Roosbeef komt tot haar recht in Theater De Kom

Publiek krijgt voorproefje van nieuwe liedjes

Tekst: Marlous van Merkenstein ,

Na een paar jaar optreden in het clubcircuit, startte Roosbeef vorige maand een theatertour. In Theater De Kom in Nieuwegein bleek dat de liedjes van de band in de schouwburg prima tot hun recht komen.

Publiek krijgt voorproefje van nieuwe liedjes

Het is te donker om iets te zien in de zaal, wanneer Roosbeef 'Boerderij 2' inzet. “Denkt mijn mama nu aan mij?”, zingt ze. Pas dan gaan de lichten aan. Daar staat ze, met haar rode haren en in een roze bloemetjeslegging. De zaal is nauwelijks voor de helft gevuld, maar de mensen die er zitten luisteren vol aandacht.

Behalve het repertoire van de cd Ze Willen Wel Je Hond Aaien Maar Niet Met Je Praten, speelt Roosbeefs band ook nieuwe nummers. 'Schone Schijn', waarbij gitarist Reinier van den Haak op de mondharmonica speelt, wordt opgevolgd door 'Niet Uitmaken', met Roosbeefrijm als “Zit vol verlangen net als een bonbon, soms barst ik open en smelt op je tong.” Verder een zielig lied over twee fietsen, verstrengeld op het station, waarvan er één wordt gestolen.

Zangeres Roos Rebergen is een fascinerende verschijning. De weinige keren dat ze zich tot het publiek richt, doet ze dit met zichtbaar ongemak. Om zich even later met harmonica door een rij stoelen te wurmen en een serenade te brengen aan een wildvreemde man die in de zaal zit. “Mijn hoofd zit vol met jou, krijg niks zinnigs uit mijn mond. Alleen mijn tong. Mij blaas je niet om, sta met beide steunzolen op de grond”, zingt ze, terwijl ze op haar harmonica speelt. Ze staat krap een halve meter van hem af en kijkt hem onafgebroken aan.

Roosbeef maakt tot de verbeelding sprekende, vertellende liedjes die de luisteraar haar belevingswereld in trekken. Roosbeef in het theater is dan ook een logische stap. De nieuwe nummers bevatten nog steeds die knappe en simpele manier van beschrijven die Roosbeefs teksten zo bijzonder maken. Toch is er iets veranderd. Roos is van pubermeisje uitgegroeid naar jonge vrouw en haar nummers zijn met haar mee gegroeid. Geen buitenboordbeugelproblematiek meer, wel liefde, lust en andere volwassenere thema’s.

Na deze theatertour, is het een verrassing welke weg Roosbeef in zal slaan. De tijd zal het leren. Of zoals Roos in één van haar nieuwe nummers zingt: “We lopen vooruit, maar niet te ver op de zaken.”

Gezien: Roosbeef, theatertour Ze Willen Wel Je Hond Aaien Maar Niet Met Je Praten, donderdag 29 april 2010 @ Theater De Kom, Nieuwegein