Metal is bij uitstek het genre van de hokjes, labels en subgenres. Onder de noemers metalcore, emo en post-hardcore opereert een verscheidenheid aan bands, zoals 30 Seconds to Mars, Bullet for my Valentine en Bring me the Horizon. Ook Attack Attack! valt onder deze noemer te scharen, hoewel deze band zich onderscheidt door zijn metalgeluid te verweven met de nodige electronica.
Rond acht uur is Tivoli de Helling redelijk gevuld met een overwegend piepjong publiek, waarvan een groot deel alle uiterlijke kenmerken van een emokid bezit.
Het Overijsselse Deadbeat verzorgt de aftrap van de avond. Qua muzikale stijl sluiten deze Twentenaren goed aan bij de hoofdact van de avond. Dankzij het aanstekelijke enthousiasme van met name frontman Donovan zit de sfeer er al snel goed in. De muziek van de zelfbenoemde partycoreband gaat er bij een flink deel van het publiek in als zoete koek. Al snel wagen de eerste mensen zich op de dansvloer en ze krijgen op een bepaald moment zelfs gezelschap van de zanger zelf. Aan het einde van het optreden verwelkomen we bovendien de eerste circle pit en een heuse 'wall of death'. Deadbeat: een goede opwarmer.
Vervolgens is het de beurt aan Purest of Pain. Het jaar 2011 was een succesvol jaar voor deze Utrechters: de EP Revelations in Obscurity zag het levenslicht en de band kreeg loon naar werken met een nominatie voor een 3voor12/Utrecht Award voor beste live-act. Op papier speelt Purest of Pain een thuiswedstrijd, maar in de praktijk is het vijfkoppige death-metalgezelschap deze avond de vreemde eend in de muzikale bijt. Er is dus werk aan de winkel. Het vijftal zal de sterke livereputatie moeten waarmaken om het afwachtende emo- en post-hardcorepubliek te overtuigen. Purest of Pain slaagt echter met verve voor deze opdracht. Zanger Ilja van de Rhoer brult de longen uit zijn lijf en ook de andere bandleden overtuigen door op energieke wijze een strakke pot melodieuze death metal voor te schotelen. Het publiek lijkt tijdens het optreden te ontdooien en beloont de band met een groeiend aantal hoofden dat op en neer zwiept tijdens het death-metalgeweld.
Het slotwoord van de avond is aan Attack Attack! uit Westerville, Ohio. Deze post-hardcoreband timmert sinds 2005 in wisselende samenstelling aan de weg en begin dit jaar verscheen hun derde cd This Means War. Tivoli de Helling is inmiddels aardig gevuld, maar nog verre van uitverkocht. Dit maakt voor het enthousiasme van zowel de band als de fans niet uit, want beiden zijn vastberaden om er een geslaagde avond van te maken. Zanger Caleb Shomo bezit alle kenmerken van een hyperactieve metalcorezanger en zoekt continu contact met het publiek om de vonk over te laten slaan. Een flink deel van de fans grijpt de gelegenheid aan om lekker los te gaan na een druk weekje school, studie of werk. Zelfs tijdens de technopassages, waarvan Attack Attack! zich met enige regelmaat bedient, gaan de nodige voetjes van de vloer. De Amerikanen bewijzen eens te meer dat een concertzaal niet tot de nok toe gevuld hoeft te zijn om een geslaagd optreden te geven, zolang je fans maar enthousiast genoeg zijn.
Gezien: Attack Attack!, Purest of Pain en Deadbeat, vrijdag 9 maart 2012 @ Tivoli de Helling, Utrecht.