Eisenfunk is een cybergothic trio uit Duitsland dat vooral bekendheid geniet vanwege zijn laatste conceptalbum over computergames, vol met vrolijke 8-bit deuntjes zoals ook Welle:Erdball die maakt. De beats van Eisenfunk zijn echter harder: these space invaders are not smoking grass anymore! In de meeste nummers zit geen zang, maar een voorgeprogrammeerde robotstem. Dat de drummer die telkens playbackt is een beetje gênant, maar wel grappig.

De industriële chiptunes brengen de bomvolle Helling al snel in beweging, mede dankzij de herkenbare visuals uit videogames en het opzwepende enthousiasme van de band. De nummers met live vocalen zijn een beetje cliché, maar als uiteindelijk de grote hit Pong wordt gespeeld, volgt er een kleine podiuminvasie en is het feest compleet; alle handjes gaan, natuurlijk voorzien van glowsticks, de lucht in.
 
Na het optreden vertrekken de cybertieners en wordt het fluorescerende neon vervangen door het verwassen zwart van de wat oudere goths. De volgende band is het Italiaanse Kirlian Camera, dat vooral begin jaren 80 bekendheid genoot onder liefhebbers van synthpop en italo-disco. Enkele oud-bandleden hebben de poplijn doorgetrokken en zijn gaan werken met onder meer Whigfield en Robbie Williams. Frontman Angelo Bergamini is echter van het pad afgeweken en op zoek gegaan naar een donkerder, experimenteler geluid.
 
Al snel blijkt dat Kirlian Camera net als vroeger voor een poppy geluid kiest en van plan is om een feestje te bouwen. De toetsenist prikt continu zijn vingertje op de beat in de lucht en Elena Alice maakt haar palmares als zangeres en model uitstekend waar. Alleen Bergamini zelf staat er plompverloren bij. Er wordt vooral nieuw four to the floor-materiaal gespeeld en ook de oude songs zijn volgens dit principe omgebouwd, inclusief hakwerk van een langharige gitarist. Alle subtiliteit gaat zo helaas verloren en de enige ballad doet zo denken aan een Within Temptation met een grote portie Italiaans pathos. Een enkeling zingt mee met gebalde vuisten, al dan niet met een ironische ondertoon. Hoogtepunt is darkwave-klassieker Eclipse, dat ondanks de eurohouse-achtige uitvoering nog net overeind blijft.

In hun missie om een feestje te bouwen, moeten de veteranen van Kirlian Camera het dus afleggen tegen Eisenfunk. Of de 8-bitters niet meer dan een eendagsvlieg zijn zal de tijd leren, maar dat Kirlian Camera zijn beste tijd heeft gehad moge duidelijk zijn.

Gezien: Eisenfunk en Kirlian Camera,tijdens Summer Darkness, 30 juli 2011 @ Tivoli De Helling, Utrecht