IBB Fest: Losgaan in de gezamenlijke studententuin

Zwetende studenten bij gevarieerd programma

Tekst: Wies van der Heyden / Foto's: Luuk Ticheloven ,

Tussen de flats van de Ina Boudier Bakkerlaan vond afgelopen zaterdag de zesde editie van het IBB Fest plaats. Het stond vol met studenten die los gingen op het gevarieerde programma. Van de indie van The Brahms tot de hiphop van Mr. Polska: het was een goed feestje en 3voor12/Utrecht was erbij.

Eigenlijk is het IBB Fest een soort tuinfeest. Fietsen en lege kratten bier staan langs de zijkant en er loopt een enkele zwerver, man met hond of onwetende buurtbewoner voorbij. "Ik kom thuis, hoor ik ineens allemaal muziek. Weet jij tot hoe laat dit doorgaat?" Maar vooral stikt het hier van de studenten. Ze staan op balkons, tussen de lege bierkratten en wasrekjes, voor de ramen, in open deuren en natuurlijk op het festivalterrein. Ook de sfeer is lekker studentikoos: er lopen mensen rond met eigen blikjes bier, zakken chips en zelfs diepvriespizza’s: "ik ga even pizza halen, ben zo weer terug." Sommigen zitten volledig onder de bubbels van het bubbelbad dat gevuld is met bellenblaas en schuim.

Als het festival van start gaat, is het nog rustig op het terrein. Het Utrechtse Sandyland speelt hun allereerste show ooit. De band van Colin Vermeulen speelt Coldplay-achtige popsongs met meezingbare refreinen. De muziek ligt prettig in het gehoor, maar mist nog een enkele uitspatting of eigenheid om het publiek te prikkelen. Als de band 'Can't Feel My Face' van The Weeknd covert, lopen meer en meer mensen het grasveldje op. Dit lied kennen ze wel. Dat de mensen ook na de cover blijven plakken zegt wat over de kwaliteit van de band. Voor een eerste optreden is dit best goed gedaan.

Go Go Kill en The Brahms spelen tegelijkertijd. Het IBB Fest telt drie verschillende podia: De Oase, SSH Stage en Talent Stage. Op deze podia wordt vaak tegelijkertijd gespeeld, waardoor de artiesten elkaar soms overstemmen. Vooral Go Go Kill heeft last van dit probleem. De dansbare indie van The Brahms, die we vorige week ook al op Smeerboel zagen, is tot halverwege het veldje van Go Go Kill nog hoorbaar. Waar bij The Brahms een redelijk aantal mensen staat te dansen, is het veldje bij de Utrechtse rockers een stuk leger. Toch laten ze zich niet uit het veld slaan. Vol overgave zetten ze een krachtige show neer. Denk aan Queens of the Stone Age maar dan zonder Josh Homme en met Zoe Bhikharie die met haar hoge, heldere- en lage, scherpe stem door de harde gitaren snijdt. Donkere wolken verzamelen zich boven Go Go Kill die dreigend door rockt en opbouwt naar het laatste lied waarbij de scheurende gitaren de wolken doen openbreken. Het begint met regenen.


Het is weer droog als Mr. Polska het podium betreedt. Met zijn "Put your fucking hands up!" is de toon meteen gezet en barst het feest los. Een verrass boeking, Mr. Polska. Tussen de 'jonge'  Utrechtse talenten staat een rapper die al zo’n beetje alle discotheken in Nederland heeft doen ontploffen. Polska blaast ook hiet alle studenten hun huizen uit, het festivalterrein op. Want 'waar is het feestje? Hier is het feestje!' vinden de feestgangers.

Terwijl het feest bij Mr. Polska onophoudelijk doorgaat, betreedt Close Up De Oase. Er staat redelijk veel publiek; Mr. Polska is blijkbaar niet voor iedereen weggelegd en Close Up is zeker de moeite waard om te beluisteren. De springende gitaarlijnen en meezingbare refreinen lenen zich prima voor festivalweides en het grasveld van de IBB hupst op de muziek van deze vier jongens. Hun jeugdige enthousiasme is aanstekelijk.

Ondertussen is de avond ingetreden en wordt het festivalterrein sfeervol verlicht door slingers met kleine lantaarntjes die tussen de flats gespannen zijn. Daaronder zit een halve cirkel van studenten op banken of kleedjes geboeid te kijken naar Pocket Knife Army. Het in het zwart geklede duo staat in het decor van een woonkamer, te midden van de lichtjes van hun mengpanelen en drumcomputers. Ze zijn de muziek. De beat zit in hun lichaam. De concentratie, strakke bewegingen en verschillende knopjes en lichtjes doen denken aan een machine. Het heeft een vervreemdend effect; deze geoliede machine in de huiselijke setting. Maar het werkt. Zangeres Desirée Coumans gooit haar dromerige vocalen het publiek in met af en toe een hele ruige, scherpe maar vooral rake uithaal. Pocket Knife Army presenteert hun hypnotiserende triphop en opzwepende elektronica met stijl.

Met GOSTO funken we de avond in. De prettig fragiele vocalen worden gecombineerd met stevige beats en synths. De charismatische frontman Roel Vermeer bounst op de funky ritmes en zijn blonde krullen bewegen vrolijk mee. "IBB, alles lekker?" Ja IBB gaat heel lekker op deze jazz en soul vermengt met elektronica. De spannende combi maakt ons warm voor de rest van de avond, waar het feest nog even doorgaat met acts als Weval en Fluff Disco.

Al met al was het IBB Fest dit jaar een geslaagd feest waarbij zowel Utrechtse talenten als Nederlandse bekendheden de studenten flink hebben laten zweten.


Gezien: IBB Fest met Mr. Polska, Fluff Disco Soundsystem, Weval, Youri Lentjes, GOSTO, Mama Franko, The Brahms, Pocket Knife Army, Go Go Kill, Pick a Lily, Scarab Soundsystem, THT, Big Hare, Close Up, Het Verdriet van Drenthe, Bureau Esmeralda, Suze Terwisscha, Sandyland, Jorn ten Ham, 19 september 2015 @ IBB, Utrecht.