Al zeker zes jaar schrijft Utrechter Lukas Dikker (24) onder de naam Luik liedjes; hij had ze alleen nog nooit echt aan publiek laten horen. Afgelopen zomer zocht hij mensen om de liedjes met hem uit te voeren: “Ik speel al jaren toetsen en gitaar en heb ook jaren in verschillende bandjes gezeten, Johnny Cage en Herrek bijvoorbeeld. Hierdoor ken ik veel mensen en lopen er allemaal lijntjes door elkaar tussen die bandjes.” Simeon Poot, Christiaan Nijburg en Gerrit van der Scheer werden de jongens die van Luik een band gingen maken.

Tijdens het repeteren werd al vlug de EP met vier liedjes opgenomen waarvan er al één dankzij Thijs Kuijken (I Am Oak) op het Hollandse Nieuwe album staat. Aan hem werd gevraagd of hij nog wat talent wist. Hij noemde Luik en zo kreeg de nieuwe band een plekje op de cd. Afgelopen juni, na drie keer oefenen, vond het eerste optreden plaats. Het werd een huiskamerconcert in één van de flats die Overvecht rijk is, samen met Baby Copperhead en Eklin. "Er waren allemaal vrienden en we lieten het werk voor het eerst aan hen horen, een mooi testpubliek was het. Iemand noemde ons na afloop een 'geoliede machine'. Eigenlijk ging het ook al sinds de eerste keer samen spelen goed."

De muziek die Lukas maakt omschrijft hij als popliedjes met een zoektocht naar een soort spanning: "Het zijn kleine, breekbare liedjes met allemaal elementjes erin. Eerst was het elektronisch met pop en bliepjes en piepjes, maar dat is niet ideaal voor een band. Nu werk ik meer binnen het kader van een liveband. Het is melodramatisch, traag met een rauw randje, maar ook romantisch door het poppy-geluid. Ook is er nu een r&b-achtige feel in de ritmes, elektronisch wordt houterig." Lukas wordt beïnvloed door diverse artiesten, maar een groot aantal van hen maakt net zulke kleine en dromerige muziek als hij: "Ik haal inspiratie uit eerdere indiebandjes, als Grandaddy en Sparklehorse, maar ik heb ook veel naar bands als Pink Floyd en JJ Cale geluisterd. Nu luister ik bijvoorbeeld naar John Frusciante, Julian Lynch en Beach House."

Ondanks het feit dat alle nummers zowel tekstueel als muzikaal geschreven zijn door Lukas, heeft zijn band ook inbreng. "Ik heb dan wel de partijen bedacht, de concentratie en sfeer doen we met elkaar. We spelen ook elke keer anders. We bouwen spanning op en daarin is ruimte om te improviseren. Er ontstaan priegelende en prutsende gitaarsolo's, maar ik heb ook m'n vaste lijntjes in de liedjes. De sfeer is wel heel belangrijk in onze muziek. Je moet heel veel communiceren. We speelden eens in de Kargadoor, veel mensen zaten op de grond en het was heel stil. Dan kun je je goed concentreren op die improvisatiestukjes. Een andere keer, in Leeuwarden, waren we vlak voor een afsluitende DJ geprogrammeerd. Er werd veel gekletst, mensen waren al dronken; de eerste twee nummers moesten we echt overleven. Toen halveerde de zaal en bleven de mensen die het interesseerde over."

Momenteel studeert Lukas nog aan de Academie voor Popcultuur: "Dat geeft me ook de tijd om er fulltime mee bezig te zijn. Ik produceer ook voor bands en ben nu het album voor Herrek aan het mixen en ondertussen aan het afstuderen." Over de toekomst van Luik weet Lukas nog weinig. "Het gaat allemaal stap voor stap. Ik ben nu bezig met nieuwe liedjes. Bij een stuk of twaalf wil ik een album opnemen met de jongens. Volgend jaar, of dit jaar misschien nog. Verder spelen we steeds meer en krijgen we meer aanbiedingen, het gaat zich echt ontwikkelen."

Te zien: Club 3VOOR12/Utrecht met Luik, Pien Feith, Knalpot, Nikoo en Astroposer, donderdag 25 november 21.00 @ dB’s.