Zelfs aan de opdracht “Niet gooien met losliggende bakstenen” wist iedereen zich te houden. Enige tegenvallers waren de lange wachtrij bij de munten tussen 1 en 2 uur en de pinstoring, die overigens keurig van te voren werd aangekondigd via social media. Er werd wat geklaagd over te zacht geluid, maar het was juist wel fijn om eens niet met suizende oren naar huis te gaan. De belichting was zuinig, aankleding afwezig, maar dat maakte juist dat de locatie optimaal tot zijn recht kwam. Het rauwe karakter van de tunnel past perfect bij het ravegevoel. Hoe mooi zou het zijn om hier vaker een evenement te kunnen organiseren?

Van Noord naar Zuid
De lange tunnel kende een heldere opzet met de Zuidstage als mainstage en de Noordstage met lokale helden. Bij die Noordstage verwelkomt de zeer enthousiaste Joost Ruyter ons met prima techhouse. De Utrechtse DJ deinst vrolijk heen en weer op zijn muziek wat even hilarisch als aanstekelijk werkt. Bij de Zuidstage verrassen twee andere Utrechters, Florinsz Janvier en Pieter Jansen, met een breed palet aan elektronica. Zelfs de Seamus Haji remix van Róisín Murphy’s ‘Overpowered’ komt voorbij. Dan kan er weinig meer misgaan.

Organisator Pitto is met Vers Vermaak twee jaar bezig geweest om deze tunnelrave rond te krijgen. Hij heeft de spot op de mainstage dubbel en dwars verdiend. Het poppy geluid dat we van zijn laatste producties kennen laat hij hier achterwege. Wat begint als kale techno mondt uit meer melodieuze muziek, die doet denken aan Gui Boratto. Het is misschien wat braaf, maar zeker aangenaam.

Voor het betere beukwerk zijn de heren van 030303 aan de overkant begonnen met hun typische oldschool acid house en techno. Ze draaien vlot, strak en zonder genade. Ook Nuno dos Santos die hen opvolgt gaat hierin mee en draait een veel stevigere set dan we van hem gewend zijn. Ondanks dat hij voor een klein deel van het publiek staat houdt hij de vaart erin. Fijn dat dit stampwerk, onmisbaar bij een tuneelrave, niet ontbreekt.

Joris Voorn
Dan is het de beurt aan Joris Voorn om de mainstage af te sluiten. Dat doet hij in stijl, met een aangename diverse set. De rust en het schijnbare gemak waarmee de routinier achter de decks staat is bewonderenswaardig. Pitto pakt de microfoon om Joris tijdens de set te bedanken. Joris antwoordt door Pitto’s klassieker ‘Feelin’ te draaien. De onweerstaanbare plaat sluit moeiteloos aan bij zijn frisse selectie. De echte toppers heeft hij voor het laatst bewaard: ‘Domino’ van Oxia, Joris’ eigen hit ‘Ringo’ en zijn remix van St. Germain’s ‘Rose rouge’ stellen nooit teleur. Tegen acht uur is het dan toch echt voorbij. Joris mag er nog eentje draaien en kiest voor het tijdloze ‘Smalltown boy’ van Bronski Beat. De tijdloze 80’s classic zorgt dat iedereen met een goed gevoel naar huis gaat.