Verslag van #Popronde2014 in Amersfoort

Amersfoort beleeft lekkere Popronde-avond met The Afterveins, The Great Communicators en Orange Skyline als hoogtepunten

Tekst: Freek Liebrand en Michiel van de Weerd. Foto’s: Bram Oosterhout en Linda Bouritius. ,

Voordat de Popronde 2014 in Amsterdam met het eindfeest wordt afgesloten, strijkt het rondtrekkende popfeest op zaterdagavond neer in Amersfoort voor de laatste reguliere Popronde-avond van het jaar. Dampende kroegen, beats en onversneden indierock zorgen voor een mooie muziekavond.

We beginnen de avond in café Onder de Linde met een optreden van IX. Marnix Dorrestein en zijn twee kompanen, gekleed in veels te lange, maar waarschijnlijk überhippe t-shirts staan voor een redelijk volle kroeg, wat gezien het vroege tijdstip een meevaller is. IX maakt muziek die van nu is, doorspekt met invloeden van jaren ’80 ballads, Afrikaanse ritmes, rock ‘n roll en uptempo electropop. De band speelt met ogenschijnlijk gemak en plezier een set die steeds beter wordt. De laatste drie nummers gaat de band echt los en laten de mannen horen hoe goed zij muziek kunnen maken. Op weg naar het volgende optreden zitten die aanstekelijke synthmelodieën nog steeds in onze kop.

De Skaggerz zorgen voor een gezellige boel in de Kinki Kappers. De tent staat vol en het heeft de sfeer van een goed huiskamerfeestje. De band staat als een huis met hun opzwepende skapunk. Ze doen in feite wat je van zo'n band verwacht, maar dan beter. Het is lastig voor ze om het gemengde publiek met kinky kapsels, dansende moeders en verdwaalde poprondegangers helemaal voor zich te winnen, maar gezien de omstandigheden lukt dit best aardig. Goed materiaal om op festivals als Lowlands, Pinkpop of Sgizet in plaats van Flogging Molly of Gogol Bordello als feestband te programmeren.  

capcap… cap maakt een valse start door te beginnen met een langdurige en weinig succesvolle soundcheck. De muziek komt thuis op je koptelefoon beter uit de verf dan met matig geluid in een half lege kroeg waar de mensen rustig doorkletsen. De band speelt weinig overtuigend en laat zich schijnbaar makkelijk uit het veld slaan door het gematigd geïnteresseerde publiek en het slechte geluid in café De Observant. Voor wie er de aandacht nog goed bij heeft, valt er nog wel degelijk te genieten van prachtige, dromerige liedjes. Het geheel doet denken aan een obscuur feestje in Manchester ergens eind jaren tachtig.

In De Vereeniging speelt Robbing Banks. Het restaurant is stampvol en het publiek heeft zin in deze wervelende eenmansband. De rauwe stem van Robin van Saaze, begeleid door de overstuurde Jazzmaster, bass- en snaredrum brengt korte, rauwe garage-pop liedjes over de liefde en geldproblemen. Rechttoe rechtaan, direct en aanstekelijk enthousiast gebracht. Van Saaze komt sympathiek over en heeft een grappige pr tactiek die precies bij zijn liedjes past: “Mijn EP kost een tientje, dus ik zie jullie allemaal na afloop met een tientje!”  

Hele andere koek brengt Head First met hun mix van Breakbeat, Hiphop, Dub, Trap, D&B, Techno en Electro. Nu krijg je echt het gevoel dat je onverwachts op een stampend studentenfeestje bent beland en dat is helemaal niet vervelend. Met een combinatie van eigentijdse, opzwepende beats en old skool raps maken ze er een feestje van waar The Sugerhill Gang zich goed zou vermaken.

Dan naar The Great Communicators in Café van Zanten, dat er nog nooit zo afgeladen vol uit heeft gezien. Zelfs op straat staat publiek door de ramen en de draaideur naar dit optreden te kijken. En terecht, want wat een strakke set zet deze zeskoppige band neer. Hoe deze band met al hun gear op het minipodium past blijft een raadsel, maar het weerhoudt ze er geen moment van, vol overgave hun indiepop te brengen. Een heerlijke pulsende ritmesectie, drie (!) door elkaar vlechtende gitaren, tweestemmige zang en keyboard werken heerlijk samen en spelen de kroeg plat. De nummers zijn gelaagd, intelligent gecomponeerd en dynamisch en worden met heel veel beleving gebracht. Eén van de hoogtepunten van deze Popronde avond. 

The Black Cult speelt garage punk zoals het hoort. De zanger presenteert zich goed en brengt de nummers met veel energie. Jammer is dat wel de drummer deze uitstraling niet met hem deelt. Daardoor wordt het niet het optreden waarmee ze het plafond gaan afbreken op Noorderslag. Maar aan de frontman en de aanstekelijke liedjes zal het niet liggen.

Eén van de meest memorabele optredens van de avond wordt gebracht door The Afterveins. De heren kondigen zelf al aan dat ze behoorlijk bezopen zijn en de zanger-gitarist heeft nog net een paar biertjes meer op dan de rest. Ze brengen een indrukwekkende bak herrie die doet denken aan een vergeten legendarisch optreden van Nirvana in een jongerencentrum. Met hun schijt aan alles mentaliteit zetten ze vol dronken overgave een onverwacht gave set neer. 

We zijn weer terug in café De Observant voor de jonge honden van Orange Skyline. De Groningse band speelt Brits klinkende indierock die doet denken aan The Beatles maar dan met een injectie steroïden. Vol bravoure verovert de band het café. Zanger Stefan van der Wielen klimt op de vensterbank en danst Jagger achtige dansjes. “Dit nummer is voor iedereen die aangeschoten is en denkt dat ie kan dansen” roept de charistmatische zanger de zaal in en er wordt ook gedanst in het café. De band speelt met volle overgave en dito energie hun knap geschreven indie-britpop waar het talent van afdruipt. Goed gedaan, een hoogtepunt.

Piñata lukt het niet om met hun mix van reggae, ska en hiphop Club Funk voor zich te winnen. De band speelt prima, maar het optreden is niet bijzonder en het publiek lijkt niet helemaal overtuigd. Wie een dampende, dansende menigte had verwacht treft een wat saaie zaal aan waar slechts her en der een voorzichtig dansje wordt gewaagd.  

De psychedelische sixtiesrock van PAUW slaat een beetje dood in de maar half gevulde zaal van De Kelder waar de kwaliteit van het geluid niet geweldig is. Zonde, want de meest gevraagde band van Popronde 2014 bewijst waarom zij maar liefst vijfentwintig keer op het podium staan. Ze horen er thuis en brengen met veel kwaliteit een bezwerende set in de lijn van Pink Floyd en The Doors.

Popronde 2014 in Amersfoort was net als vorig jaar een succes. Van band naar band wandelen door de oude binnenstad, vrienden onmoeten, kroegen op een totaal nieuwe manier beleven, wat een bijzonder mooi concept is de Popronde toch. Amersfoort had een zeer tof programma. Wie de bands nog eens wil zien, kan dat volgende week in Amsterdam doen op het eindfeest.  

Gezien: Popronde Amersfoort, zaterdag 22 november 2014 @ diverse lokaties, Amersfoort.