In het voorprogramma staat zanger Mafe. Met een honingzacht stemgeluid haalt Mafe met volle kracht uit bij nummers zoals ‘On My Way’ en ‘Laten Gaan’. Met muziekklanken die een verduisterde zaal vullen, gepaard met paarse lichten, creëert hij een timide ambiance. Als hoogtepunt van de opwarming doet Mafe een geïmproviseerde versie van Ronnie Flex zijn ‘Energie’. Het publiek brult de tekst mee en het moge duidelijk zijn dat de voor driekwart gevulde zaal opgewarmd is voor Paul Sinha.
De 21-jarige zanger Paul Sinha is één van de twaalf beloften van 3voor12. Dit jaar bracht hij zijn debuutalbum Niet Zomaar uit en studeerde hij af aan de Herman Brood Academie. Dit weekend is zijn allereerste tour van start gegaan en stond hij op de bühne van EKKO, waar hij de kans kreeg om te laten zien wat hij in huis had.
©
Pierre Zylstra
Als Sinha het podium komt op gesprint, begint hij bijna direct met een akoestische versie van ‘Weekje Tenerife’. Hij wordt hier bijgestaan door zijn gitarist. De dj heeft een drumkit mee en zet daarmee keihard kracht op de beat van het nummer. Ook Sinha’s zijn stemgeluid klinkt krachtiger dan verwacht. “Ik wil payen voor wat tickets alsjeblieft, een weekje Tenerife, je mag bepalen ik beloof je,” klinkt keihard en kraakhelder boven de harde klanken van de drumkit. Toch doet het volume niet af aan de zachte stem van de zanger.
De lovesongs wisselt Sinha subtiel af met hiphop, waar hij stiekem ook wel een voorkeur aan geeft. Bekentenis “ik vind die shit nog steeds fucking leuk om te doen” wordt gevolgd door de beat van ‘Doe Wat Ik Doe’. Al snel wordt duidelijk dat hij ook niet vies is van een dansje op het podium. De zanger uit Deventer straalt als een klein kind in een snoepwinkel. Met een metersbrede glimlach lijkt hij zich thuis te voelen op het podium. Ook de nummers die wat meer richting clubmuziek liggen komen langs, zoals ‘Bij Jou’ en ‘Catfish’. Witte flikkerlichten vullen de zaal en de zaal wordt omgetoverd tot een discotheek. Sinha springt over het podium en domineert de bühne.
©
Pierre Zylstra
Het laatste gedeelte van zijn show is er volledig op gericht om het discotheekeffect te behouden. Net als voorganger Mafe gooit Sinha wat nummers er in die niet tot zijn repertoire behoren. Zo komen er hitjes langs als Drake’s ‘One Dance’ en ‘Shape Of You’ van Ed Sheeran. De stem heeft hij ervoor, maar qua originaliteit voegt het niets toe. Ook is de zanger vrij snel door zijn set dansmoves heen en lijkt hij tegen het einde van zijn show in de herhaling te vallen.
Wat gezegd mag worden, is dat Paul Sinha weet hoe hij er een feestje van moet maken. Het concept van zijn tour leent zich uitermate goed voor de kleinere zaal. Maar voor een groter publiek zal hij echt groter moeten uitpakken.
Gezien: Paul Sinha + Mafe (voorprogramma), zaterdag 14 oktober 2017 @ EKKO, Utrecht