IJsland is een fascinerend eiland. Het is het meest vredelievende land ter wereld (het enige noemenswaardige internationale geschil waar het land ooit bij betrokken was, ging over kabeljauw). Gelukkig maar, want de natie heeft geen eigen leger. Er groeien geen bomen. Er komen geen kakkerlakken voor. Wat er wel welig tiert, is de cultuur. Wat onofficiële cijfers: één op de tien IJslanders zou een gepubliceerd auteur zijn, twee op de tien IJslanders zitten in een band of hebben in een band gezeten.
Nordic Delight schuift absurd muzikaal IJsland naar voren
EKKO uitverkocht, publiek verrast
IJsland muziekland stal het afgelopen weekend niet alleen de show in Groningen. Het Scandinavische muziekfestival Nordic Delight liet Utrecht zaterdagavond in een uitverkocht EKKO kennismaken met de rijke IJslandse cultuur. Op het programma: food, film, kunst en natuurlijk muziek.
Tijdens Nordic Delight Presents wordt duidelijk hoe gevarieerd de IJslandse muziekscene is. De zeskoppige band Valdimar opent de avond. Zanger Valdimar Guðmundsson, een innemende verschijning met indrukwekkende baard, zingt deels in het IJslands, deels in het Engels. Verstaan doen we het dus niet altijd, maar dat geeft niets, want wát is het mooi. Valdimar mixt americana, indie en folk tot een rijk en mystiek geluid.
Low Roar, het alterego van de Ryan Karazija, laat de zaal iets heel anders horen. Karazija maakt indringende indierock met een vleugje electronic, die meer internationaal dan IJslands aandoet. Dat klopt overigens: Karazija is een Amerikaan en verruilde Californië vier jaar geleden voor IJsland. De performance is intens voor artiest en publiek. Karazija lijkt soms te vergeten dat hij voor een volle zaal speelt. Het applaus brengt hem weer terug op aarde. Hij wordt er verlegen van.
Afsluiter Fufanu, een psychedelische indieband, is in eigen land al een hele grote. De band stond recent in de Royal Albert Hall met Damon Albarn en deed al verschillende festivals aan. Rolling Stone Magazine nam het drietal op in hun lijstje ‘Ten New Artists You Need To Know’. Toch landt hun optreden in EKKO niet zo lekker. Is frontman Kaktus Einarsson te excentriek voor het aanwezige publiek? Hadden de toegestroomde IJslandliefhebbers een ander geluid verwacht? Zachter, lieflijker, meer van het type Valdimar? Wat het ook is, Einarsson weet niet ieders aandacht vast te houden. Is dat erg? Ach. Je zou ook kunnen zeggen dat de organisatie uitstekend in zijn opzet is geslaagd. Juist omdat ze het publiek iets liet zien wat het niet verwachtte.
Gezien: Nordic Delight presents Iceland met Valdimar, Low Roar en Fufanu, zaterdag 17 januari 2015 @ EKKO, Utrecht