November vorig jaar ging de Amersfoortse rapper Ginger (voorheen lid van Aumffie en Vivants) viral met zijn auditie voor The Voice of Holland. Hij deed dit met het nummer 'Papa', een emotionele track over het herseninfarct van zijn vader maar vooral ook over zijn eigen worstelingen. Over enkele maanden verschijnt zijn solodebuut As Told by Ginger, een album waarin hij het verhaal vertelt van de afgelopen jaren. We spraken hem hierover.

“Op een dag maak ik die klapper, maak ik money als de rijke heren / Koop ik een osso, dikke bak en nog een jacht / Jullie grijnzen nu om deze, maar zeg ze wie als laatst lacht, homie!” Het zijn de woorden waarmee rapper Jorn Wildeman begin 2015 de track V for Vivants afsluit. Eind 2018 maakt hij eindelijk die klapper, maar het is niet de klapper die hij destijds in zijn hoofd had. Onder de naam Ginger gaat Wildeman viraal met zijn auditie voor The Voice of Holland, waarin hij het zelfgeschreven nummer 'Papa' rapt: een track over het herseninfarct van zijn vader en de impact die dit op hem en zijn gezin heeft gehad. Mijlenver verwijderd van de rapper die hij een paar jaar eerder was. Wat nog altijd onverminderd is, is zijn toewijding. Verder is alles anders.

Het was in de eerste helft van 2015 dat ik Wildeman voor het laatst sprak. Nu, een kleine vier jaar later, zie ik een ander persoon voor me. Hij komt bedachtzamer over, je merkt dat de afgelopen jaren moeilijk zijn geweest. Daar is hij zelf open over en hij geeft aan dat hij zeker nog niet de oude is en nog altijd aan zichzelf aan het werken is.

Vivants

Allereerst blik ik met hem terug op Vivants. Wildeman vormt aanvankelijk het duo Aaumffie met vriend en mederapper Stomp en gezamenlijk bereiken ze met hun feestelijke hiphop de finale van de Grote Prijs van Nederland. In 2014 besluiten ze zich te verenigen met vrienden die ze kennen van de Nederlands Popacademie, resulterend in het collectief Vivants. Hiermee leveren ze in 2015 een sterk, professioneel klinkend debuutalbum af dat toch niet het succes brengt waar ze op hopen. “Dat was een superleuk project,” begint hij meteen, “maar een groot verschil met wat ik nu maak. Het was stoerdoenerij, eigenlijk emotieloos. Je bent tof aan het leven en je kan goed rappen, maar er zit geen verhaal achter. Ik zou het nu ook niet zomaar meer kunnen, want dat ben ik helemaal niet meer.” Wildeman verliest al in 2015 zijn inspiratie, is opnieuw zoekende, weet niet waar hij naartoe wil. Hij besluit zich daarom te richten op het managen van mede-Vivant Jae Fly.

Paniekaanvallen

Dat is de situatie als in 2016 het noodlot toeslaat. Zijn vader krijgt een herseninfarct én een hersenbloeding, en Jorn is degene die zijn vader thuis aantreft als hij daar al een paar uur ligt. Het is een wonder dat zijn vader het überhaupt overleeft. Vanaf dat moment is Wildeman mantelzorger, en stapje voor stapje gaat zijn vader weer de goede kant op. De situatie betekent voor Wildeman een harde klap op mentaal gebied. “Toen het net gebeurd was, zocht ik een uitweg. Ik blowde heel veel, werkte heel veel. Een soort tunnelvisie, gewoon gaan. Tot er een punt kwam dat het niet lekker liep met zowel m’n ex-vriendin als m’n werk, en toen kreeg ik mijn eerste paniekaanval. Daarna kwamen alle emoties naar boven: depressie, meer paniekaanvallen…”

Keerpunt

Wildeman besluit een psycholoog te bezoeken, waar hij ook over rapt in het nummer 'Papa'. Een ander belangrijk keerpunt is het moment dat goede vriend en producer City Lights geen plek meer had om muziek te maken. Wildeman stelt voor om dat bij hem thuis te komen doen. “Ik gebruikte mijn studio niet, dus ik zeg: ‘zet je computer bij mij neer, kan je lekker hier muziek maken als je wilt.’ En de eerste beat die hij tikte, was voor mij meteen weer een drive om te gaan schrijven.” Het zorgt voor zoveel inspiratie dat ze aan de slag gaan om een heel album te maken, een album waar Wildeman alles in stopt dat hij de voorgaande jaren heeft meegemaakt: As Told by Ginger.

“Het is echt een soort dagboek. Het is ook niet alleen een album met muziek erop, er staan ook gedichten op, skits, interludes. Het verhaal van het album begint eigenlijk met het feit dat ik geen muziek meer maak en dat heel veel mensen in Amersfoort me vragen: ‘hé, doe je nog iets, rap je nog, waar hang je uit?’ Die boys waarmee ik hing, hingen natuurlijk veel in de stad. Ik was nergens. Ik kwam niet in de stad in vanwege die paniekaanvallen. Het eerste lied heet Hier Nog en daarin zeg ik tegen die mensen: ‘yo, ik ben er nog, maar er is veel shit gebeurd waardoor ik geen muziek meer heb kunnen maken’. En vanaf dat moment komt eigenlijk m’n hele levensverhaal van de laatste drie, vier jaar aan de beurt: m’n vader, m’n ex, m’n moeder, m’n werk, heimwee naar vroeger. Het is best wel een depressief, emotioneel album met veel verhalen.”

Mr. Probz

Het album verschijnt op Left Lane Recordings, het platenlabel van Mr. Probz. Dat hij bij dat label terecht is gekomen, is één van de dingen die volgens Wildeman zo heeft moeten zijn. Hij begon namelijk in 2006 met rappen door het nummer Welkom in Ons Leven uit de film Bolletjes Blues, met daarop ook een bijdrage van Mr. Probz uit de tijd dat hij nog in het Nederlands rapte. Bovendien voelt hij zich verbonden met Mr. Probz, evenals met producer City Lights, doordat zij ook door een moeilijke periode zijn gegaan. Maar het is meer dan dat: “Hij en ik liggen heel erg op één level qua filosofie. Soms zit ik met hem in de studio zo’n drie, vier uur lang alleen maar te filosoferen, te denken over het leven,” zo vertelt Wildeman en hij voegt toe: “Uitgerekend Mr. Probz, de grootste zanger die we in Nederland hebben op internationaal gebied, moet mijn shit vet vinden. Als ik er nu aan denk, krijg ik een lach op m’n gezicht.”

The Voice of Holland

The Voice of Holland komt er eigenlijk onverwachts tussendoor. Hij wordt gebeld door mensen van het programma die demo’s van hem hebben gehoord. Na benadrukt te hebben dat hij uitsluitend eigen teksten wil rappen, besluit hij het te proberen. “Ik dacht: er moet weer een moment zijn dat ik mijn angst ga overwinnen - want ik durfde niet meer op te treden door mijn paniekaanvallen - en als ik dat doe, dan maar meteen bij The Voice. Dan heb je het grootste podium maar vast gehad.”

Vervolgens vraagt hij zich af hoe hij het moment zo kan gebruiken dat hij er zo veel mogelijk uithaalt. Als hij vertelt dat het allemaal precies zo liep als hij gehoopt had, begint hij over ‘the law of attraction’, het idee dat als je positieve energie manifesteert dit zich ook uitbetaalt in positieve ervaringen. Een belangrijk onderdeel van dit idee is dat je dingen kan bewerkstelligen door het te visualiseren, waardoor het voelt alsof je ze al gedaan hebt. Wildeman: “Alles wat er gebeurde bij The Voice - hoe het verlopen is, dat ik viral ging, dat Lil Kleine ging huilen - zat al in mijn hoofd. Ik had al bedacht dat ik 'Papa' ging doen, dat ik mijn vader en zus zou meenemen en dat ik Lil Kleine zou kiezen omdat die ook een band heeft met z’n vader. Ik had alles van tevoren al bedacht, dat bedoel ik met ‘the law of attraction’. Als je echt iets wil, kan je het ook bereiken. Daar geloof ik heel erg in.”

Egoïsme

In de battles wordt Wildeman uitgeschakeld, maar dat is helemaal niet erg. Het betekent dat hij niet vast zit aan een contract en meteen zijn single 'Papa' kan uitbrengen via Left Lane Recordings, nu met zijn zus Mirthe op zang. Zijn nieuwe single komt vandaag, vrijdag 15 maart, uit en heet 'Zonder Jou'. “Het gaat over egoïsme. Mijn eigen egoïsme, maar ook andermans egoïsme. Het is minder persoonlijk dan 'Papa', het is meer een tune. Het heeft een beetje de vibe van het nummer Lonely van Akon. Gewoon fris.” Het album As Told By Ginger verschijnt waarschijnlijk rond april/mei. Met zijn vader gaat het overigens steeds wat beter, evenals met Wildeman zelf. “Elk negatief ding probeer ik om te zetten in iets positiefs. Dat is moeilijk hoor, daar moet je echt de mindset voor hebben, maar ik probeer het wel. En qua muziek lukt dat nu aardig.”