Afgelopen donderdagavond presenteerde de Fakkelteitgroep hun derde compilatiealbum, FTG3, in Tivoli. Eerder die week was de cd al op de Luisterpaal te horen en werd #ftg3 trending. Maar met optredens van onder andere Zo Moeilijk, Boef en de Gelogeerde Aap, Sticks en Rico kon de release pas goed gevierd worden.

FreezTG
In de zaal die snel volloopt is het aan Freez en Henning om de eerste tonen te zetten. Met staartjes à la Snoop Dogg heeft de Utrechter een soortgelijke nonchalante flow. Zo één die je achteruit laat leunen en goed aansluit op de beats. Die komen vooral uit de handen van producer Henning. Duidelijk geïnspireerd door de Amerikaanse westkust van de jaren ’90, maar met ogen op hedendaagse hiphop. FTG-Funk om het een naam te geven.
Veel interactie heeft Freez nog niet met de toeschouwers, maar de muziek is ook niet voorbestemd om echt op los te gaan. Eerder om de juiste sfeer te scheppen. En dat lukt, wat ook duidelijk te zien is aan back-up (en leraar van Freez) Sticks, die rustig aan zijn whisky nipt en tegen de muur op het podium aanleunt. Hoofd op en neer en Freez en Henning die hun muziek laten horen. Alleen maar FTG en zien dat het goed is.   
 
FT met een zachte G
Dan komen de langharige Boef en de gemillimeterde Gelogeerde Aap op. Dubstep is wat de klok slaat. Niet dezelfde dubstep als wat je op een normale donderdagavond bij Pop-O-Matic hoort. Naast springen is het enige logische wat het publiek kan doen een zo vies mogelijk gezicht trekken, veroorzaakt door de trillingen die zich door de ribbenkast dringen. De aanwezigen moeten nog even wennen aan de switch van FTG-Funk naar dubstep, maar Aap zorgt voor een geleidelijke overgang. Hij vraagt het publiek om door hun knieën te zakken en, zodra de muziek inkomt, compleet los te gaan. Het trucje werkt; de inmiddels goed gevulde zaal is opgewarmd. De diepzinnige teksten van de Gelogeerde Aap zijn ook technisch genoeg om naadloos aan te sluiten op de beats. Een vak op zich, maar het lijkt hem geen enkele moeite te kosten. Behalve bij een nummer van de nieuwe plaat, ‘Soeverein’. De Aap start twee keer te laat met zijn rap, maar gelukkig blijkt DJ en producer Boef net zo goed de teksten te kennen. De eerste zweetdruppels staan op de voorhoofden van het publiek. De avond staat stevig op zijn voeten.

Zo Moeilijk
Na een korte pauze komen de andere mannen met een zachte G, Nosa, Rosco en Nikes hebben Nijmegen als thuisbasis, het podium op. Het is eigenlijk de eerste echt gevestigde act van de avond. Dit jaar brachten Boef en de Aap bijvoorbeeld hun debuut Wij Zijn uit, terwijl in maart het tweede album van Zo Moeilijk, Nieuwe Moves, het daglicht zag. Bekend met het werk van de Nijmegenaren is het publiek zeker. Bij opener ‘Doomdenkers’ wordt er meegedaan met de teksten en is de eerste moshpit van de avond een feit. Een logisch vervolg, want net zoals bij de voorgaande acts knallen de beats van Nikes goed uit de speakers. Het wereldverschil van stijl tussen Nosa en Rosco zorgt voor een goede afwisseling, maar als team zijn ze goed op elkaar ingespeeld. De tracks komen goed uit de verf en Tivoli begint steeds meer op zijn kop te staan. Kabel, het broertje van Rosco, krijgt in de set van Zo Moeilijk ook de tijd om solotracks te doen. Bij zowel Freez als Boef en de Aap deed hij ook al nummers mee die op het verzamelalbum staan. Kabel, met iets kortere dreads dan Rosco, is het nieuwste en jongste lid van FTG. Aan zijn optreden is dat niet te zien: met de arrogantie van een oudgediende staat hij op het podium. Helaas zijn weinig mensen bekend met de nummers en zo ontstaat er een inzakmomentje. Qua rapstijl mist Kabel ook nog die verve die zijn grote broer wel heeft. Waar Rosco de nadruk legt op zijn woorden, klinkt het bij Kabel nog vaak te monotoon. De lijn van moshpits gaat vrolijk verder met afsluiter ‘Nijmeegse Modo’, die zelfs helemaal achterin de zaal de handen op en neer laat gaan.

Fakkelbrigade
In de korte pauze na Zo Moeilijk staat er een lange rij voor de bar. Te lang om de meesten te helpen, want Sticks, Rico, Typhoon en James komen het podium op. Met producer A.R.T. achter de knoppen is de Fakkelbrigade compleet en het enthousiasme van het publiek is er ook naar. Het eerste nummer ‘Colucci’ zorgt ervoor dat mensen die wel een drankje hebben gehaald, het zonder twijfel de lucht in gooien zodat ze twee handen hebben om op en neer te laten gaan. Typhoon wordt door de toeschouwers op handen gedragen tijdens een stagedive en laat met twee nummers, ‘System Overload’ en ‘Bumaye’, het publiek zowel hakken als euforisch rondspringen. Die energie blijft de hele set hangen. Het is een fakkelmania. Zodra de eerste klanken van ‘Hoedenplank’ en ‘Verre Oosten’ worden ingezet, komen mensen uit het rookhok rennend het publiek in. Uiterwijk en McDougal (Sticks en Rico) zijn voor Nederlandse hiphop wat Lennon en McCartney voor The Beatles waren. De nummers van de voormalige Opgezwolle- leden maken iedereen uitzinnig. Vrienden omhelzen elkaar alsof dit is waar ze hun hele leven naar hebben verlangd om te horen. Bij de afsluiter ‘Spaanse Vlieg’ lijkt dat ook precies wat ze voorgeschoteld hebben gekregen.

Na dit nummer gooit presentator O-Dog een gesigneerd shirt het publiek in. Vier jongens grijpen  het met alle kracht vast en trekken zo elkaar de zaal rond. Met de vreedzame oplossing van steen-papier-schaar wordt de gelukkige vanger bepaald. Ook de verliezers zullen niet klagen: ze hebben de releaseparty van FTG3
meegemaakt.

Gezien: Release FTG3 met Freez, Henning, Boef en de Gelogeerde Aap, Fakkelbrigade, Zo Moeilijk en Kabel, donderdag 26 mei 2011 @ Tivoli Oudegracht