We starten de ontmoeting met een voorstelrondje aan de keukentafel. Viktor (Wooden Saints) en Tessa (Orlando) wonen hier. De anderen zijn uitgewaaid. Dat zijn Arjen (Wooden Saints), Frank (Elijah) en Hannah (manager Silence du Monde). En Joost hoort er trouwens ook bij, de vormgever (thethingsweare.com). Viktor startte drie jaar geleden met Arjen de band Wooden Saints. Nu zijn ze net klaar met het tweede album, die komt 11 oktober uit. Arjen is liedjesschrijver/toetsenist en in de zomer ook kokkelvisser. Tessa is zangeres/liedjesschrijver en geeft zangles in Amersfoort. Begin dit jaar verscheen het eerste album van haar band Orlando. Frank doet dit najaar het voorprogramma van Eefje de Visser. Zijn plaat komt januari 2014 uit. Hannah is de scene ingerold en dingen gaan regelen. Zelf maakt ze ook muziek.
Het is even puzzelen wie nu in welke band zit. Hannah tekent ter verduidelijking een overzicht. In essentie is het als volgt. De muzikanten kennen elkaar vanuit Wooden Saints, maar omdat het stuk voor stuk vooral zelf ook liedjesschrijvers zijn, heeft iedereen z’n eigen band. Viktor en Arjen Wooden Saints, Tessa Orlando en Frank Elijah. En ongeveer iedereen speelt in elkaars bandje. Eigenlijk best logisch.
De volgende puzzel is Silence du Monde. Wat is dat nou precies? Een huis, een studio, een collectief, een label? Nou, in feite alle vier. De muzikanten bouwden een eigen studio in een villa in het bos, waar ze werken en deels dus wonen. Hier hebben ze de vrijheid om te oefenen en te spelen wanneer ze willen. Om het officieel te maken hebben ze het collectief tot Silence du Monde gedoopt, vernoemd naar het huis. Dit is gevierd met een feestje slash minibinnenfestival eerder dit jaar. Voor die gelegenheid schreven ze een liedje, die ze als cadeau op cd aan de gasten meegaven. Half oktober komt er weer zo’n feestje, waar ze weer een liedje voor gaan schrijven. Dat doen ze vandaag en 3voor12/Utrecht mag er bij zijn. Het nummer schrijven ze als gelegenheidsband, onder de noemer van het collectief.
Voor het zover is, krijgen we eerst een rondleiding door het huis en de tuin. Het huis heeft zijn glorie verloren en gaat zijn laatste levensfase in. De tuin blijkt een ondoordringbaar oerwoud met achterin een soort ruïne, waar we even stoppen voor een fotoshoot. Op de terugweg sprokkelen we wat hout voor het kampvuur. Daarna wordt het drumstel klaargezet en pakken de gitaristen hun gitaar.
Normaal schrijven Tessa, Viktor, Arjen en Frank eerst een tekst en volgt daarop de muziek. Vandaag doen ze het eens andersom. Ze kunnen prima ’s middags een nummer schrijven en hebben daar geen inspiratie of alcohol voor nodig. De creativiteit dwingen ze moeiteloos af. Binnen een half uur liggen er drie goede muzikale ideeën, zonder dat daar voorwerk voor is verricht. Eén in de lijn van Led Zeppelin, één meer richting een band als Air en één die neigt naar bijvoorbeeld Broken Social Scene. Terwijl de muzikanten een nummer schrijven, werkt manager Hannah onverstoord aan de keukentafel door. Na een korte brainstorm aan diezelfde tafel wordt gekozen voor idee nummer drie. Nu is het tijd voor een tekst.
Gewapend met een schrijfblok en een pen gaan we terug de tot studio omgebouwde woonkamer in. De muzikanten gaan in een kring zitten en zeggen één voor één een zin. Het is een techniek die ze vaker gebruiken. “Who’s gonna pay for all of this?”, “Good intentions never led to a success”. Het is doodstil, op het gesmak van Frank (hij eet een boterham) en het geklik van de fotograaf na. Als die geluiden wegvallen blijft alleen het geluid van een schrijvende pen over. “We need to get out of the house more”, “Your skin smells like summer”. Tessa schrijft, de mannen staren naar de vloer. Soms is het een volle minuut stil. Dan volgt er toch een nieuwe zin. “Time is the only thing to lose”. Af en toe zegt iemand ‘pas’. De zinnen vullen elkaar aan, soms letterlijk, soms in je eigen fantasie. Niemand breekt in om een koers te geven aan het proces. Het is bijzonder om de songwriting, de klik tussen deze mensen en hun manier van werken van zo dichtbij mee te maken. Het voelt intiem, gastvrij en het is spannend om te gissen waar het verhaal zich heen laten schrijven.
Tessa vertelt dat zo’n proces ook voor haar altijd weer spannend is. “Er is echt een open sfeer voor nodig om dingen in een groep te creëren. Er komt iets in je op en anderen hebben daar een mening over. Maar je zit in een creatief proces, dus je moet dingen zeggen zonder te weten of je daar iets mee wilt. Door met vier verschillende schrijvers te werken aan één tekst, kom je tot hele creatieve ideeën. Dingen die je nooit alleen had bedacht.” Nadat er vier velletjes vol zijn geschreven, draagt Tessa de tekst voor. De volgende stap is de tekst comprimeren tot een samenhangend geheel. Daarna zullen ze de tekst op de muziek gaan zetten. Het resultaat zal in beperkte oplage op cd verschijnen.
Ben je net zo benieuwd naar het resultaat als wij? Zorg er dan voor dat je deze mensen leert kennen en laat jezelf uitnodigen voor het feestje dit najaar. Je zult er geen spijt van krijgen.
Te zien:
Elijah op 3 oktober @ Paradiso, Amsterdam &18 oktober @ Tivoli Oude Gracht, Utrecht.
Orlando op 4 oktober @ Paradiso, Amsterdam & 18 oktober @ Merleyn, Nijmegen.
Wooden Saints op 8 november @ Paradiso, Amsterdam & 18 december @ Spiegelbar, Tivoli Oude Gracht, Utrecht.