die prima bij haar sterke stem passen. Dat Franka al ervaring heeft is ook te zien in de zelfverzekerde manier waarop ze op het podium staat. Een mooi voorbeeld daarvan is wanneer ze in haar eentje een nummer op de elektrische gitaar moet spelen. Bij het aanslaan van de snaren is steeds een krakend geluid te horen. Na een paar snelle pogingen om het te verhelpen is het ‘fuck it, spelen’. Datzelfde kan wellicht gezegd worden over deze stap in haar carrière: lekker schrijven en spelen. 

Gezien: Club 3voor12 Utrecht januari, donderdag 30 januari 2020 @ dB’s, Utrecht