Merhabaaaaa nasilsin Merhabaaaaa nasilsin

Figgie deelde daar het podium met Canshaker Pi. Ook Kraak en Smaak, Klangstof, Rosemary & Garlic en Pitou speelden op één van de dagen van het festival.

Deze show was voor Figgie de eerste buiten onze landsgrenzen. Omdat het niet iedere dag is dat een Utrechtse band in Istanbul speelt en we altijd erg blij worden van de insta stories van de band vroegen we drummer Pim ten Have en zanger/gitarist Paul Scheenstra om hun ervaringen vast te leggen in tekst, foto’s en video. Tussendoor krijg je ook nog wat tips voor als je een bezoek wilt brengen aan Istanbul, of Zutphen.

Fidgie was in Istanbul en het ging als volgt.

Istanbul, stad van vele gezichten

15 miljoen welgeteld

Stad van vele sferen

Smalle markten, hippe wijken, arme straten, het oude centrum

Een groepje mannen maakt een praatje op de hoek van de straat

De Bosporus als scheidslijn tussen Europa en Azië

De stromende ader van leven en hoop

Op de achtergrond vechten koepelmoskeeën en bankentorens om het uitzicht

Struinen door de straten
Zoveel indrukken krijg je hier
Broeken zo strak als het regime
Twee delen door twee is vier

De licht omhooglopende straat is volgepakt met tafels en banken. Jong en oud, man en vrouw delen eten, drank en de tot rust gekomen warmte van de dag. In één van de tenten wordt een lokale volkszang ingezet. Iedereen klapt en zingt. Het is hier waar de voelspriet wordt aangesproken die het aller diepst in het hart ligt. Die van het samenzijn, van collectieve vrijheid en euforie. Een plek wars van ijdelheid en restrictie. Is dit wat ze ooit beoogden met de Arabische Lentebries?

De hand van onze gids leidt ons naar de lokale bluesbar. De band, fysiek overgegeven aan de door hun gearrangeerde classics, laat het van origine zo snikvolle genre schijnen als majeur zoals ze alleen in ‘t Oude Pothuys kunnen. Dichterbij Utrecht zijn we niet meer gekomen.

Boek: Orhan Pamuk - Istanbul / Herinneringen en de stad
Nobelprijswinnaar, woont nog steeds in een flat in Istanbul waar hij ook is opgegroeid. Hij vertelt spannende verhalen uit zijn jeugd en vlecht daar de rijke geschiedenis van de stad doorheen. Let op: AVI-niveau 7.

Skatespot: Beşiktaş
Bij het plein aan het water

Koffie: Kava Coffee
In de wijk Karaköy. Sicke slowdrip. 7 filters op de tap.

Eten: Restaurant Topkapi in Zutphen
Vriendelijk personeel

Muziek: Özdemir Erdoğan - Gurbet
Classicker over heimwee

De drukte op de pleinen, de groepjes mannen die de dag met elkaar bespreken, de schizofrenie van een volk. Het optreden met Canshaker Pi is achter de rug. En op het moment dat wij de stad de rug toekeren volgt de realisatie: wij zijn zo weer weg, maar alle chaos gaat morgen zonder ons door.

Tussen de huizen wappert een Turkse vlag van 6x4, zo trots als dat de straat breed is. Ergens verstopt in de stad plakt een zwart met witte sticker met een tevreden glimlach.

Teşekkür ederim