De eer om te openen is vanavond voor verhalenverteller De Baron. In de Nederlandstalige band, die uit maar liefst zeven leden bestaat, is een grote rol weggelegd voor de blazerssectie. Met sterke, tot de verbeelding sprekende teksten neemt de band je mee naar ‘het paleis,’ de woonplaats van de baron. Het is aanstekelijke muziek waar je maar moeilijk op stil kunt blijven staan; ook de band is continu aan het dansen. Hoewel de jury, die bestaat uit Robby Wouters (I am Oak), Mart Lier (White Russian Records), Laura Buijs (programmeur Rosrock) en Jacco van Elst (The Fire Harvest), weinig tot geen hoogtepunten in de set ziet, noemt ze de muziek: “on-Nederlands goed Nederlandstalig.”

De zaal is opgewarmd, daarom is het tijd voor de volgende act: The Capsones. Het “gaan we er een mooi feestje van maken?!” van zanger Jelle Kolenbrander kan alvast rekenen op luid applaus. De band die is ontstaan op de Nederlandse Pop Academie, speelt catchy indierock. De jongens weten hun energie goed over te brengen en de handen van het publiek gaan op commando de lucht in. Hoewel de muziek makkelijk wegluistert is het volgens de jury soms teveel: “all over the place.”

En dan maken we een behoorlijke switch van de indierock van The Capsones naar de melancholische folkpopliedjes van Bill Spooner. De liedjes, waarvan één zelfs in het Spaans gezongen wordt, kennen een duistere ondertoon. Het dromerige tokkelen van zanger/gitarist Sergio Salvador en de harmonieuze samenzang van de band zorgen voor ontspanning in de zaal. Toch weet de band het publiek niet geheel voor zich te winnen, waardoor het tijdens de set een beetje rumoerig blijft.

“De volgende act heeft iets weg van Ali B,” grapt presentator Nick van Tergouw voordat The Subliminal aan zijn set begint. De vijfkoppige metalband blaast de zaal vrijwel meteen omver en menig bezoeker die geen oordoppen bij zich heeft zal daar achteraf wellicht spijt van hebben. De band redt het op eigen kracht in zijn genre en dat komt volgens de jury doordat het “staat als een huis.” Al springend, zwetend en schreeuwend werken de jongens zich vol passie door hun set heen.

En dan is het, last but not least, tijd voor Filthy Felons. Al bij de eerste akkoorden van de punk-/stonerrockformatie starten enkele enthousiastelingen een moshpit voorin de zaal. De band krijgt, met strakke gitaarriffs en de aanstekelijke energie van zanger Mark Mulders, het publiek makkelijk mee. Een band die je het beste gewoon live kan gaan bekijken, en volgens de jury zelfs “een echte festivalact.”

Na een half uur beraad van de jury verkondigt Tergouw dat Filthy Felons de winnaar is van de wildcardronde. De band springt een gat in de lucht en trekt meteen de aangereikte fles prosecco open om het te vieren. Op 25 juni gaat Filthy Felons de strijd aan met vier andere acts tijdens de finale in De Helling.

Gezien: Wildcardronde Clash of the Titans 2016, zaterdag 28 mei 2016 @ dB’s