Bij binnenkomst wordt iedereen warm onthaald door een groep vrolijke, rondspringende lui in neonkleurige aerobicspakjes van We Love To Sweat. De eerste dj’s zijn net aan hun sets begonnen, maar het is nog vroeg en veel publiek is er nog niet. In de Visual Dome trappen El Maria en Mattikk samen af met een lekkere dansbare set met een fijne opbouw. Op de Omega Open Air, de mainstage, is het duo SHMLSS met hun mix van house en nu-disco bezig het publiek op te warmen voor de drie uur lange set van Dixon. 

DJ+ neemt het in de Sigma Indoor over van The Legendary 1979 Orchestra. Zoals we van hem gewend zijn, komen in zijn set een fijne mix van alle soorten bass voorbij; van house en techno in het begin van zijn set tot UK bass richting het einde. Op hetzelfde moment begint Dixon op de Omega Open Air aan de uitdaging om een set van drie uur interessant te houden voor het publiek. Dit lukt hem moeiteloos; verreweg het grootste deel van de bezoekers van het festival staat constant bij de mainstage. 

Niet veel later zorgt Audio Culture voor een flinke rij bij de ingang van de Visual Dome. Nu de Visual Dome gevuld is met mensen komen de projecties op het ronde dak van de Visual Dome beter tot hun recht dan aan het begin van de dag. Het is grappig om te zien hoe het publiek omhoog staart om de omringende visuals te bekijken tijdens het dansen.

Wie lamme armen heeft van het fistpumpen en even op adem moet komen, kan zich vermaken met het culturele programma. Bij de caravan van het Ongemotiveerd Kunstenaars Collectief kun je piemels knutselen, er is een analoge versie van Facebook, bij 22Tracks wordt getafelvoetbald en bij onze 3voor12/Utrecht-caravan draait een dj Utrechtse elektronische muziek die je via de luisterpaal kunt beluisteren. Wie geen zin heeft om papieren fallussen met glitterlijm te versieren kan altijd nog rustig gaan zitten en het bijzonder diverse publiek in je opnemen. De gekleurde menigte is duidelijk blij met dit goede begin van het festivalseizoen. Er hangt de hele dag een vrolijke, liefdevolle sfeer op het festival. 

Hoewel de sfeer er goed in zit, blijft het opvallen dat het niet erg druk is. Bij de Omega Open Air staat een gezellig drukke menigte en van tijd tot tijd staat er een rij voor de Visual Dome, maar vooral de Sigma Indoor stage wil maar niet goed gevuld raken. Dit is jammer, want een paar honderd man extra had veel voor de ambiance gedaan. Je merkt dat er vooral in de grote tent veel gekletst wordt in plaats van gedanst. Mensen blijven een beetje achterin hangen en het gaat bijna nooit écht los, wat misschien ligt aan het feit dat publiek simpelweg niet groot genoeg is.

Om half zeven begint in de Sigma Indoor de set van twee leden van het  Utrechtse drum ’n’ bass drietal Black Sun Empire. Dit is de eerste act van de dag die een compleet andere sound neerzet. Waar house en techno de boventoon voeren op Symphonica Elektronica, krijgt Black Sun Empire de voetjes van de vloer met hun mix van stevige drum ‘n’ bass en dubstep in hun uit duizenden te herkennen BSE-sound.

Meer artikelen, foto’s en sfeerverslagen? Check ons Symphonica Elektronica-dossier!

Gezien: Symphonica Elektronica, zaterdag 12 mei 2012, Haarrijnse Plas Utrecht