Voormalig paardenfokkerij Rood|Noot is gelegen op het kleine ingesloten stukje groen aan de Oude Vleutenseweg 33, vlak voordat je de A2 oprijdt. Een prachtig oud (1880) pand, dat sinds 2005 wordt gebruikt voor diverse kunstuitingen. Met de fiets kom je er wel, hoewel niet geheel probleemloos. Maar eenmaal gearriveerd staan buiten de vuurkorven gezellig te branden en wacht binnen nog meer gezelligheid. Voor 5 euro woon je het concert bij en krijg je daarnaast nog soep en brood. En voor nog eens 5 euro heb je ook nog de nieuwe cd Kolaveri Di, handgenaaid en wel met mooi artwork. Het past precies bij de punk-instelling die Lola Montez heeft.

 

Maar voordat Lola Montez aantreedt, is daar eerst nog het voorprogramma dyzack. Deze singer-songwriter, die als Erik Hofland staat ingeschreven bij de burgelijke stand, weet meteen de sfeer neer te zetten die past op een lokatie als deze. Hij is een troubadour die met zijn virtuoze (12-snarige) gitaarspel en prachtige stem iedereen weet in te pakken. Hij maakte door de jaren heen al meerdere cd’s. Zijn laatste, This Mangy Soul, is zijn meest intieme en melancholische tot nu toe en kwam tot stand na een vreemde terugkerende droom. Een intiem en indringend begin van deze avond.

Moeilijk te omschrijven

Bepaalde muziek wil je soms graag in een hokje stoppen. Niet eens zozeer om er nu per se een label aan te willen hangen. Maar misschien meer om het jezelf makkelijker te maken om de muziek aan anderen uit te leggen (dat hoop je dan, althans). Lola Montez kan bijvoorbeeld beschreven worden als female-fronted punk. Dat is wellicht nog de makkelijkste variant, maar het dekt de lading niet. Gefreakte alternative met rare maatwisselingen, dat kan ook. Of de tegenwoordig vaak gebruikte term postpunk. Hoe dan ook komt het er op neer dat Lola Montez ‘lekker gek’ is: de band stapt graag buiten geijkte paden, om daar bij tijd en wijle toch weer op terug te keren. Het gaat tenslotte wel op een bepaalde manier ‘gewoon’ om punk.

 

Meest in het oog springend bij Lola Montez is de van oorsprong Duitse zangeres Ariadna Rubio Lleo. Met haar ranke gestalte zingt en beweegt zij op een opmerkelijke en vermakelijke manier over het podium. Schalks glurend, starend of loenzend kijkend en schouder- en beentrekkend zingt en kirt ze haar lijnen over de muziek heen, daarbij af en toe enkele simpele deuntjes spelend op toetsen. De vrijheid en bizarrerie die in haar podiumpresentatie zit, legt ze ook in haar teksten, die ze zowel in het Nederlands, Duits als in het Engels (“but if you catch me in my forest, I will just put some chemicals on you”) ten gehore brengt. Daarnaast zijn er natuurlijk de onvermijdelijke dadaïstische trekjes: grappige zelfgevormde woorden en hier en daar wat geblaf en overig geschreeuw. Ja, muziek maken gaat immers om het uiten van gevoelens.

 

De overige bandleden staan eveneens hun mannetje. Deze muziek vergt concentratie en die is op momenten duidelijk van de band af te lezen. De concentratie doet echter totaal niet af aan het speelplezier, getuige de vrolijke gezichten van de bandleden. Het volume in de ‘zaal’ is zeker niet te hard, iets wat je nogal eens meemaakt met dit soort muziek. De doeken die zijn opgehangen aan het plafond doen wat dat betreft hun reflectie-absorberende werk. De kans is groot dat het anders enigszins een galmbak zou zijn geweest. Het geluid is prima, maar misschien had de gitaar wat luider gemogen. Want de enige kanttekening die zou kunnen worden geplaatst, is dat de echt rauwe punk-vibe enigszins ontbreekt.

 

Hoe dan ook zet Lola Montez een gedegen en onderhoudende show neer. Samenvattend brengt een van de laatste nummers, ‘Koekoekoek’, precies de ingrediënten die Lola Montez kenmerkt: een aanstekelijk dadaïstisch aflopend zanglijntje, mathematische stopjes en maatsoorten en daarnaast lekker doordrammende punklijntjes. Zie hier het concept van Lola Montez. Maar het concept is eigenlijk geen concept, want er is immers zo ontzettend veel variatie op mogelijk. En die variatie zullen we vast en zeker nog gaan horen in de toekomst. Maar nu eerst Kolaveri Di nog maar eens in de cd-speler of computer mikken. Want: hij is zo lekker divers en luistert zo lekker weg.