Bodypolitics
In een bloedheet Ekko weten maar een paar van de vijf bands zich raad met de haastige organisatie, de hoge temperatuur, wisselende geluidskwaliteit en een enigszins kalm publiek. Bodypolitics speelt een degelijke set, maar de Utrechtse band heeft de pech de avond te moeten beginnen. De ietwat te zwaarmoedige melodieuze rock maakt nog niet de indruk die nodig is om de deze keer zo essentiële publieksstemmen binnen te slepen.
Joe Madman & The Sidewalkers
Joe Madman & The Sidewalkers heeft geen last van een tekort aan energie en knalt keihard over Bodypolitics heen. "Willen jullie het nog harder?", vraagt zanger-gitarist Mitchell Rivers na het eerste nummer. "Ja!", is het niet mis te verstane antwoord uit de zaal. En harder kan het publiek het zeker krijgen. Met ongepolijste gitaar-riffs á la The Stooges en The White stripes maken de mannen een oer-rockgevoel los. De vocale uithalen en podiumpresentatie van frontman Mitchell Rivers doen denken aan Barry Hay in zijn beste dagen. D rock-'n-roll is aggressief, nietsontziend, schel en opzwepend.
Volgens een strak schema hebben de vijf bands slechts tijd voor hooguit vier nummers. In een klein moment van burgerlijke ongehoorzaamheid plakt Joe Madman & The Sidewalkers daar heel rebels nog een dikke DWDD-minuut aan vast, de dames van de leiding duidelijk enige stress bezorgend.
Sur Nilsson
Voor Sur Nilsson is het na de Popronde en de finaleplaats bij The Clash of the Titans alweer de derde bandwedstrijd in enkele maanden tijd, waardoor de band veel heeft kunnen optreden. De melodische indie-rockers uit Utrecht spelen een wisselend optreden. Door technische problemen valt de tweede stem van drummer Jan de Gier weg. Dit maakt helaas duidelijk dat de zanglijnen voor zanger-gitarist Neil Grootjans wel erg hoog zijn. Dat is jammer, omdat die samenzang een van de prettigste kenmerken van de band is. Gelukkig herstelt de stem van Grootjans zich tegen het einde enigszins, maar het onvaste begin kan dan niet meer worden goedgemaakt.
Wolf Grey
De jonge knullen van Wolf Grey storten zich vol overgave op een van hun eerste live-shows. Met hun laptops en microfoons brengen zij met aanstekelijk enthousiasme duistere industriële screamo met een vleugje drum 'n bass. Dit gaat vergezeld van beelden en flarden van teksten over de onwennige relatie tussen het natuurlijke en het kunstmatige. De kinderschoenen zijn deze Utrechters nog niet ontgroeid en het geluidenrepertoire is nog wat beperkt, maar met een intense ervaring zetten zij een veelbelovend optreden neer.
The Sidekicks
Ook afsluiter The Sidekicks kan met zijn stoner-blues de klap die Joe Madman & The Sidewalkers uitdeelde niet meer te boven komen. De mannen uit Oss en voormalig 3voor12 Hollandse Nieuwe lijken op sympathieke jaren '50 rock-'n-roll-nerds, inclusief de bijbehorende bloezen die nooit meer in de mode zijn gekomen, maar het is allemaal niet genoeg.
Met overmacht pakt Joe Madman & The Sidewalkers de halve finaleplek. Na afloop van alle kwartfinales zal de vakjury in juni de overige halve finalisten van De Grote Prijs van Nederland bekendmaken.
Gezien: eerste kwartfinale van De Grote Prijs van Nederland (categorie bands), donderdag 10 mei 2012 @ Ekko, Utrecht.