En dat is allesbehalve vervelend. Op bijzondere wijze combineert de Eindhovense producer ZES indringende beats met live gitaarspel op een bijna Santana-achtige wijze. Een slimme zet, want op de momenten dat de tracks net wat spanning missen en de aandacht ietwat verslapt, zorgt die elektrische gitaar voor het terugkeren van de magie in zijn set. Niet dat dit heel vaak nodig is. ZES is dynamisch zoals Bonobo dat kan, maar behoudt een uniek geluid. Zijn remix van Sofie Letitre’s ‘Perfect Mistake’ is bezwerend en laten de voorste rijen dansen met gesloten ogen. Het publiek geniet, net als ZES zelf. Tot tweemaal toe met de EKKO-crew hem waarschuwen dat hij nu toch echt moet afronden. Laat hem de volgende keer maar een avond vullen, dat kan hij best.
De perfecte imperfectie van Sofie Letitre
Betoverende EP-release laat transformatie zien
Een wedergeboorte van formaat. Van de pianoliedjes op haar debuut uit 2012 naar donkere elektronica: Sofie Letitre heeft zichzelf opnieuw uitgevonden. Vanavond presenteert ze in EKKO haar nieuwe EP Uncanny Valley. Dat iedereen nieuwsgierig is, blijkt wel uit het feit dat de show op het laatste moment nog uitverkocht raakt. Maar eerst de eer aan ZES om de avond in te luiden.
Door naar de Grande Dame van de avond. Donderdag mocht ze nog één minuut van haar werk later horen in De Wereld Draait Door. Dat die minuut altijd veel te kort is weten we, maar dat is ‘ie zeker in het geval van Sofie Letitre. Haar nieuwe EP is intens en bouwt telkens weer op tot geluidsuitbarstingen. Zo speelt ze haar show in EKKO ook. In een jurk met prachtige lange sleep staat ze volledig stil op het podium, terwijl haar bandleden de eerste tonen van ‘Perfect Mistake’ inzetten. Telkens komt haar lichaam meer in beweging, wordt de muziek grootser en haar zang sterker. Ze nemen in ieder nummer de tijd om toe werken naar een explosie van klank. Daar waar alles samenkomt. En dat siert ze.
Die transformatie en opbouw is typerend voor Letitre. In haar videoclips zien we haar transformeren van breekbaar, kwetsbaar mens tot een figuur met robotachtige trekken. Live weet ze deze lijn knap door te trekken en die twee uiteinden samen te brengen. Met stalen blik en heel bewust gekozen armbewegingen betovert ze het publiek tijdens het unheimliche ‘Bare’. Maar de oprechte lachjes die ze tussendoor werpt naar producer Ferdy van der Singel geven stiekem toch haar menselijkheid weg. De lichtshow is tot in detail uitgewerkt, zeker tijdens het heerlijke ‘Slip’. Dat haar dans steeds losser en minder staccato wordt, maakt haar juist echt. Ze is zichtbaar zoekende, en dat is niet erg. De perfecte imperfectie is wat Sofie Letitre boeiend maakt.
Mooi is dat ze het ook toegeeft. Haar nieuwe stijl had heel wat voeten in de aarde namelijk. “Deze mannen moesten van mij ineens aan de knopjes en drumcomputers”, lacht ze naar haar band. “En toen crashte de software ook nog vier keer!” Maar het lukte ze, en hoe. Knoppendraaier Cees Bruinsma weet het publiek de hele avond lang in beweging te brengen en de beats van drummer Nicky Hustinx zijn telkens even dreigend. Letitre zei het zelf al: ze doet het niet alleen. Natuurlijk heeft ze die fantastische stem, maar haar band is een krachtig wapen. Een duidelijke aanvulling.
Goed, er zijn nog meer aanvullingen mogelijk. Live kan Letitre nog meer de diepte in op visueel gebied, maar wie zoekt zal vinden. En dat ze heel erg in de juiste richting zoekt, blijkt deze avond. “Ik kan niet wachten om jullie straks allemaal te knuffelen”, zegt ze na afloop dankbaar. Zonder twijfel dat de rest van het land Sofie Letitre ook snel in de armen zal sluiten.
Gezien: Sofie Letitre en ZES, vrijdag 9 oktober 2015 @ EKKO, Utrecht