Het Lucasbolwerk is met strobalen, bordjes in western stijl, oldtimers, en een heuse barbier omgetoverd tot Amerikaans plattelandsdorpje. Dit past geheel in de sfeer van de rootsmuziek; Blues, Americana, Country en alle aanverwante genres komen voorbij. De line-up kent veertien namen en de organiserende cafés dienen als podia.
Back Roads festival: Amerikaanse roots met Hollandse gezelligheid
Eerste editie rootsfestival smaakt naar meer
Het Lucasbolwerk in Utrecht was afgelopen zondag het decor van de eerste editie van een nieuw gratis rootsfestival in Utrecht. Dikkie de Rooij (Café de Stad) en Freek Potman (Café Tilt) bundelden de krachten en organiseerden met medewerking van Café de Potdeksel het Back Roads festival. Volgens bluesartiest Julian Primeaux was het een "Real cool festival with a real neat set up."
Als Utrechter Stefan 't Hooft, alias Walker Diver in de Potdeksel speelt, moet het festival nog op gang komen. Iedereen geniet nog van het aanwezige zonnetje, en verkiest een plekje op het terras boven een barkruk in het café. De mensen die wél binnen zijn, luisteren aandachtig naar de countrymuziek van Walker Diver. Na een aantal nummers wordt 't Hooft vergezeld door gitarist Evert Smit. Even lijken de twee aan elkaar te moeten wennen, maar als ze eenmaal bezig zijn, is de extra gitaar zeker een aanvulling. Zoals vele artiesten vanmiddag, combineert Walker Diver zijn eigen muziek met (blues)covers. Hij kiest onder andere voor 'Brass Buttons' van country grootheid Gram Parsons. Hierna is Walker Diver klaar met zijn set. Toch blijft hij, net als het gros van de andere artiesten, het hele festival gezellig plakken.
Op een Amerikaans muziekfestival moet natuurlijk minstens één Amerikaanse artiest staan. Dat is Julian Primeaux: hij komt uit het platteland van Louisiana, en dat hoor je. Zijn accent is prettig, dit geldt evenwel voor het mooie hese randje op zijn stem. Deze zet hij wel behoorlijk aan, wat doet denken aan het stemgeluid van Eddie Vedder. Julian Primeaux scheurt behoorlijk met zijn stem en begeleidt zichzelf met een eveneens scheurende gitaar. Het redelijk gevulde De Stad geniet van zijn rammelende rock ’n roll en de energie die hij in zijn set legt. De performance verraadt dat hij niet onbekend is met optreden in kroegjes. De Amerikaan is inmiddels bezig aan zijn vierde Europese tour en speelt zoals een klassieke rootsmuzikant betaamt, elke dag in een andere kroeg.
In Tilt staat het even later propvol voor Homesick and the Louisiana Men. Er hangt een heerlijke blues vibe in het eetcafé. Hans de Vries - Homesick -, swingt met zijn Louisiana Men de pan uit. Alle typerende bluesinstrumenten worden uit de kast getrokken. Dit alles gebeurt met een grote glimlach op het gezicht. Tilt blijft opvallend stil. Het publiek moet ongetwijfeld nog loskomen, wellicht dat nog iets meer speciaalbier wonderen doet. De meeste bezoekers zijn echte bluesliefhebbers die het liefst aan de bar lijken te zitten met een lekker biertje. Zoals enigszins te verwachten, ligt de gemiddelde leeftijd van festivalbezoekers relatief hoog. Een enkele student is er wel te vinden, maar het merendeel is dertig plus. Dit deert allerminst; het is juist ontzettend gezellig en gemoedelijk in de cafés. Ditzelfde geldt ook buiten op het plein waar sta-tafels en sfeerverlichting voor extra ambiance zorgen.
Beide festivalorganisatoren konden het niet laten om zelf op Back Roads te spelen. Dikkie de Rooij speelt in Crimson Inc. en Freek Potman speelt als Potman Jr. solo in de Potdeksel. Dit doen ze zeer verdienstelijk. Potman heeft de beschikking over een uniek stemgeluid: diep, donker en bovenal hartverscheurend mooi. Ook valt op dat de singer-songwriter veel aandacht besteedt aan zijn teksten. Bij zijn aankondiging werd verteld dat hij zijn inspiratie haalt uit liefdesverdriet en alcohol ellende en dat valt zeker uit te leggen. De teksten zijn ontzettend neerslachtig en komen hard binnen bij de kroeggangers die aan de lippen van Potman hangen. Een nadeel van de locatie de Potdeksel is dat de artiest voor openstaande deuren zit, en de gitaar van de desbetreffende artiest na elk nummer opnieuw gestemd moet worden.
Ook Tommy Ebben speelt een goede thuiswedstrijd op Back Roads. Ebben straalt uit dat hij misschien wel de headliner van het festival kan worden genoemd. 'Golden' is dan misschien wel net iets te poppy voor het festival, maar met een nummers als 'She won't tell' laat de Utrechter toch echt onvervalste Blues horen. Ook deze singer-songwriter speelt een bluescover en doet dat fenomenaal. Meer bluesmuziek op zijn volgende plaat zal dan ook zeker niet misstaan.
Dan is het de beurt aan nog een Utrechter: Niek Pronk staat met zijn band keihard te spelen in de Potdeksel. Door zijn karakteristiek lage, dreigende stem, de lage baslijnen en het Grunge-effect op de versterker krijgt de muziek een erg donker geheel wat af en toe neigt naar undergound. Dit geluid is een welkome afwisseling voor het festival, omdat zijn muziek alle kanten op kan gaan; sommige nummers zijn namelijk ook verrassend dansbaar. Maar het grootste gedeelte van zijn muziek zit vol spanning en kan zomaar in ruige gitaarslides losbarsten. Ook speelt Pronk veelvuldig met zijn stem die ook in de hoge registers prettig in het gehoor ligt. Zijn uithalen zijn krachtig en intens.
Voor de organisatoren verliep het festival boven verwachting goed: "Roots leeft op dit moment gewoon, we waren dan ook totaal niet bang voor een lage opkomst." Het ontstaan van dit festival is voor hen dan ook volkomen logisch: "Door de singer-songwriteravonden weten we wat er speelt. Daarnaast hebben we een groot netwerk van artiesten uit deze hoek, omdat we dit zelf ook spelen." Ten slotte hebben De Rooij en Potman nog een leuke aankondiging: "We hebben met de hoofdsponsor een contract voor drie jaar afgesloten. We gaan dit dus nog minimaal twee keer doen." Over de afgelopen editie is het organisatieduo euforisch. Er wordt lang nagedacht over een eventueel verbeterpunt. "Ik weet wel wat!", lacht Freek Potman, "Dikkies gitaarspel had wel wat beter gekund."
Gezien: Back Roads Festival met Indian Arrows, Walker Diver, Julian Primeaux, Homesick and the Louisiana men, Potman Jr., Smutfish, Crimson Inc., Tommy Ebben, Niek Pronk, The Faraways, Shannon Lyon, 27 september 2015 @ Lucasbolwerk, Utrecht.