Interview: Tien jaar met… Sofie Letitre

“Mijn debuutalbum is het eerste waar ik echt achter sta”

Tekst: Kelly Leeuwis / Foto’s: Sofie Letitre ,

3voor12/Utrecht vraagt komende tijd aan diverse muzikanten hoe zij de afgelopen 10 jaar hebben ervaren. Dit keer Sofie Letitre, singer-songwriter en organisator van Sunwriters Songday in Café De Stad. Na jaren in Groningen te hebben gewoond, heeft ze in Utrecht eindelijk haar ‘eigen geluid’ gevonden. “Mijn debuutalbum is het eerste waar ik echt achter sta”, aldus Letitre.

In hoeverre was je tien jaar geleden al bezig met muziek?
“Zo’n tien jaar geleden ging mijn eerste bandje (LIMO) uit elkaar, waar ik vanaf mijn zestiende bij zong. Het was een bont gezelschap en dat zorgde voor nummers van gemiddeld negen minuten varierend van King Crimson-achtige vaagheden tot rechttoe-rechtaan pop met, jawel, saxofoon en dwarsfluit. We hebben met dit bandje twee weken door Spanje gereden en op verschillende plekken gespeeld. We sliepen vaak op het strand of in de auto, omdat we steevast te laat waren voor campings of hotels. Niemand kende ons, dus er kwam geen kip op af, maar we voelden ons wel echte rocksterren."

"Rond mijn achttiende besloot ik zelf een bandje op te richten, Damsterdeep. Daarmee ben ik naar Liverpool gegaan om een demo op te nemen. Toen hebben we ook in de Cavern club mogen spelen. Het voelde heel bijzonder om door mij geschreven liedjes met anderen te spelen. Doodeng ook.”

Wat zijn belangrijke momenten voor jou als muzikant geweest?
“Misschien wel het belangrijkste punt tot nu toe, is het uitbrengen van mijn debuutalbum. Dat was voor mij de eerste keer dat ik iets uitbracht waar ik echt achter sta. Ik heb er jaren over gedaan om 'mijn geluid’ te vinden. Het bleek dat hoe dichter ik sta bij wie ik ben, hoe dichter de muziek die ik schrijf komt bij wat ik zie als mijn geluid. Klinkt heel logisch misschien, maar ik heb daar wel een tijd over gedaan om dat echt uit te vinden. Iets wat misschien altijd wel moeilijk blijft; de grens tussen jou en de rest van de wereld bepalen.”

Waar hoopte je tien jaar geleden dat je nu zou staan? En is dat gelukt?
“Ik denk dat ik altijd wel een zekere mate van naïviteit of idealisme heb gehad over mijn toekomstplannen. Niet per sé omdat ik nou zo vond dat ik het verdiende, maar vooral uit enthousiasme. Tien jaar geleden hoopte ik op een wereldtour. In een klein krakkemikkig busje met lieve mensen om me heen. Couchsurfing, veel mensen ontmoeten, veel van de wereld zien en vooral veel mooie muziek maken en spelen. Ik denk dat dat ergens in de komende jaren wel moet gaan lukken, haha!” 

Wat is voor jou kenmerkend aan de Utrechtse muziekscene?
“Ik vind het mooi als mensen niet heel pretentieus doen over dingen die ze goed kunnen. In Utrecht heb ik veel mensen ontmoet die juist op een heel open en verbindende manier met elkaar omgaan. Samenwerken in plaats van elkaar iets misgunnen. Ik ben trots dat ik daar deel van uit mag maken.”

Wat zijn je plannen voor de toekomst? 
“Momenteel zijn we bezig met de opnames van het tweede album. Een duidelijk verlengde van de eerste plaat, maar ook een flinke verandering. Uitgesprokener. Waarschijnlijk komt de plaat begin 2015 uit.”


Wil jij meer weten over 10 jaar Utrechtse popmuziek?
Wil jij weten wat er in de Utrechtse popmuziek de afgelopen 10 jaar nog meer voor moois is gebeurd? Dan is het fotoboek [on]zichtbaar in Utrecht wat voor jou. Met dat fotoboek brengt 3voor12/Utrecht het mooiste van 10 jaar Utrechtse popmuziek in beeld brengt. Het boek wordt in november 2014 uitgebracht. Voor meer informatie over het boek ga naar www.onzichtbaarinutrecht.nl.