Aan het Haarlemse duo Dooie Mus de eer om deze avond te openen. Felle screamo met zo af en toe een dromerig tussenstuk met melodieuze gitaarlijnen en rustigere drums. Als de vocalen de hoogte in gaan zijn ze erg hoog en doet de muziek plotseling denken aan de meer obscure band Reach Out. De lage schreeuw geeft een meer hardcore randje. De drums staan hard en duidelijk in de mix, wat ook wel nodig is, want tijdens de fellere stukken is dat soms het enige dat houvast geeft in een ondoordringbare muur van geluid. Die gitaren kraken en piepen zo hard dat er soms geen noot meer te onderscheiden valt en die zang snijdt er dwars doorheen. Iets genuanceerder had gemogen en de dromerige stukken voelen niet echt als onderdeel van het liedje. Toch is het een lekker begin en de noisy uitwerking heeft zeker zijn charme.
De Utrechtse screamoband Second Guessing maakt er op vrijdag 17 mei een soort minifestival van bij hun releaseparty voor het nieuwe album Tijd Verdringt en neemt Dooie Mus, Rogue Minor en Throwing Bricks mee. Screamo, hardcore, noise, zelfs 90’s noisepop krijgen we te horen.
Nergens is het contrast deze avond zo groot als bij Rogue Minor, de band onder leiding van incidenteel 3voor12 Utrecht-fotograaf Ab Al-Tamimi. Van de ruige screamo en noise van Dooie Mus schakelen we plots over naar de 90’s noisepop van zijn band, herinnerend aan Swirlies, Eric’s Trip, Superchunk en ga zo maar door. Doorscheurende gitaren en een pompende ritmesectie begraven bij dit soort muziek vaak melodieuze zang die gezellig en aanstekelijk klinkt. Maar Rogue Minor doet het vanavond eens een keertje anders, door te openen met cleanere gitaren, dromerige zang en een goede balans tussen alle instrumenten onderling. “Het is ook wel eens lekker om niet over die gitaareffecten heen te hoeven schreeuwen”, zegt Al-Tamimi. Zo ontstaat er meer verschil tussen hard en zacht. Er is zelfs ruimte voor melodieuze intro’s en intermezzo’s, zodat er af en toe van gitaar gewisseld kan worden zonder dat de muziek stil komt te liggen. Gelukkig wordt het gaspedaal nog vaak genoeg ingetrapt voor die stevige dosis noise. “Romantische herrie”, noemt hij het zelf. Het optreden maakt benieuwd naar het nieuwe album dat eraan komt.
Dan het hoofdprogramma van de avond, de albumrelease van de Utrechtse screamoband Second Guessing met hun nieuwe werk Tijd Verdringt. Nou ja, eigenlijk is het materiaal geschreven tussen 2014 en 2017, maar nu pas op “een stukje plastic” gezet, zoals ze zelf zeggen. De wisselwerking tussen de hoge vocalen van leadzanger Rutger van Aken en de vaak lagere grom van gitarist Vincent Shore klinkt chaotisch, maar ook zeker vloeiend. Op het ene moment houden ze een soort vraag-en-antwoord duel met elkaar en op het andere vullen ze elkaar meer aan. Het geluid staat verrassend helder afgesteld, zodat elk instrument en elk detail goed te onderscheiden valt. De slepende, meer rustige stukken zitten vol melodieuze gitaarlijnen, spanning en dramatiek en herinneren aan bijvoorbeeld Saetia of City Of Caterpillar. Schakelen ze een versnelling hoger dan gaat de vergelijking met het furieuze Orchid ook wel op. Er wordt goed gewisseld tussen de twee stijlen en dat komt de sfeer en intensiteit in de muziek ten goede. Elke noot, elke passage vol betekenis en spanning. De momenten dat Van Aken zich tussen het publiek mengt verkleinen de afstand tussen luisteraar en band en verhogen de intensiteit des te meer.
Second Guessing
Second Guessing
De overstap naar afsluiter Throwing Bricks is niet zo’n grote, maar het is er wel één. De band uit Gouda en Utrecht knalt er gelijk overtuigend in met vooral metallic hardcore. We zijn geneigd metalcore te roepen, maar willen de lezer daarbij zeker niet het verkeerde idee geven. Denk aan: Integrity, Converge, Code Orange, Full Of Hell en oudere acts op het Death Wish platenlabel. Zwaar en donker, dus zeker niet al te melodieus. Soms doet een furieuze blastbeast denken aan black metal en de algemene smerigheid en lompe sfeer zijn ook wel aan sludge te linken. Qua energie en intensiteit zit het in ieder geval weer goed. Ook zanger Niels Koster duikt veelvuldig de zaal in om tussen het publiek te zingen, wat weer sfeer verhogend werkt. Dat de muzikale afstand tussen Throwing Bricks en Second Guessing eigenlijk best klein is wordt duidelijk als Rutger van Aken op het podium wordt geroepen om een nummertje mee te zingen. Een intens schreeuwfestijn: hardcore, screamo, metal, alles komt op dat moment bij elkaar. Een lekker lompe afsluiter van een heerlijke avond.
Gezien: Tijd Verdringt releaseparty met Dooie Mus, Rogue Minor, Throwing Bricks en Second Guessing, vrijdag 17 mei 2019 @ dB’s, Utrecht