Cassetterecorder in een kelder
Aestrid boekte gewoon drie tickets naar Canada om daar wat te spelen en misschien wat demo’s op te nemen. Maar de bandleden van Aestrid kunnen niks half. De kwaliteit van wat ze in Canada opnamen lag zó hoog, daar moest een nieuw album van komen. Dat werd A Lake Inside, met nummers die reiken van shoegaze tot post-punk, met donkere gitaren in de hoofdrol. Muziek is niet zomaar een creatieve uiting. Het is therapie en het vertelt een verhaal. Dit album vermengt de boosheid en onmacht uit het verleden van Menning met het landschap van Canada en vormt het om tot iets nieuws. “Rennen en muziek maken in Canada. Dan ben ik het gelukkigst.”
01 Emhurst
Het album begint met 'Emhurst'. Het is somber, maar er klinkt ook iets troostends door de lome gitaren. Thuiskomen in Canada, het leven vertraagt. Het nummer wiegt en deint als een slaapliedje. “'Emhurst' is ontsnapping en een nieuwe richting”, vertelt Menning. Op Lake Ontario vaart een ferry van één van de eilanden naar het stadje Kingston. Menning ziet zichzelf weerspiegelen in het zilverkleurige water als hij over de reling kijkt en denkt: “Ik wil voorwaarts. Ik zie de open lucht en kan ademhalen. Ik heb eindelijk een richting. Maar ik kijk ook over mijn schouder naar mijn verleden. Wat heeft mij gevormd en wie ben ik vandaag?”
02 Killer
'Killer' barst van de opgekropte woede. Boven de rammelende post-punk gitaren snerpt de stem van Menning door de ruimte. Dit nummer is ontstaan uit de heftige nachtmerries die een periode lang elke nacht bij Menning terugkeerden. Het is de onmacht en frustratie om niet te kunnen veranderen; om vast te zitten in de droom. 'Killer' is een gebalde vuist. “Er móet iets stoppen. Dit kan niet langer. Ik schreeuw de frustratie van me af”, zegt Menning.
(Tekst gaat verder onder de foto).