VoidFare start de avond met een gloednieuw liedje want “corona biedt veel tijd voor het schrijven van nieuw materiaal”. Zoals zoveel bands heeft het viertal een half jaar geleden voor het laatst gespeeld. Met galmende gitaren en meanderende synthesizers zorgen ze voor een vol geluid dat afwisselt tussen ingetogen en rauw.
Singer-songwriter Cézanne zou eigenlijk op het buitenpodium spelen maar het onweer laat dat niet toe. Een geluk bij een ongeluk want de intimiteit van de zaal past minstens zo goed voor deze veelzijdige artiest. Zichzelf begeleidend op gitaar speelt Cézanne een mix van neo-soul en indiefolk. In haar teksten reflecteert ze op zichzelf en existentiële vragen maar staat ze ook stil bij de problemen in de wereld.
De afsluiter van deze avond is Roofman. Thijs speelt met zijn goede band - waarin we op bas Jorn ten Ham herkennen - mooie alt-country liedjes over de lockdown (‘As We Fade Away’) en over de liefde en het leven (“over alles dus”). Muzikaal heeft het wel wat weg van de rustigere kant van Neil Young. Roofman sluit af met een liedje in zijn ééntje, over het meisje aan de andere kant van het dorp.