Jesco presenteert eerste ep in gezellig druk dB’s

Americana en donkere country komt niet helemaal uit de verf

Tekst: Erwin van der Laan / Foto's: Dinger Knoop ,

De jonge Utrechtse band Jesco stond in 2015 in de finale van de Clash of the Titans, nadat zij met hun energieke en vrij eigenzinnige americana/countryrock de wildcardronde wonnen. De toen vierkoppige band kwam zeer bevlogen over, mede daardoor behaalden zij de finale. Sinds enige tijd is de band uitgebreid met een accordeonist, die ook afwisselend het americana-typische washboard bespeelt. Halverwege 2016 bracht Jesco hun debuut-EP Just Business uit, met als voorproefje het nummer ‘Dominique’. Deze EP wordt vanavond in zijn geheel gepresenteerd.

Het staat aardig vol op deze doordeweekse avond in dB’s, iets wat zeker niet tegenvalt. Jesco begint om stipt kwart voor 9 aan hun set, die een kwartier of drie zal duren. Na het stampende intro moet er even een klein technisch probleempje worden opgelost, maar daarna kan de band dan knallend uit de startblokken. Maar van knallen is niet direct sprake. De band oogt wat zenuwachtig en staat er enigszins verlegen bij; het geluid in de zaal werkt daarbij voor de sfeer ook niet helemaal mee.

Echter, het moet gezegd: variatie is niet waar het bij Jesco aan ontbreekt. De nummers zijn veelal mid-tempo, en gaan van ietwat donker melancholische, 16 Horsepower-achtige composities naar tamelijk blije nummers die bijna aan Rowwen Heze doen denken. Een variatie en combinatie van stijlen die zeker te prijzen valt. Dat laatste komt overigens vooral door de aanwezigheid van de accordeon, die sommige nummers dat ‘blije’ gevoel geeft. Daarnaast lijkt het washboard niet overal evenzeer op zijn plaats bij de nogal pompend klinkende drums. Het ritmische washboard-element gedijt wellicht toch het best zonder de aanwezigheid van een volledig drumstel, maar daar valt natuurlijk over te twisten.

Halverwege de set lijkt de band toch losser te gaan spelen, en komt er meer energie vrij. Zanger/gitarist Berend Vrakking wisselt naar een combinatie van zang en mondharmonica en dat zorgt direct voor een verandering. De navolgende nummers worden ogenschijnlijk met meer passie en speelplezier de zaal ingeslingerd. De band lijkt het uiteindelijk gelukkig toch erg naar de zin te hebben en neemt uiteindelijk de weifelende indruk van het begin van het optreden volledig weg.

Left Lane Cruiser uit Fort Wayne Indiana bestaat slechts uit twee muzikanten, die zich beiden zittend op het podium bevinden: drummer Brenn Beck en zanger/gitarist Fredrick "Joe" Evans IV. Even in herhaling: zittend dus. Kortom: als je niet vooraan gaat staan, kun je de band niet optimaal beleven. Je wil hierbij echt vooraan staan, want vanaf het moment dat Evans het eerste nummer inzet, is het een country/bluesparty van jewelste. Het zweet gutst er vanaf het eerste nummer zo hard vanaf, dat je je afvraagt hoe dat kan terwijl de lampen in de zaal zo hoog hangen als je zit. Dit duo ‘leeft en ademt' de blues en de country 'n roll. En dat is werkelijk een genot om naar te kijken en te luisteren. Duidelijk is dat een groot deel van het publiek dat absoluut ook vindt. En dat er daarbij tijdens enkele spontaan ingezette pogo’s enkele biertjes sneuvelen, nemen we allemaal op de koop toe. Wat een enorm gezellige en geslaagde avond.

Gezien: Jesco & Left Lane Cruiser, dinsdag 15 november 2016 @ dB’s, Utrecht.