John Coffey in dB’s: confetti en een wall of death John Coffey in dB’s: confetti en een wall of death

"We hebben dit evenement helemaal zelf georganiseerd, het leek ons namelijk al tijden supervet om een oefenstudiotour in dB’s te doen. Zonder fancy gedoe. Gewoon een hang-out met vrienden en onze fans, maar ook bijvoorbeeld met de mannen van The Village en Just Like Your Mom", vertelt Carsten Brunsveld (drummer). "Het is vandaag ook de eerste keer dat we alle nummers van ons nieuwe album spelen: sommige hebben we nog nooit eerder live gespeeld. Geen idee hoe dat gaat klinken", lacht Christoffer van Teijlingen (gitarist). Vandaag staan feest en chaos centraal, als het aan de band ligt. En graag mét alle diehard-fans: "Zonder al deze fans, zijn we gewoon wat sulletjes in een band. Neem nou eens Hans, die rijdt zelfs naar Stuttgart om een optreden van ons te zien. Dat is geweldig", zegt Brunsveld terwijl Hans, die naast hem zit, een blosje krijgt. 

Na een ruimhartige knuffel inclusief letterlijke tongstrelingen van Christoffer op Hans' wang, zijn zowel Hans als de band klaar voor de eerste oefenruimte-ronde. Het eerste nummer wordt in de ruimste oefenstudio gespeeld, desalniettemin past hier al niet iedereen meer bij. Het wisselen van ruimte per nummer, blijkt dan plots ook een goede logistieke zet te zijn: als je er bij het ene nummer niet meer bij past, dan ben je in ieder geval bij de tweede als eerste in de zaal en vica versa. De grote chaos blijft bij deze ronde nog achterwege. Iedereen, waaronder Hans, luistert geïndoctrineerd naar de band, schudt subtiel het hoofd op de maat en zingt netjes de refreinen mee bij de singles 'Broke Neck' en 'Heart of a Traitor'. "Ah, lekker, live muziek van John Coffey", Hans straalt wanneer we hem tussen de nummers door spreken. "Ik had ze al bijna een jaar niet live gezien. Het voelt alsof ik een jaar droog stond en nu eindelijk weer seks heb. Zó bevredigend!" De eerste oefenstudioronde valt dus ruim in de smaak.  

Na een makke eerste ronde, geeft de band het startsein voor het diner: awardwinnende-vegaburgers van Just Like Your Mom, koffie van The Village en echt John Coffey-bier. Hans oogt wat teleurgesteld wanneer we hem vertellen dat de 'hamburger' - die hij inmiddels voor driekwart op heeft - vegetarisch is. "Ik vond hem al niet zo lekker", verzucht hij terwijl hij de burger inspecteert. "Ik wil gewoon een goed, groot stuk vlees. Vlees geeft energie!" Om zijn dalende energiepeil te verhelpen, zoekt hij troost bij wat bakken warme chocolademelk. In de rookruimte giet hij de zoete warme drank naar binnen, terwijl door de speakers luid wordt omgeroepen dat ronde twee van start gaat. Of hij er nu niet gelijk heen moet? "Nee joh, soms heb ik ook wat tijd voor mezelf nodig. Ik hoef nou ook weer niet overal bij te zijn", zegt hij terwijl hij ontspannen aan zijn baard plukt.  

De laatste twee nummers pakt Hans toch nog even mee. Hij ziet zelfs zijn kans schoon en gaat rechtvoor Christoffer van Teijlingen (gitarist) en David Achter De Molen (zang) staan. Met glinsterende ogen luistert Hans naar het verhaal achter het nummer dat ze gaan spelen, iets dat de band steevast voor of na elk nummer vertelt. "Superleuk, daardoor sta je dichter bij het verhaal achter The Great News. Dat maakt dit een leuke eerste kennismaking met het nieuwe album, al is het geluid nu niet al te best, zo in die oefenruimtes." De band geeft telkens het publiek ook nog de kans een vraag te stellen. Hans stelt echter geen vragen: "Ik wil nu gewoon naar de nieuwe nummers luisteren." Ook na deze tweede ronde, is Hans in zijn nopjes: "Het is alsof ze me uit een winterdepressie halen."

Nu John Coffey alle twaalf nummers van zijn nieuwe album The Great News in de oefenstudio’s heeft gespeeld, is het tijd voor de Eindhovense punkband The 101’s en de Zweedse postpunkband The Kendolls. Voor Hans en zijn vrienden is dat het moment om biertjes te drinken en bij de pooltafel te ouwehoeren. "We hebben wel wat nummers geluisterd..." zegt hij licht verontschuldigend. "Maar we vonden er niet zoveel aan." Ondertussen heeft Hans ook een exemplaar van het nieuwe album te pakken. "Ik zie er nu al naar uit om die morgenmiddag op de bank met een koptelefoon op, rustig te beluisteren. Met name 'Eagle Chasing Flies', dat is tot nu toe mijn favoriet." Maar nu eerst natuurlijk nog het echte spektakel met de afsluitende show van de band.  

Terwijl John Coffey van start gaat met het optreden in een volle dB’s, rookt Hans nog even een peukje. Hij verruilt zijn trui voor zijn John Coffey-shirt, haalt het stiekje uit zijn haar en schudt ruig zijn hoofd. Hij is er klaar voor. Wanneer Hans uiteindelijk de deur van de zaal openduwt, staat hij oog in oog met zijn favoriete droom: een hossende menigte in een goeie pit terwijl John Coffey keihard losgaat. Er wordt confetti gegooid, de heren van John Coffey dragen jurken en driekwart van de zaal rent en springt heen en weer. Hans rent de pit in en blijft, met enkele adempauzes tussendoor, het hele concert fanatiek in het midden meehossen.

Terwijl nieuwe en oude nummers voorbij komen, worden Hans’ glanzende blosjes steeds heviger en zijn haar steeds natter door een combinatie van zweet en een lokale bierregen. Even later ligt Hans, tezamen met andere fans, figuurlijk aan de lippen van de band als zij het redelijk instrumentale nummer ‘It’s Beginning to Change’ spelen. Wanneer Achter De Molen daarna iedereen bij ‘Oh, Oh Calamity’ oproept om de zaal in twee te delen, is Hans’ climax binnen handbereik: een wall of death! Vrijwel de hele zaal rent tegen elkaar in en er wordt regelmatig, mede door de bandleden zelf, gecrowdsurfd.

Aan het eind van de uitzinnige trip, is iedereen senang: de band bedankt iedereen voor de supervette dag en het publiek sluit af met luid applaus en geschreeuw. "Het was geweldig!" Hans glundert van top tot teen wanneer we hem aan het eind spreken. "Morgen zit ik stil in de auto, terugdenkend aan vandaag en dan denk ik: wow! Wat was dit ont-zet-tend VET!"

Gezien: John Coffey Pre-release The Great News, 24 januari 2015 @ dB’s, Utrecht