Als je de muziek van Figgie niet kent, dan heb je het logo van de band vast al eens gezien. De bandleden en de fans stickeren fanatiek in de stad. Ook in de zaal zijn de ogen prominent aanwezig. Op shirtjes, posters, en uiteraard op de stickers. Het is de avond van Figgie en dat zal niemand vergeten.
Le Motat
Le Motat staat als eerste op de planken van de voormalige Utrechtse poptempel. De Rotterdamse band brengt een mix van spoken word en new wave-achtige nummers met Nederlandse teksten. Die teksten zijn licht vervreemdend en doen denken aan de manier waarop cabaretier Stefano Keizers zijn verhalen vertelt. Wanneer het lijkt of voorman Tato Wesselo (de zoon van Rembo en Rembo-legende Theo Wesselo) tegen het publiek praat, is het een verzonnen verhaal dat naadloos overgaat in het volgende nummer.
De volledig uitgespeelde monologen tussen de nummers door werken licht op de lachspieren van de mensen in de zaal. Het is allemaal een beetje ongemakkelijk, maar na een klein half uur ook weer afgelopen met de zin ‘wij waren Le Motat en we houden het voor gezien.’
(Tekst gaat verder onder de foto)